محمود سنجری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''محمود سنجری''' از شاعران غزلسرای معاصر ایرانی | '''محمود سنجری''' (١٣٤٩ ه. ش) از شاعران غزلسرای معاصر ایرانی است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = محمود سنجری | | نام = محمود سنجری | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =١٣٤٩ ه.ش | ||
| محل تولد =تهران | | محل تولد =تهران | ||
| والدین = | | والدین = | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | |||
محمود سنجری فرزند محمد در سال ١٣٤٩ ه. ش در تهران دیده به جهان گشود. وی پس از دیپلم به منظور ادامه‌ی تحصیل وارد دانشگاه تهران شد و در سال ١٣٧٦ ه. ش به دریافت لیسانس مهندسی شیمی نائل آمد. هم اکنون در یکی از کارخانه‌های تهران، مشغول به کار است. | |||
== آثار == | |||
اشعارش به طور پراکنده در نشریات و مجموعه‌های گردآوری شده انتشار یافته است. آثار او عبارتند از «باغ اساطیر»، «مکاشفه هشت» و «گزیده ادبیات معاصر، شماره ١٣». | |||
== | |||
اشعارش به طور پراکنده در نشریات و مجموعه‌های گردآوری شده انتشار یافته است. آثار او عبارتند از «باغ اساطیر»، «مکاشفه هشت» و «گزیده ادبیات معاصر، شماره | |||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
===سقّای عشق | ===سقّای عشق=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۹۶: | ||
===حماسه‌ی پرپر | ===حماسه‌ی پرپر=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۳۶: | خط ۱۱۵: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== منابع == | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1673.] | |||
== | |||
[[رده:ادبیات]] | [[رده:ادبیات]] | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۴
محمود سنجری (١٣٤٩ ه. ش) از شاعران غزلسرای معاصر ایرانی است.
| محمود سنجری | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٤٩ ه.ش تهران |
| کتاب‌ها | «باغ اساطیر»، «مکاشفه هشت»،«گزیده ادبیات معاصر، شماره 13». |
زندگینامه
محمود سنجری فرزند محمد در سال ١٣٤٩ ه. ش در تهران دیده به جهان گشود. وی پس از دیپلم به منظور ادامه‌ی تحصیل وارد دانشگاه تهران شد و در سال ١٣٧٦ ه. ش به دریافت لیسانس مهندسی شیمی نائل آمد. هم اکنون در یکی از کارخانه‌های تهران، مشغول به کار است.
آثار
اشعارش به طور پراکنده در نشریات و مجموعه‌های گردآوری شده انتشار یافته است. آثار او عبارتند از «باغ اساطیر»، «مکاشفه هشت» و «گزیده ادبیات معاصر، شماره ١٣».
اشعار
سقّای عشق
| داغت اگر چه بر جگر خاک می‌گذشت | نام تو بر مدارج افلاک می‌گذشت | |
| مثل عبور عطر گل از کوچه‌های صبح | یاد تو از برابر ادراک می‌گذشت | |
| سیراب چشمه‌سار خدا بودی و، فرات | در حسرت لب تو عطشناک می‌گذشت | |
| زیر هجوم زخم، نگاه جهان هنوز | محو شجاعتی‌ست که چالاک می‌گذشت | |
| خود را به جا نهادم و بر پرده‌های اشک | دیدم که آب زخمی و غمناک می‌گذشت | |
| آن گاه از میانه‌ی میدان به سیر عرش | سقّای عشق، پاک‌تر از پاک می‌گذشت |
حماسه‌ی پرپر
| تیغی پلید در شد و حنجر به خون نشست | خون جوش عاشقی زد و پیکر به خون نشست | |
| برخاست آتش از دل گل‌ها و غنچه‌ها | وقتی که آن حماسه‌ی پرپر به خون نشست | |
| می‌خواستم قلم بزنم آن حماسه را | در ابتدای واقعه، دفتر به خون نشست | |
| باور نداشت زینب و همشانه‌ی دلش | ایمان به درد آمد و باور به خون نشست | |
| برخاست مثل آه، قدم زد، نگاه کرد | و انگاه در کنار برادر به خون نشست | |
| کم‌کم در امتداد افق مثل یک شهید | خورشید لحظه‌های مقدّر به خون نشست | |
| و انگاه در غروب غریبی، سر حسین | یک ارتفاع نیزه فراتر به خون نشست |