عباس بن جعده جدلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عباس بن جعده جدلی (جولی)،''' از قبیله بنی‌جدل یا جدیله، تیره‌ای از عرب قحطانی که به نام مادرشان جدیله بنت سبیع بن عمرو الحمریه شناخته می‌شوند. او از شیعیان امام علی (ع) بود که با مسلم بن عقیل در کوفه بیعت کرد و یکی از کسانی است که مسلم بن عقیل رأیت و پرچمی به او داد تا در یورش و حمله به دارالاماره عبیدالله بن زیاد از سرداران اصحاب مسلم باشد.
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| عنوان              =
خط ۲۳: خط ۲۱:
| شاگردان          =
| شاگردان          =
| آثار              =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =با مسلم بن عقیل در کوفه بیعت کرد و یکی از کسانی بود که مسلم بن عقیل رأیت و پرچمی به او داد تا در یورش و حمله به دارالاماره عبیدالله بن زیاد از سرداران اصحاب مسلم بود
| نقش های برجسته              =با مسلم بن عقیل در کوفه بیعت کرد و یکی از کسانی بود که مسلم بن عقیل پرچمی به او داد تا در یورش و حمله به دارالاماره عبیدالله بن زیاد از سرداران اصحاب مسلم بود
}}
}}'''عباس بن جعده جدلی (جولی)،''' از یاران [[امام حسین(ع)]] بود که در [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل|مسلم]] بیعت کرد و به دستور [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] به [[شهادت]] رسید.


== زندگینامه ==
عباس بن جعده از قبیله بنی‌جدل یا جدیله، تیره‌ای از عرب قحطانی بود که به نام مادرشان جدیله بنت سبیع بن عمرو الحمریه شناخته می‌شوند. او از شیعیان امام علی (ع) بود که با [[مسلم بن عقیل]] در [[کوفه]] بیعت کرد و یکی از کسانی است که مسلم بن عقیل پرچمی به او داد تا در یورش و حمله به [[دار الاماره|دارالاماره]] [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] از سرداران یاران مسلم باشد.
==شهادت==
ماموران و سربازان عبیدالله بن زیاد بعد از شهادت مسلم بن عقیل و [[هانی بن عروه|هانی بن عروه،]] عباس بن جعده را به نزد عبیدالله بن زیاد آوردند و او نیز دستور داد تا سر از تنش جدا سازند. در هنگام شهادت حدود ۵۰ سال سن داشت. <ref>ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۶، ص۷۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: ۱۳۸۵- ۱۳۸۶ ه ق.، ج۴، ص۲۴۸؛ ۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۸۱؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۱، ص۲۹۷؛قمقام زخّار و صمصام بتّار، فرهاد میرزا معتمدالدوله، تصحیح و حواشی محمود مهرنی زرندی، تهران: کتابخانه اسلامیه، ۱۳۶۳ ش.، ج۱، ص۳۰۱؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵ ش.  ص۹۶؛ ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، ۱۳۴۵ ﻫ ق.، ص۲۸۶.</ref> اگر چه طبری و ابن اثیر معتقدند که عباس بن جعده  تا سال ۶۶ هجری زنده بود و فرماندهی بخشی از سپاه [[مختار ثقفى|مختار]] را بر عهده داشت. <ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۶، ص۷۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: ۱۳۸۵- ۱۳۸۶ ه ق.، ج۴، ص۲۴۸.</ref>


در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲– ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷م.، ج۵، ص۳۷۰؛ ۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۱۰۸،۸۱؛ مقتل الحسین المقرم، المقرم، السید عبدالرزاق، بیروت: دارالکتاب الاسلامی، ۱۹۷۹ م. ، ص۱۵۷؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۳۵-۱۳۶؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۲، ص۱۳۲؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۱۶؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، ۱۳۹۰ ه ق.، ج۱، ص۲۳۰؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۶، ص۵۳.</ref>


==منبع==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۶۳.]


