جندب بن حجیر کندی خولانی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Kashani صفحهٔ جندب بن حجیر کندی خولانی و پسرش حجیر بن جندب را به جندب بن حجیر کندی خولانی منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
او امیر دو قبیله بنی کنده و ازد و از بزرگان شیعه در کوفه بود. او پیامبر (ص) را درک کرده بود. وی از دعات به امامت امام علی (ع) بوده و در جنگ‌ها در رکاب آن حضرت می‌جنگید. در جنگ صفین فرماندهی دو قبیله ازد و کنده را برعهده داشت. | او امیر دو قبیله بنی کنده و ازد و از بزرگان شیعه در کوفه بود. او پیامبر (ص) را درک کرده بود. وی از دعات به امامت امام علی (ع) بوده و در جنگ‌ها در رکاب آن حضرت می‌جنگید. در جنگ صفین فرماندهی دو قبیله ازد و کنده را برعهده داشت. | ||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
جُندب از شهدای صبح عاشورا است که در حمله اول به شهادت رسید. <ref>ر.ک : رجال طوسی، ص72؛ تاریخ دمشق، ج11، ص304؛ اعیان الشیعه، ج1، ص611، ج4، ص242؛ بحار | جُندب از شهدای صبح عاشورا است که در حمله اول به شهادت رسید. <ref>ر.ک : رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص72؛ مختصر تاریخ دمشق، ابن منظور انصاری، محمد بن مکّرم، دمشق: دار الفکر، 1405 ﻫ ق. ، ج11، ص304؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص611، ج4، ص242؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص82؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص174؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص77؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص353؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص90-91معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج4، ص162؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، ص114.</ref> | ||
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی جُندَبِ بنِ حُجرٍ اَو حُجَیرِ الخَولانی“ | در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی جُندَبِ بنِ حُجرٍ اَو حُجَیرِ الخَولانی“ | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
نسخهٔ ۴ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۵۴
جُندَب بن حُجَیر (حُجر) کندی خولانی کوفی، خولان قبیله‌ای از کهلان و از اعراب قحطانی (عرب جنوب) که اصالت یمنی داشت. جُندب بن حُجَیر علی‌رغم دشواری‌های بسیار توانست از کوفه خارج شود و در منزل بطن العقبه به امام حسین (ع) بپیوندد.
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | جُندَب بن حُجَیر (حُجر) کندی خولانی کوفی |
| نقش های برجسته | از شهدای صبح عاشورا که در حمله اول به شهادت رسید |
زندگینامه
او امیر دو قبیله بنی کنده و ازد و از بزرگان شیعه در کوفه بود. او پیامبر (ص) را درک کرده بود. وی از دعات به امامت امام علی (ع) بوده و در جنگ‌ها در رکاب آن حضرت می‌جنگید. در جنگ صفین فرماندهی دو قبیله ازد و کنده را برعهده داشت.
نقش در واقعه کربلا
جُندب از شهدای صبح عاشورا است که در حمله اول به شهادت رسید. [۱] در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی جُندَبِ بنِ حُجرٍ اَو حُجَیرِ الخَولانی“
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 276.
پی نوشت
- ↑ ر.ک : رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص72؛ مختصر تاریخ دمشق، ابن منظور انصاری، محمد بن مکّرم، دمشق: دار الفکر، 1405 ﻫ ق. ، ج11، ص304؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص611، ج4، ص242؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص82؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص174؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص77؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص353؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص90-91معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج4، ص162؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، ص114.