عبد الله بن زبیر: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جز (T.ramezani صفحهٔ عبد اللّه بن زبیر را به عبد الله بن زبیر منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
او نیز از مخالفت کنندگان با بیعت یزید بود.به دنبال آن،از مدینه به مکّه پناهنده شد. | او نیز از مخالفت کنندگان با بیعت [[یزید]] بود. به دنبال آن،از مدینه به مکّه پناهنده شد. | ||
وى از جمله کسانى بود که مى‌خواست امام | وى از جمله کسانى بود که مى‌خواست [[امام حسین(ع)]] در مکّه نماند، زیرا با حضور امام و تجمّع مردم برگرد آن حضرت، زمینه‌اى براى توفیق او نبود. <ref>حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۲۷،و سخنان ابن عباس در این باره.</ref> این نکته در سخن خود [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا]] هم دیده مى‌شود که در پاسخ به پیشنهاد عبد الله بن زبیر (که على رغم خواست باطنى‌اش،مى‌گفت به عراق نرو) سخنانى گفت، از جمله در پایان آن افزود: «انّ هذا لیس شیء من الدنیا احبّ الیه من ان اخرج من الحجاز و قد علم انّ الناس لا یعدلونه بى فودّ انّى خرجت حتّى یخلو له». <ref>سخنان حسین بن على از مدینه تا کربلا،ص۶۶ به نقل از تاریخ طبرى و ابن اثیر.</ref> عبد الله بن زبیر، پس از مرگ یزید، ادّعاى خلافت کرد و گروهى با او بیعت کردند.تا اینکه در سال ۷۳ در دورۀ خلافت عبدالملک، به دست نیروهاى حجّاج بن یوسف که براى سرکوبى او به مکّه هجوم آوردند،کشته شد. <ref>همان،ص ۶۹ به نقل از تاریخ الخلفاء و البدایة و النهایة.</ref> | ||
== منبع == | |||
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۰۰. | |||
== پی‌نوشت == | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۵۶
او نیز از مخالفت کنندگان با بیعت یزید بود. به دنبال آن،از مدینه به مکّه پناهنده شد.
وى از جمله کسانى بود که مى‌خواست امام حسین(ع) در مکّه نماند، زیرا با حضور امام و تجمّع مردم برگرد آن حضرت، زمینه‌اى براى توفیق او نبود. [۱] این نکته در سخن خود سیدالشهدا هم دیده مى‌شود که در پاسخ به پیشنهاد عبد الله بن زبیر (که على رغم خواست باطنى‌اش،مى‌گفت به عراق نرو) سخنانى گفت، از جمله در پایان آن افزود: «انّ هذا لیس شیء من الدنیا احبّ الیه من ان اخرج من الحجاز و قد علم انّ الناس لا یعدلونه بى فودّ انّى خرجت حتّى یخلو له». [۲] عبد الله بن زبیر، پس از مرگ یزید، ادّعاى خلافت کرد و گروهى با او بیعت کردند.تا اینکه در سال ۷۳ در دورۀ خلافت عبدالملک، به دست نیروهاى حجّاج بن یوسف که براى سرکوبى او به مکّه هجوم آوردند،کشته شد. [۳]
منبع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۰۰.