اکبر دباغیان اصفهانی (اکبر حسین ماهرخ): تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اکبر دباغیان اصفهانی (اکبر حسین ماهرخ)،''' از هنرمندان ایرانی در زمینه [[پرده خوانی|پرده خوانی]] است. | |||
[[en:Akbar dabbaghiyan Isfahani]] | |||
[[رده: | {{جعبه اطلاعات هنرمند | ||
| رنگ پس‌زمینه = | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = اکبر دباغیان اصفهانی (اکبر حسین ماهرخ).jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| نام = اکبر دباغیان اصفهانی (اکبر حسین ماهرخ) | |||
| نام خانوادگی = | |||
| تاریخ تولد = 1325 شمسی | |||
| شهر تولد= اصفهان | |||
| کشور تولد=ایران | |||
| تاریخ مرگ = | |||
| شهر مرگ = | |||
| کشور مرگ = | |||
| ملیت = ایرانی | |||
| حوزه فعالیت = پرده خوان، تعزیه خوان و نقال | |||
| رشته = هنرهای نمایشی | |||
| آموزش = | |||
| جنبش = | |||
| سبک = | |||
| آثار = | |||
| پشتیبانان = | |||
| تأثیرپذیرفته از = پدرش مرشد حسین دباغیان | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| جوایز = | |||
| وب‌گاه = | |||
}} | |||
==شیوه اجرای نمایش== | |||
شیوه مرشد دباغیان در اجرای پرده خوانی بسیار نو و متفاوت با شیوه قدیم است. در شیوه وی هر فیگور به فیگورهای کوچک‌تری تقسیم می‌شود. کثرت تبدیل کردن واژگان و عبارات به نشانه‌های بصری یکی دیگر از فنونی است که این مرشد به کار می‌برد. | |||
==شیوه اجرای آواز== | |||
پرده خوان با آزادی کامل درجاتی را انتخاب می‌کند و نغمه مواج خود را که در لحظه و بر اساس کلمات فضای پرده جان می‌گیرند اجرا می‌کند. گستره این حرکت مواج گاه از یک اکتاو نیز بیش‌تر می‌شود و در آن پرش‌هایی با فواصل چهارم یا پنجم به وجود می‌آید که بعضاً برای لحظاتی کوتاه، فضای آشنایی از موسیقی دستگاهی، مثل آواز بیات ترک در آغاز و دستگاه سه گاه هنگام خاتمه مقدمه به گوش می‌رسد. | |||
لحن آوازی وی اگرچه بی‌نسبت با لحن پرده خوانان قدیم نیست اما در نهایت مانند شیوه اجرایش تلفیقی و جدید است. تنوع در تونالیته، لحن تازه، استفاده از بافت‌های ملودیک به شیوه سنتی و محتوای جدید و استفاده از اوزانی که در موسیقی پرده خوانی معمول است، ویژگی‌های روایت آوازی وی را تشکیل می‌دهد. | |||
==حضور نشانه‌های میتولوژیک ایران باستان در پرده خوانی== | |||
یکی از نشانه‌ها بازوبند سهراب است. قاسم پلوان جوان در لشکر امام حسین (ع)، نشانه‌های میتولوژیک را از سهراب جوان پسر رستم پهلوان نام‌آور ایرانی اخذ کرده است که فرزندش را به علت این که در کشور توران متولد شده نمی‌شناسد. | |||
==منبع== | |||
*منبع این مدخل از [[مرشدان پرده خوان ایران|مجموعه سی جلدی مرشدان پرده خوان]] و حاصل فعالیت‌های پژوهشی [[حمیدرضا اردلان]] است. در این مداخل برای رعایت حقوق ناشر و مؤلف و همچنین ترغیب علاقمندان به تهیه اثر، خلاصه‌ای از کتاب سی جلدی مرشدان پرده خوان آورده شده است. | |||
[[رده:هنرمندان]] | |||
[[رده:هنرمندان ایرانی]] | |||
[[رده:هنرمندان در گروه هنرهای نمایشی]] | |||
[[رده:هنرمندان در گروه ادبیات نمایشی]] | |||
[[رده:هنرمندان در گروه مرشدان پرده خوان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۱۲
اکبر دباغیان اصفهانی (اکبر حسین ماهرخ)، از هنرمندان ایرانی در زمینه پرده خوانی است.
| اکبر دباغیان اصفهانی (اکبر حسین ماهرخ) | |
|---|---|
.jpg) | |
| زاده |
1325 شمسی اصفهان |
| ملیت | ایرانی |
| شناخته‌شده برای | هنرهای نمایشی |
شیوه اجرای نمایش[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شیوه مرشد دباغیان در اجرای پرده خوانی بسیار نو و متفاوت با شیوه قدیم است. در شیوه وی هر فیگور به فیگورهای کوچک‌تری تقسیم می‌شود. کثرت تبدیل کردن واژگان و عبارات به نشانه‌های بصری یکی دیگر از فنونی است که این مرشد به کار می‌برد.
شیوه اجرای آواز[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پرده خوان با آزادی کامل درجاتی را انتخاب می‌کند و نغمه مواج خود را که در لحظه و بر اساس کلمات فضای پرده جان می‌گیرند اجرا می‌کند. گستره این حرکت مواج گاه از یک اکتاو نیز بیش‌تر می‌شود و در آن پرش‌هایی با فواصل چهارم یا پنجم به وجود می‌آید که بعضاً برای لحظاتی کوتاه، فضای آشنایی از موسیقی دستگاهی، مثل آواز بیات ترک در آغاز و دستگاه سه گاه هنگام خاتمه مقدمه به گوش می‌رسد. لحن آوازی وی اگرچه بی‌نسبت با لحن پرده خوانان قدیم نیست اما در نهایت مانند شیوه اجرایش تلفیقی و جدید است. تنوع در تونالیته، لحن تازه، استفاده از بافت‌های ملودیک به شیوه سنتی و محتوای جدید و استفاده از اوزانی که در موسیقی پرده خوانی معمول است، ویژگی‌های روایت آوازی وی را تشکیل می‌دهد.
حضور نشانه‌های میتولوژیک ایران باستان در پرده خوانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
یکی از نشانه‌ها بازوبند سهراب است. قاسم پلوان جوان در لشکر امام حسین (ع)، نشانه‌های میتولوژیک را از سهراب جوان پسر رستم پهلوان نام‌آور ایرانی اخذ کرده است که فرزندش را به علت این که در کشور توران متولد شده نمی‌شناسد.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- منبع این مدخل از مجموعه سی جلدی مرشدان پرده خوان و حاصل فعالیت‌های پژوهشی حمیدرضا اردلان است. در این مداخل برای رعایت حقوق ناشر و مؤلف و همچنین ترغیب علاقمندان به تهیه اثر، خلاصه‌ای از کتاب سی جلدی مرشدان پرده خوان آورده شده است.