محسن شریفیان: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات هنرمند موسیقی | |||
موسیقی | | نام = محسن شریفیان | ||
| تصویر = Mohsen sharifian.jpg | |||
| پس‌زمینه = non_vocal_instrumentalist | |||
| نام_اصلی = محسن شریفیان | |||
| تولد = 30 دی 1354 در بوشهر | |||
| ملیت = ایرانی | |||
| ساز = نی‌انبان، نی‌جفتی، فلوت | |||
| هنر آموزان = لیانا شریفیان، بردیا بهرام نژاد | |||
| سبک = موسیقی محلی (فولک)، موسیقی تلفیقی (یا فیوژن) | |||
| فعالیت = خواننده، نوازنده، کیبورد، تنظیم کننده و صدابردار و آهنگساز | |||
| مدت = 1372-تاکنون | |||
| وب‌گاه = [http://www.lianmusic.com/ LianMusic.com] | |||
}} | |||
'''محسن شریفیان''' (زاده 1354 در بوشهر) موزیسین و نوازنده ساز نی‌انبان و نی‌جفتی و پژوهشگر موسیقی است.<ref>[http://www.hamshahrionline.ir/news/123235/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81%DB%8C%D8%A7%D9%86-%DB%B1%DB%B3%DB%B5%DB%B4 همشهری]</ref> | |||
==زندگینامه== | |||
شریفیان نوازندگی سازهای موسیقی بوشهر را با ساز «نی‌انبان» و «نی‌جفتی» از سال 1371 شروع کرد و در سال 1372 با تشکیل گروه موسیقی «لیان» به شکل حرفه‌ای کامل فعالیت‌های خود را به اجرا و تحقیق درباره موسیقی بوشهر منحصر کرد. | |||
شریفیان از سال 1374 با چاپ اولین مقاله خود در هفته نامه "آینه جنوب" پژوهش در موسیقی بوشهر را آغاز نمود و تاکنون مقاله‌های مختلفی را به چاپ رسانده است. | |||
شریفیان به عنوان نوازنده یا خواننده در کاست‌های «ایران زمین»، «[[ذوالجناح]]»، «عروسی غم» و «شادباش» به هنر نمایی پرداخته و ساخت موسیقی سریال مستند «ساحل سرخ» و فیلم «ابی سی دی»(مشترک با بابک شهرکی)، «روزی مثل هرروز»، «همیشه فارس» و «یادها، بوسه‌ها و خنجرها» را نیز در کارنامه خود دارد. | |||
وی تاکنون در جشنواره‌های موسیقی، موفق به کسب 7 عنوان برتر تکنوازی گردیده و آثار او نیز سه بار به عنوان اثر برگزیده انتخاب شده است. او در فستیوال «موسیقی و صنایع دستی» در استانبول (2003) تندیس بهترین موسیقی را دریافت نمود و با همراهی گروه لیان در فستیوال «چنگ هو» در سنگاپور (2005) و نیز دومین فستیوال بین المللی موسیقی ترکمنستان (2008) به عنوان گروه برگزیده معرفی شده و در جشنواره سراسری دانشجویی ایران (سنندج - 1385) نیز عنوان گروه برگزیده را به خود اختصاص داده است.<ref>[http://www.hamshahrionline.ir/news/123235/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81%DB%8C%D8%A7%D9%86-%DB%B1%DB%B3%DB%B5%DB%B4 همان]</ref> | |||
==تحصیلات== | |||
*لیسانس علوم اجتماعی با گرایش پژوهشگری | |||
==آثار== | |||
===آلبوم موسیقی=== | |||
«موسیقی مذهبی بوشهر»، هنر موسیقی، شماره 10، تیر-مرداد 1378، ص 30 - 28؛ شماره 11، | *[[اهل ماتم|اهل ماتم: آواها و آیین سوگواری در بوشهر]] | ||
شهریور 1378، ص 21 - 19. | |||
===توصیف‌ها=== | |||
*[http://ensani.ir/fa/article/88570/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D8%AB%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%85%D8%A7%D8%AA%D9%85-%D8%A2%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D9%88%DA%AF%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B1- «اهل ماتم (آواها و آیین سوگواری در بوشهر)»، کتاب ماه هنر، شماره 106 - 105، خرداد-تیر 1386، ص 49.] | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/134595 «موسیقی مذهبی بوشهر»، هنر موسیقی، شماره 10، تیر-مرداد 1378، ص 30 - 28؛ شماره 11، شهریور 1378، ص 21 - 19.] | |||
