صادق رحمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| سال‌های نویسندگی = | | سال‌های نویسندگی = | ||
|سبک نوشتاری = | |سبک نوشتاری = | ||
|کتاب‌ها = | |کتاب‌ها =«با همین واژه‌های معمولی»، «انار و بادگیر»، «این شعرها که شامل یک بی‌نهایت است» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ١٢٠» | ||
|مقاله‌ها = | |مقاله‌ها = | ||
|نمایشنامه‌ها = | |نمایشنامه‌ها = | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
صادق رحمانی در سال ١٣٤٣ ه. ش در شهر «گراش» فارس، در یک خانواده‌ی روحانی چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آنجا گذراند سپس به منظور ادامه تحصیل به قم رفت و در حوزه علمیه به تحصیل علوم دینیه پرداخت و در خلال تحصیل علوم قدیمه در رشته زبان و ادبیات فارسی نیز لیسانس خود را از دانشگاه تهران اخذ کرد و | صادق رحمانی در سال ١٣٤٣ ه. ش در شهر «گراش» فارس، در یک خانواده‌ی روحانی چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آنجا گذراند سپس به منظور ادامه تحصیل به قم رفت و در حوزه علمیه به تحصیل علوم دینیه پرداخت و در خلال تحصیل علوم قدیمه در رشته زبان و ادبیات فارسی نیز لیسانس خود را از دانشگاه تهران اخذ کرد و مسئولیت واحد هنر و ادبیات روزنامه‌ی جمهوری اسلامی را برعهده گرفت. <ref> سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۳، ص ۱۵۰۲.</ref> | ||
شعرهای وی به صورت پراکنده در نشریات مختلف کشور، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است. | شعرهای وی به صورت پراکنده در نشریات مختلف کشور، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است. | ||
==آثار == | ==آثار== | ||
آثار منتشر شده‌ی وی عبارتند از: | آثار منتشر شده‌ی وی عبارتند از: «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=5363508&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author با همین واژه‌های معمولی]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=762130&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author انار و بادگیر]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=95362&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author این شعرها که شامل یک بی‌نهایت است]» و «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=602482&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author گزیده ادبیات معاصر شماره ١٢٠]» | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
{{ب| کنار چاه غم، دور از تو هر شب|پریشانم هوای گریه دارم }} | {{ب| کنار چاه غم، دور از تو هر شب|پریشانم هوای گریه دارم }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| دلم هر جا که باشد، غم همانجاست|تمام ماتم عالم، همانجاست }} | {{ب| دلم هر جا که باشد، غم همانجاست|تمام ماتم عالم، همانجاست }} | ||
{{ب| دل شوریده را فردا، الهی|ببر آنجا که زینب هم همانجاست }} | {{ب| دل شوریده را فردا، الهی|ببر آنجا که زینب هم همانجاست }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| آن سوی افق کبوتری پرپر زد|در پرده عشق نغمه‌ای دیگر زد }} | {{ب| آن سوی افق کبوتری پرپر زد|در پرده عشق نغمه‌ای دیگر زد }} | ||
{{ب| در غربت کوفه پیش چشم زینب|از مشرق نیزه آفتابی سرزد }} | {{ب| در غربت کوفه پیش چشم زینب|از مشرق نیزه آفتابی سرزد }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}{{شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| چون حرف از غربت دیرینه می‌زد|نگاهم شعله در آیینه می‌زد }} | {{ب| چون حرف از غربت دیرینه می‌زد|نگاهم شعله در آیینه می‌زد }} | ||
{{ب| غریبانه دل من نوحه می‌خواند|دو دسته اشک نم‌نم سینه می‌زد }} | {{ب| غریبانه دل من نوحه می‌خواند|دو دسته اشک نم‌نم سینه می‌زد }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۲۱: | ||
{{ب| در آن هنگامه پیش عزم «زینب»|دلا دیدی که پشت صبر لرزید }} | {{ب| در آن هنگامه پیش عزم «زینب»|دلا دیدی که پشت صبر لرزید }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{| class="" style="margin: 0 auto; " | |||
| class="b" |<span class="beyt"> غروبی شانه‌های ابر لرزید</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">دل شیر ژیان و ببر لرزید </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> در آن هنگامه پیش عزم «زینب»</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">دلا دیدی که پشت صبر لرزید </span> | |||
|} | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| ستاره گرید و الماس با من|شب است و بوی زخم یاس با من }} | {{ب| ستاره گرید و الماس با من|شب است و بوی زخم یاس با من }} | ||
{{ب| تمام حزن «زینب» را بخوان باز|گلوی زخمی احساس با من }} | {{ب| تمام حزن «زینب» را بخوان باز|گلوی زخمی احساس با من }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}<br /> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۶۰۱-۱۶۰۲.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
نسخهٔ ۴ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۳
صادق رحمانی (١٣٤٣ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.