==شهادت==
مأموران و سربازان عبیدالله بن زیاد بعد از شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه، عباس بن جعده را به نزد عبیدالله بن زیاد آوردند و او نیز دستور داد تا سر از تنش جدا سازند. در هنگام شهادت حدود 50 سال سن داشت. <ref>ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج6، ص74؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: 1385- 1386 ه ق.، ج4، ص248؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص81؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج1، ص297؛قمقام زخّار و صمصام بتّار، فرهاد میرزا معتمدالدوله، تصحیح و حواشی محمود مهرنی زرندی، تهران: کتابخانه اسلامیه، 1363 ش.، ج1، ص301؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش.  ص96؛ ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، 1345 ﻫ ق.، ص286.</ref> اگر چه طبری و ابن اثیر معتقدند که عباس بن جعده  تا سال 66 هجری زنده بود و فرماندهی بخشی از سپاه مختار را بر عهده داشت. <ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج6، ص74؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: 1385- 1386 ه ق.، ج4، ص248.</ref>
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص370؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص108،81؛ مقتل الحسین المقرم، المقرم، السید عبدالرزاق، بیروت: دارالکتاب الاسلامی، 1979 م. ، ص157؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص135-136؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج2، ص132؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص316؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص230؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج6، ص53.</ref>
==منبع==
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 263.
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
خط ۵۲: خط ۴۰:
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان قبل از عاشورا]]
[[رده: شهیدان قبل از عاشورا]]
<references />

نسخهٔ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۰

اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل عباس بن جعده جدلی (جولی)
نقش های برجسته با مسلم بن عقیل در کوفه بیعت کرد و یکی از کسانی بود که مسلم بن عقیل پرچمی به او داد تا در یورش و حمله به دارالاماره عبیدالله بن زیاد از سرداران اصحاب مسلم بود

عباس بن جعده جدلی (جولی)، از یاران امام حسین(ع) بود که در کوفه با مسلم بیعت کرد و به دستور عبیدالله بن زیاد به شهادت رسید.

زندگینامه

عباس بن جعده از قبیله بنی‌جدل یا جدیله، تیره‌ای از عرب قحطانی بود که به نام مادرشان جدیله بنت سبیع بن عمرو الحمریه شناخته می‌شوند. او از شیعیان امام علی (ع) بود که با مسلم بن عقیل در کوفه بیعت کرد و یکی از کسانی است که مسلم بن عقیل پرچمی به او داد تا در یورش و حمله به دارالاماره عبیدالله بن زیاد از سرداران یاران مسلم باشد.

شهادت

ماموران و سربازان عبیدالله بن زیاد بعد از شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه، عباس بن جعده را به نزد عبیدالله بن زیاد آوردند و او نیز دستور داد تا سر از تنش جدا سازند. در هنگام شهادت حدود ۵۰ سال سن داشت. [۱] اگر چه طبری و ابن اثیر معتقدند که عباس بن جعده تا سال ۶۶ هجری زنده بود و فرماندهی بخشی از سپاه مختار را بر عهده داشت. [۲]

در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. [۳]

منبع

پی نوشت

  1. ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۶، ص۷۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: ۱۳۸۵- ۱۳۸۶ ه ق.، ج۴، ص۲۴۸؛ ۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۸۱؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۱، ص۲۹۷؛قمقام زخّار و صمصام بتّار، فرهاد میرزا معتمدالدوله، تصحیح و حواشی محمود مهرنی زرندی، تهران: کتابخانه اسلامیه، ۱۳۶۳ ش.، ج۱، ص۳۰۱؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵ ش. ص۹۶؛ ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، ۱۳۴۵ ﻫ ق.، ص۲۸۶.
  2. تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۶، ص۷۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: ۱۳۸۵- ۱۳۸۶ ه ق.، ج۴، ص۲۴۸.
  3. ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲– ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷م.، ج۵، ص۳۷۰؛ ۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۱۰۸،۸۱؛ مقتل الحسین المقرم، المقرم، السید عبدالرزاق، بیروت: دارالکتاب الاسلامی، ۱۹۷۹ م. ، ص۱۵۷؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۳۵-۱۳۶؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۲، ص۱۳۲؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۱۶؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، ۱۳۹۰ ه ق.، ج۱، ص۲۳۰؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۶، ص۵۳.