حبیب الله بخشوده: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حبیب اللّه بخشوده''' شاعر معاصر ایرانی است. | '''حبیب اللّه بخشوده''' (١٣٤٨ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = حبیب اللّه بخشوده | | نام = حبیب اللّه بخشوده | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =١٣٤٨ ه. ش | ||
| محل تولد =ایلام | | محل تولد =ایلام | ||
| والدین = | | والدین = | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | |||
حبیب اللّه بخشوده فرزند هادی به سال ١٣٤٨ ه. ش در شهرستان «ایلام» متولد شد. تحصیلات خود را تا پایه دیپلم در زادگاهش گذراند و دانشنامه کارشناسی خود را از دانشگاه تربیت معلم در حصارک کرج اخذ نمود از سال ١٣٧٠ ه. ش به استخدام آموزش و پرورش درآمد سپس تحصیلات تکمیلی خود را تا مقطع کارشناسی ارشد و در همان رشته از دانشگاه شهید چمران اهواز کسب نمود. | |||
بخشوده فعالیت‌های خود را به طور جدی از سال ١٣٦٩ ه. ش و با همکاری در مطبوعات و فعالیت در انجمن‌های ادبی آغاز نمود. وی در شعر کلاسیک تمایل به سرودن غزل و رباعی دارد هر چند که در سرودن شعر نو نیز در قالب‌های نیمایی و سپید طبع‌آزمایی نموده است. دفتر شعری هم به زبان محلی (کردی ایلامی) منتشر کرده است. | |||
بخشوده عضویت در شورای شعر و موسیقی صدا و سیمای استان ایلام را نیز در کارنامه فعالیتی خود دارد. | |||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
===مویه‌های عاشورایی | ===مویه‌های عاشورایی=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۰۴: | ||
===در حریم تو | ===در حریم تو=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۳۷: | خط ۱۲۴: | ||
{{ب| در حریم تو کبوترها به باران می‌رسند|گر به کویت راه می‌بردم کبوتر می‌شدم <ref> میراث عشق؛ ص 394، 395.</ref> }} | {{ب| در حریم تو کبوترها به باران می‌رسند|گر به کویت راه می‌بردم کبوتر می‌شدم <ref> میراث عشق؛ ص 394، 395.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1664. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1664.] | ||
== پیوست == | |||
[[رده:ادبیات]] | [[رده:ادبیات]] | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۱
حبیب اللّه بخشوده (١٣٤٨ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.
| حبیب اللّه بخشوده | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٤٨ ه. ش ایلام |
زندگینامه
حبیب اللّه بخشوده فرزند هادی به سال ١٣٤٨ ه. ش در شهرستان «ایلام» متولد شد. تحصیلات خود را تا پایه دیپلم در زادگاهش گذراند و دانشنامه کارشناسی خود را از دانشگاه تربیت معلم در حصارک کرج اخذ نمود از سال ١٣٧٠ ه. ش به استخدام آموزش و پرورش درآمد سپس تحصیلات تکمیلی خود را تا مقطع کارشناسی ارشد و در همان رشته از دانشگاه شهید چمران اهواز کسب نمود.
بخشوده فعالیت‌های خود را به طور جدی از سال ١٣٦٩ ه. ش و با همکاری در مطبوعات و فعالیت در انجمن‌های ادبی آغاز نمود. وی در شعر کلاسیک تمایل به سرودن غزل و رباعی دارد هر چند که در سرودن شعر نو نیز در قالب‌های نیمایی و سپید طبع‌آزمایی نموده است. دفتر شعری هم به زبان محلی (کردی ایلامی) منتشر کرده است.
بخشوده عضویت در شورای شعر و موسیقی صدا و سیمای استان ایلام را نیز در کارنامه فعالیتی خود دارد.
اشعار
مویه‌های عاشورایی
| گفتم که سرت؟ گفت سپردیم به دوست | گفتم که دلت؟ گفت دلم همره اوست | |
| در خلوت خونین شفق پر زد و گفت | جان دادن و پیمان نشکستن نیکوست |
| می‌رفتی و بوی جوی خون می‌آمد | فریاد گلی ز بوی خون می‌آمد | |
| طفلی به کبودی افق‌های شهید | می‌سوخت در اشک و روی خون می‌آمد |
| خورشید سرش فتاده بر نیزه‌ی سرخ | با زخم دهان گشاده بر نیزه‌ی سرخ | |
| زنهار که پایمال غفلت نشود | مُهری که دلش نهاده بر نیزه‌ی سرخ |
در حریم تو
| زیر ایوانت اگر روزی کبوتر می‌شدم | آن قدر پر می‌زدم در خون که پرپر می‌شدم | |
| آتشم گل کرد و بالم سوخت با پروانه‌ها | کاش چون پروانه در آتش شناور می‌شدم | |
| کاش در هنگام توفان سیاه نیزه‌ها | سرختر از شرم بغض آلود خنجر می‌شدم | |
| پرچمی در شانه‌های چاک‌چاک نینوا | مرهمی بر زخم خونین برادر می‌شدم | |
| ای سرانگشت جنون در فصل رقص عاشقان | زخمه‌ای گرمی زدی تا شعله‌ورتر می‌شدم | |
| سوی تو پر می‌زدم با بوی تو پر می‌زدم | ای شمیم روح انگیزت معطّر می‌شدم | |
| با برادر گفت زینب کاش بی‌تو در جهان | مرغ بی‌پر، باغ بی‌بر، نخل بی‌سر می‌شدم | |
| در حریم تو کبوترها به باران می‌رسند | گر به کویت راه می‌بردم کبوتر می‌شدم [۱] |
منابع
پیوست
- ↑ میراث عشق؛ ص 394، 395.