| صادق رحمانی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٤٣ ه.ش فارس |
| کتاب‌ها | «با همین واژه‌های معمولی»، «انار و بادگیر»، «این شعرها که شامل یک بی‌نهایت است» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ١٢٠» |
زندگینامه
صادق رحمانی در سال ١٣٤٣ ه. ش در شهر «گراش» فارس، در یک خانواده‌ی روحانی چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آنجا گذراند سپس به منظور ادامه تحصیل به قم رفت و در حوزه علمیه به تحصیل علوم دینیه پرداخت و در خلال تحصیل علوم قدیمه در رشته زبان و ادبیات فارسی نیز لیسانس خود را از دانشگاه تهران اخذ کرد و مسئولیت واحد هنر و ادبیات روزنامه‌ی جمهوری اسلامی را برعهده گرفت. [۱]
شعرهای وی به صورت پراکنده در نشریات مختلف کشور، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است.
آثار
آثار منتشر شده‌ی وی عبارتند از: «با همین واژه‌های معمولی»، «انار و بادگیر»، «این شعرها که شامل یک بی‌نهایت است» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ١٢٠»
اشعار
| کاش می‌گشتم فدای دست تو | تا نمی‌دیدم عزای دست تو | |
| خیمه‌های روز عاشورا هنوز | تکیه دارد بر عصای دست تو | |
| از درخت سبز باغ مصطفی | تا فتاده شاخه‌های دست تو | |
| اشک می‌ریزد ز چشم اهل دل | در عزای غم‌فزای دست تو | |
| یک چمن گلهای سرخ نینوا | سبز می‌گردد به پای دست تو | |
| در شگفتم از تو ای دست خدا | چیست آیا خونبهای دست تو؟ |
رباعی
| هوای های‌های گریه دارم | به دل چون نی نوای گریه دارم | |
| کنار چاه غم، دور از تو هر شب | پریشانم هوای گریه دارم |
| دلم هر جا که باشد، غم همانجاست | تمام ماتم عالم، همانجاست | |
| دل شوریده را فردا، الهی | ببر آنجا که زینب هم همانجاست |
| آن سوی افق کبوتری پرپر زد | در پرده عشق نغمه‌ای دیگر زد | |
| در غربت کوفه پیش چشم زینب | از مشرق نیزه آفتابی سرزد |
| چون حرف از غربت دیرینه می‌زد | نگاهم شعله در آیینه می‌زد | |
| غریبانه دل من نوحه می‌خواند | دو دسته اشک نم‌نم سینه می‌زد |
| غروبی شانه‌های ابر لرزید | دل شیر ژیان و ببر لرزید | |
| در آن هنگامه پیش عزم «زینب» | دلا دیدی که پشت صبر لرزید |
| غروبی شانه‌های ابر لرزید | دل شیر ژیان و ببر لرزید | |
| در آن هنگامه پیش عزم «زینب» | دلا دیدی که پشت صبر لرزید |
| ستاره گرید و الماس با من | شب است و بوی زخم یاس با من | |
| تمام حزن «زینب» را بخوان باز | گلوی زخمی احساس با من |
منابع
پی نوشت
- ↑ سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۳، ص ۱۵۰۲.