عباس خوش عمل: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| سال‌های نویسندگی = | | سال‌های نویسندگی = | ||
|سبک نوشتاری = | |سبک نوشتاری = | ||
|کتاب‌ها =«پگاه | |کتاب‌ها =«پگاه ترنم»،«پاتنوری» و «گدازه‌های دل» | ||
|مقاله‌ها = | |مقاله‌ها = | ||
|نمایشنامه‌ها = | |نمایشنامه‌ها = | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
}} | }} | ||
==درباره‌ی شاعر== | ==درباره‌ی شاعر== | ||
عباس خوش عمل، فرزند حسین، در دی ماه سال ١٣٣٧ ه. ش در شهر کاشان در خانواده‌ای مذهبی به جهان هستی قدم نهاد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند، و در سال ١٣٦٠ ه. ش به استخدام مؤسسه‌ی اطلاعات درآمد و در قسمت ویرایش مجله‌ی جوانان همان مؤسسه به انجام وظیفه مشغول شد. مجموعه‌ای از اشعارش به نام «در پگاه ترنّم» به چاپ | عباس خوش عمل، فرزند حسین، در دی ماه سال ١٣٣٧ ه. ش در شهر کاشان در خانواده‌ای مذهبی به جهان هستی قدم نهاد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند، و در سال ١٣٦٠ ه. ش به استخدام مؤسسه‌ی اطلاعات درآمد و در قسمت ویرایش مجله‌ی جوانان همان مؤسسه به انجام وظیفه مشغول شد. مجموعه‌ای از اشعارش به نام «در پگاه ترنّم» به چاپ رسیده‌است. خوش عمل در شرح حال خود چنین می‌نویسد: «شعر را از چهارده سالگی شروع کردم و از همان زمان پایم به محافل ادبی کاشان منجمله «انجمن ادبی صبا» گشوده شد و از محضر اساتیدی چون علی شریف و مصطفی فیضی و حاج عباس حدّاد بهره بردم و مورد تشویقم قرار دادند.» | ||
خوش عمل | خوش عمل سالهاست که با مطبوعات همکاری دارد و چند سالی است که به طنزپردازی دلبستگی یافته و آثار منظوم و منثور خود را با نام مستعار «شاطر حسین» در هفته نامه‌ی گل آقا به چاپ رسانده‌است. وی با اینکه در انواع شعر طبع آزمایی کرد، اما بیشتر به سرودن غزل راغب است.<ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۲، ص ۱۳۰۷.</ref> | ||
از خوش عمل علاوه بر پگاه ترنم، کتابهای | از خوش عمل علاوه بر پگاه ترنم، کتابهای «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=561389&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author پاتنوری»] و «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=520545&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author گدازه‌های دل]» نیز منتشر شده‌است. | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۵۲۷.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۰۱
عباس خوش عمل (١٣٣٧ ه. ش) ازشاعران معاصر ایرانی است.
| عباس خوش عمل | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٣٧ ه.ش کاشان |
| کتاب‌ها | «پگاه ترنم»،«پاتنوری» و «گدازه‌های دل» |
درباره‌ی شاعر
عباس خوش عمل، فرزند حسین، در دی ماه سال ١٣٣٧ ه. ش در شهر کاشان در خانواده‌ای مذهبی به جهان هستی قدم نهاد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش گذراند، و در سال ١٣٦٠ ه. ش به استخدام مؤسسه‌ی اطلاعات درآمد و در قسمت ویرایش مجله‌ی جوانان همان مؤسسه به انجام وظیفه مشغول شد. مجموعه‌ای از اشعارش به نام «در پگاه ترنّم» به چاپ رسیده‌است. خوش عمل در شرح حال خود چنین می‌نویسد: «شعر را از چهارده سالگی شروع کردم و از همان زمان پایم به محافل ادبی کاشان منجمله «انجمن ادبی صبا» گشوده شد و از محضر اساتیدی چون علی شریف و مصطفی فیضی و حاج عباس حدّاد بهره بردم و مورد تشویقم قرار دادند.»
خوش عمل سالهاست که با مطبوعات همکاری دارد و چند سالی است که به طنزپردازی دلبستگی یافته و آثار منظوم و منثور خود را با نام مستعار «شاطر حسین» در هفته نامه‌ی گل آقا به چاپ رسانده‌است. وی با اینکه در انواع شعر طبع آزمایی کرد، اما بیشتر به سرودن غزل راغب است.[۱]
از خوش عمل علاوه بر پگاه ترنم، کتابهای «پاتنوری» و «گدازه‌های دل» نیز منتشر شده‌است.
اشعار
| ظهر عاشورا حسین بن علی یاور نداشت | یاوری دیگر از آن یاران نام‌آور نداشت | |
| بهر جانبازی نشان از قاسم و اکبر نداشت | خسرو دین عون و عبّاس و علی اکبر نداشت | |
| بانگ «هل من ناصرش» را هیچ کس پاسخ نگفت | ناصر دین پیمبر، ناصری دیگر نداشت | |
| با دلی سرشار ز غم قنداقه‌ی اصغر گرفت | سبط احمد یاوری غیر از علی اصغر نداشت | |
| تا فدا سازد به راه دوست در میدان عشق | هدیه‌ای از کودک شش ماهه قابل‌تر نداشت | |
| جان فدای پادشاه خطّه‌ی آزادگی | جانب میدان روان می‌شد ولی لشکر نداشت | |
| کوفیان بردند هنگام شهادت از تنش | گرچه غیر از کهنه پیراهن، کفن در برنداشت | |
| از قفا تا بوسه‌گاه پاک احمد را درید | شرم گویی خنجر از پیغمبر و حنجر نداشت | |
| خون دل زهرای اطهر زین مصیبت شد که دید | دست فرزندش به تن، انگشت و انگشتر نداشت |
منابع
پی نوشت
- ↑ سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۲، ص ۱۳۰۷.