عمرو بن مطاع جعفی: تفاوت میان نسخهها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
درود خدایی که پیروان و سرسپردگان درگاهش رستگارانند، بر حسین باد. | درود خدایی که پیروان و سرسپردگان درگاهش رستگارانند، بر حسین باد. | ||
عمرو گاه با نیزه و گاه با شمشیر میجنگید تا به شهادت رسید. <ref>الفتوح، ج5، ص196-197؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص23-24.</ref> | عمرو گاه با نیزه و گاه با شمشیر میجنگید تا به شهادت رسید. <ref>الفتوح، ج5، ص196-197؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص23-24.</ref> | ||
در زیارت نامهها نام وی ذکر نشده است. | در زیارت نامهها نام وی ذکر نشده است. | ||
امام حسین (ع) در عصر عاشورا و در تنهایی و غربت، یاران کشته خویش را صدا میزد. یکی از آن افراد عمرو بود: یا مسلم بن عقیل! یا زهیر بن قین! یا عمرو بن مطاع! . . . ای دلاوران نستوه و پایدار! ای سواران کارزار! چه شده است که صدایتان میزنم و پاسخی نمیشنوم و میخوانمتان و لبیکتان گوش را نمینوازد؟! <ref>برای تفصیل بیشتر رک : الفتوح، ج5، ص196-197؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص23-24؛ مناقب آل ابیطالب، ج4، ص102؛ بحار | امام حسین (ع) در عصر عاشورا و در تنهایی و غربت، یاران کشته خویش را صدا میزد. یکی از آن افراد عمرو بود: یا مسلم بن عقیل! یا زهیر بن قین! یا عمرو بن مطاع! . . . ای دلاوران نستوه و پایدار! ای سواران کارزار! چه شده است که صدایتان میزنم و پاسخی نمیشنوم و میخوانمتان و لبیکتان گوش را نمینوازد؟! <ref>برای تفصیل بیشتر رک :الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ج5، ص196-197؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص23-24؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابیطالب، ج4، ص102؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص25؛ انصار الحسین (ع)، ص118؛ ریاض الشهادة، محمدحسن بن حاج معصوم، 1273 ه ق.الشهاده، ج2، ص141؛ عشره کامله، ص394؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق. ، ج2، ص377،300؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص133؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج13، ص18.</ref> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 338-339. | مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 338-339. |
نسخهٔ ۱۵ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۵۳
عمرو بن مطاع جُعفی، اهل یمن و از قبیله جعفی از شاخههای سعدالعشیره بود. اجدادش در دره بزرگ جردان در 42 فرسنگی صنعا میزیستند. محل زندگی او کوفه بود. عمرو رزمندهای شجاع و پاکباز بود. او صبح عاشورا، پس از شهادت مالک بن انس کاهلی، با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت.
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
---|---|
نام کامل | عمرو بن مطاع جُعفی |
محل زندگی | کوفه |
نقش های برجسته | صبح عاشورا با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت و گاه با نیزه و گاه با شمشیر میجنگید تا به شهادت رسید |
نقش در واقعه کربلا
عمرو بن مطاع جعفی در حالی که رجز میخواند، دلاورانه میجنگید:
رجزخوانی
اَنَا بنُ جُعفی وَ اَبی مُطاع | ||
وَ اسمُر فی رَاسه لماعٌ | ||
اَلیوم قد طاب لنا القراع | ||
یرجی بِذاکَ الفَوزُ وَ الدِّفاع | ||
وَ فی یمینی مَرهِفٌ قطّاعٌ | ||
یری لَهُ مِن ضوئه شُعاعٌ | ||
دونَ حُسَینٍ الضّرب و السطاع | ||
عَن حُرِّ نارٍ حینَ لا انتفاع | ||
صَـلّی عَـلَیهِ المَـلِکُ المُــطاعُ |
من فرزند جعفی هستم. پدرم مطاع است و شمشیری رخشان و برّان در کف دارم.
نیزهای در کف دارم که پیکان آن پرتوافشانی میکند و چشمها را خیره میسازد.
امروز از حسین دفاع و پاسداری کردن و به پاس آن رستگاری و رهایی، شیرین و گوارا است.
امید دارم که با این رزم و جانفشانی، رستگاری و نجات از آتش رستاخیز را که هیچ بازدارندهای ندارد، بهدست آورم.
درود خدایی که پیروان و سرسپردگان درگاهش رستگارانند، بر حسین باد.
عمرو گاه با نیزه و گاه با شمشیر میجنگید تا به شهادت رسید. [۱] در زیارت نامهها نام وی ذکر نشده است. امام حسین (ع) در عصر عاشورا و در تنهایی و غربت، یاران کشته خویش را صدا میزد. یکی از آن افراد عمرو بود: یا مسلم بن عقیل! یا زهیر بن قین! یا عمرو بن مطاع! . . . ای دلاوران نستوه و پایدار! ای سواران کارزار! چه شده است که صدایتان میزنم و پاسخی نمیشنوم و میخوانمتان و لبیکتان گوش را نمینوازد؟! [۲]
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 338-339.
پی نوشت
- ↑ الفتوح، ج5، ص196-197؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص23-24.
- ↑ برای تفصیل بیشتر رک :الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975 م.، ج5، ص196-197؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص23-24؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابیطالب، ج4، ص102؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص25؛ انصار الحسین (ع)، ص118؛ ریاض الشهادة، محمدحسن بن حاج معصوم، 1273 ه ق.الشهاده، ج2، ص141؛ عشره کامله، ص394؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه، 1398 ﻫ ق. ، ج2، ص377،300؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص133؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج13، ص18.