سید حکیم بینش: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
'''سید حکیم بینش''' (۱۳۵۵ ه. ش) از شاعران افغان است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =سید حکیم بینش
| نام                    =سید حکیم بینش
| تصویر                  =
| تصویر                  =seyyed hakim binesh.jpg
 
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =شعر
| ملیت                  =
| ملیت                  =افغان
| تاریخ تولد            =1355 ه.ش
| تاریخ تولد            =۱۳۵۵ ه. ش
| محل تولد                =افغانستان
| محل تولد                =افغانستان
| والد                =
| والد                =
خط ۳۵: خط ۳۴:
| فرزندان                =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =کارشناسی شیمى
|تحصیلات                  =کارشناسی شیمى
|دانشگاه                =
|دانشگاه                =دانشگاه اصفهان
|حوزه                  =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|شاگرد                  =
خط ۴۷: خط ۴۶:
}}
}}


==زندگینامه==
سید حکیم بینش در سال ۱۳۵۵ ه. ش در بامیان افغانستان به دنیا امد. وی دوران کودکى‌اش را در باروت پشت سر گذاشت و در سال ۱۳۶۴ ه.ش با خانواده خود عازم ایران شد و در شهر مشهد اقامت کرد. او پس اخذ دیپلم در رشته ریاضى و فیزیک از دبیرستان‌هاى مشهد، وارد دانشگاه شد و در سال 1380 در رشته شیمى از دانشگاه اصفهان فارغ‌التحصیل گردید.<ref>مشرق گل‌هاى فروزان.</ref>
شعر او ز درون مایه‌هاى مذهبی و بیشتر در قالب‌هاى آزاد طبع‌آزمایى است.
==اشعار==
===ماه که شهید شد (براى بانوى [[کربلا]] [[زینب (س)|حضرت زینب (س)]])===
رو در روى فاجعه آسمان سعۀ صدر تو بود
هاجرِ نگاهت تا فرات با شتاب مى‌دوید
و فرات سرابى بیش نبود
آن طرف‌تر از نخلستان فولادین
اسماعیلت را به کوه سپردى


در سال 1355 در شهر بامیان افغانستان به دنیا آمد.دوران کودکى‌اش را در فضاى خون و دود و باروت پشت سر گذاشت و در سال 1364 با خانواده خود عازم ایران شد و در شهر مشهد اقامت کرد.وى پس اخذ دیپلم در رشتۀ ریاضى و فیزیک از دبیرستانهاى مشهد،وارد دانشگاه شد و در سال 1380 در رشته شیمى از دانشگاه اصفهان فارغ التحصیل گردید. <ref>مشرق گلهاى فروزان.</ref>
از گلوگاهش زمزم سرخ جارى گشت


شعر او سرشار از درون مایه‌هاى دینى و مکتبى است و بیشتر در قالبهاى آزاد طبع‌آزمایى مى‌کند.
و کوه شرمنده‌ات بود


==ماه که شهید شد(براى بانوى کربلا حضرت زینب(س))==
ماه که شهید شد درفش را بر پا نگاه داشتى


رو در روى فاجعه آسمان سعۀ صدر تو بود هاجرِ نگاهت تا فرات با شتاب مى‌دوید و فرات سرابى بیش نبود آن طرف‌تر از نخلستان فولادین اسماعیلت را به کوه سپردى از گلوگاهش زمزم سرخ جارى گشت و کوه شرمنده‌ات بود ماه که شهید شد درفش را بر پا نگاه داشتى خیمه‌گاه بیستون مى‌سوخت از دلت چه کسى خبر داشت؟! عاشورا با اسارتت تکثیر شد. <ref>مجلّه شعر،شمارۀ 14،آبان 73،سال دوم،ویژه‌نامۀ شعر افغانستان؛مشرق گلهاى فروزان،نشر ستاره.</ref>
خیمه‌گاه بیستون مى‌سوخت  
 
از دلت چه کسى خبر داشت؟!  
 
عاشورا با اسارتت تکثیر شد. <ref>مجلّه شعر، شمارۀ ۱۴، آبان ۷۳، سال دوم، ویژه‌نامۀ شعر افغانستان؛ مشرق گل‌هاى فروزان، نشر ستاره.</ref>


==منابع==
==منابع==
محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 556-557.
 
*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج۱، ص ۵۵۶-۵۵۷.]]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:افراد]]
[[رده:در سده‌های متأخر]]
[[رده:مؤلفین]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
<references />{{شاعران}}
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۰

سید حکیم بینش (۱۳۵۵ ه. ش) از شاعران افغان است.

سید حکیم بینش
Seyyed hakim binesh.jpg
زمینهٔ کاری شعر
زادروز ۱۳۵۵ ه. ش
افغانستان
ملیت افغان
مدرک تحصیلی کارشناسی شیمى
دانشگاه دانشگاه اصفهان

زندگینامهویرایش

سید حکیم بینش در سال ۱۳۵۵ ه. ش در بامیان افغانستان به دنیا امد. وی دوران کودکى‌اش را در باروت پشت سر گذاشت و در سال ۱۳۶۴ ه.ش با خانواده خود عازم ایران شد و در شهر مشهد اقامت کرد. او پس اخذ دیپلم در رشته ریاضى و فیزیک از دبیرستان‌هاى مشهد، وارد دانشگاه شد و در سال 1380 در رشته شیمى از دانشگاه اصفهان فارغ‌التحصیل گردید.[۱]

شعر او ز درون مایه‌هاى مذهبی و بیشتر در قالب‌هاى آزاد طبع‌آزمایى است.

اشعارویرایش

ماه که شهید شد (براى بانوى کربلا حضرت زینب (س))ویرایش

رو در روى فاجعه آسمان سعۀ صدر تو بود

هاجرِ نگاهت تا فرات با شتاب مى‌دوید

و فرات سرابى بیش نبود

آن طرف‌تر از نخلستان فولادین

اسماعیلت را به کوه سپردى

از گلوگاهش زمزم سرخ جارى گشت

و کوه شرمنده‌ات بود

ماه که شهید شد درفش را بر پا نگاه داشتى

خیمه‌گاه بیستون مى‌سوخت

از دلت چه کسى خبر داشت؟!

عاشورا با اسارتت تکثیر شد. [۲]

منابعویرایش

پی نوشتویرایش

  1. مشرق گل‌هاى فروزان.
  2. مجلّه شعر، شمارۀ ۱۴، آبان ۷۳، سال دوم، ویژه‌نامۀ شعر افغانستان؛ مشرق گل‌هاى فروزان، نشر ستاره.