قیس بن عبدالله صائدی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
بنا به نقل سماوی، ابو ثمامه بعد از نماز به امام حسین (ع) عرض کرد: یا ابا عبدالله! قصد کردهام که به دوستان شهیدم ملحق شوم ولی فکر تنهایی شما و خانوادهات مرا رنج میدهد. امام فرمود: | بنا به نقل سماوی، ابو ثمامه بعد از نماز به امام حسین (ع) عرض کرد: یا ابا عبدالله! قصد کردهام که به دوستان شهیدم ملحق شوم ولی فکر تنهایی شما و خانوادهات مرا رنج میدهد. امام فرمود: | ||
قدم در راه شهادت بگذار، من هم بعد از ساعتی به تو ملحق خواهم شد. سپس با اذن امام به میدان شتافت و در حالیکه رجز میخواند، میجنگید. او تا آخرین نفس شمشیر زد و سرانجام به دست پسر عمویش قیس بن عبدالله صائدی به شهادت رسید.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص441؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص17؛ مناقب آل | قدم در راه شهادت بگذار، من هم بعد از ساعتی به تو ملحق خواهم شد. سپس با اذن امام به میدان شتافت و در حالیکه رجز میخواند، میجنگید. او تا آخرین نفس شمشیر زد و سرانجام به دست پسر عمویش قیس بن عبدالله صائدی به شهادت رسید.<ref>- تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج5، ص441؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 قمری.، ج2، ص17؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب مازندارنی، ابوجعفر رشیدالدین محمد بن علی، قم: انتشارات علامه.، ج4، ص113؛ 2. ابصارالعین فی انصارالحسین، سماوی، محمدبن طاهر، تحقیق محمدجعفر طبسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس التوره.، ص69. </ref> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 213. | مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 213. |
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۳:۳۴
قیس بن عبدالله صائدی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او قاتل عمرو بن عبدالله بن کعب، معروف به ابو ثمامه صیداوی است.
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | قیس بن عبدالله صائدی |
نقش در واقعه کربلا | |
نقشهای برجسته | قاتل عمرو بن عبدالله بن کعب، معروف به ابو ثمامه صیداوی |
نقش در واقعه کربلا
بنا به نقل سماوی، ابو ثمامه بعد از نماز به امام حسین (ع) عرض کرد: یا ابا عبدالله! قصد کردهام که به دوستان شهیدم ملحق شوم ولی فکر تنهایی شما و خانوادهات مرا رنج میدهد. امام فرمود: قدم در راه شهادت بگذار، من هم بعد از ساعتی به تو ملحق خواهم شد. سپس با اذن امام به میدان شتافت و در حالیکه رجز میخواند، میجنگید. او تا آخرین نفس شمشیر زد و سرانجام به دست پسر عمویش قیس بن عبدالله صائدی به شهادت رسید.[۱]
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 213.
پی نوشت
- ↑ - تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج5، ص441؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 قمری.، ج2، ص17؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب مازندارنی، ابوجعفر رشیدالدین محمد بن علی، قم: انتشارات علامه.، ج4، ص113؛ 2. ابصارالعین فی انصارالحسین، سماوی، محمدبن طاهر، تحقیق محمدجعفر طبسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس التوره.، ص69.