==منابع== | |||
*مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی. | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/706551 وب سایت سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران] | |||
*[http://ensani.ir/fa/article/88570/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D8%AB%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%85%D8%A7%D8%AA%D9%85-%D8%A2%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D9%88%DA%AF%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی] | |||
==پی‌نوشت== | |||
[[رده:پژوهشگران]] | [[رده:پژوهشگران]] | ||
[[رده:پژوهشگران ایرانی]] | |||
[[رده:پژوهشگران در گروه هنر]] | |||
[[رده:پژوهشگران در گروه موسیقی]] | |||
[[رده:هنرمندان در گروه موسیقی]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۳۴
| محسن شریفیان | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام اصلی | محسن شریفیان |
| تولد | 30 دی 1354 در بوشهر |
| ملیت | ایرانی |
| سبک(ها) | موسیقی محلی (فولک)، موسیقی تلفیقی (یا فیوژن) |
| ساز(ها) | نی‌انبان، نی‌جفتی، فلوت |
| سال‌های فعالیت | 1372-تاکنون |
| وب‌گاه | LianMusic.com |
محسن شریفیان (زاده 1354 در بوشهر) موزیسین و نوازنده ساز نی‌انبان و نی‌جفتی و پژوهشگر موسیقی است.[۱]
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شریفیان نوازندگی سازهای موسیقی بوشهر را با ساز «نی‌انبان» و «نی‌جفتی» از سال 1371 شروع کرد و در سال 1372 با تشکیل گروه موسیقی «لیان» به شکل حرفه‌ای کامل فعالیت‌های خود را به اجرا و تحقیق درباره موسیقی بوشهر منحصر کرد. شریفیان از سال 1374 با چاپ اولین مقاله خود در هفته نامه "آینه جنوب" پژوهش در موسیقی بوشهر را آغاز نمود و تاکنون مقاله‌های مختلفی را به چاپ رسانده است. شریفیان به عنوان نوازنده یا خواننده در کاست‌های «ایران زمین»، «ذوالجناح»، «عروسی غم» و «شادباش» به هنر نمایی پرداخته و ساخت موسیقی سریال مستند «ساحل سرخ» و فیلم «ابی سی دی»(مشترک با بابک شهرکی)، «روزی مثل هرروز»، «همیشه فارس» و «یادها، بوسه‌ها و خنجرها» را نیز در کارنامه خود دارد. وی تاکنون در جشنواره‌های موسیقی، موفق به کسب 7 عنوان برتر تکنوازی گردیده و آثار او نیز سه بار به عنوان اثر برگزیده انتخاب شده است. او در فستیوال «موسیقی و صنایع دستی» در استانبول (2003) تندیس بهترین موسیقی را دریافت نمود و با همراهی گروه لیان در فستیوال «چنگ هو» در سنگاپور (2005) و نیز دومین فستیوال بین المللی موسیقی ترکمنستان (2008) به عنوان گروه برگزیده معرفی شده و در جشنواره سراسری دانشجویی ایران (سنندج - 1385) نیز عنوان گروه برگزیده را به خود اختصاص داده است.[۲]
تحصیلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- لیسانس علوم اجتماعی با گرایش پژوهشگری
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آلبوم موسیقی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
توصیف‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- «اهل ماتم (آواها و آیین سوگواری در بوشهر)»، کتاب ماه هنر، شماره 106 - 105، خرداد-تیر 1386، ص 49.
- «موسیقی مذهبی بوشهر»، هنر موسیقی، شماره 10، تیر-مرداد 1378، ص 30 - 28؛ شماره 11، شهریور 1378، ص 21 - 19.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی.
- وب سایت سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران
- پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی