عبدالله بن مسمع همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عبدالله بن مسمع همدانی'''، پیکی بود که دعوت نامه کوفیان را به [[امام حسین(ع)]] رسانید. | '''عبدالله بن مسمع همدانی'''، پیکی بود که دعوت نامه کوفیان را به [[امام حسین(ع)]] رسانید. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
عبدالله بن مسمع نامه [[سلیمان بن صرد خزاعى]] و جمعی از بزرگان [[کوفه]] را در مکه به امام حسین (ع) رساند. کوفیان در آن نامه حضرت را به کوفه دعوت نمودند. او نامه را در 10 رمضان سال 60 ه. ق. به امام رساند. | عبدالله بن مسمع به همراه [[عبدالله بن وال تیمی]] نامه [[سلیمان بن صرد خزاعى]] و جمعی از بزرگان [[کوفه]] را در مکه به امام حسین(ع) رساند. کوفیان در آن نامه حضرت را به کوفه دعوت نمودند. او نامه را در 10 رمضان سال 60 ه. ق. به امام رساند. | ||
== متن نامه کوفیان == | |||
بسم الله الرحمن الرحیم | |||
از [[سلیمان بن صرد خزاعى|سلیمان بن صرد خزاعی]]، [[مسیب بن نجبه فرازى|مسیب بن نجبه]]، [[رفاعه بن شداد]] و [[حبیب بن مظاهر]] و شعیان مومنان و مسلمان [[کوفه]] به [[حسین بن على (ع)|حسین بن علی]]، سلام علیکم. | |||
در پیشگاهت خدا را ستایش می‌کنیم. خدایی که به غیر او الهی نیست. حمد از آن خدایی است که دشمن سلطه‌گر و معاندت را در هم شکست. دشمنی که همواره علیه این امت شرارت می‌کرده و به آنها نیرنگ میزده است. فیءشان<ref>مالیات و اموالی بود که از بلاد مفتوحه بدست می‌آمد. </ref> را غصب می‌کرد و بدون رضایتشان بر آنها حکم میرانده‌است. برگزیدگانشان را می‌کشت و اشرارشان را باقی می‌گذارد. و مال خدا را بین جباران و اغنیاءشان دست به دست می‌گردانده‌است. لعنت بر او همانطور که (قوم) ثمود لعن گردید. | |||
ما پیشوایی نداریم. نزد ما بیا تا که شاید خداوند به واسطه شما ما را بر محور حق گردآورد. [[نعمان بن بشیر]] در قصر حکومتی لانه کرده‌است. (ولی ما) روز جمعه با او نماز نمی‌گذاریم و برای نماز عید همراهش (از شهر) خارج نمی‌شویم. اگر بفهمیم شما نزد ما می‌آیی او را از کوفه بیرون می‌کنیم و به شام بر می‌گردانیم. انشاالله | |||
والسلام علیک و رحمه الله | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 230.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 230.] | ||
*مقتل ابی مخنف، نخستین گزارش مستند از نهضت عاشوار، ص ۳۳-۳۴ | |||
== پی‌نوشت == | |||
<br /> | |||
[[رده: افراد]] | [[رده: افراد]] | ||
[[رده:پیک امام حسین(ع)]] | [[رده:پیک امام حسین(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۴
عبدالله بن مسمع همدانی، پیکی بود که دعوت نامه کوفیان را به امام حسین(ع) رسانید.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عبدالله بن مسمع به همراه عبدالله بن وال تیمی نامه سلیمان بن صرد خزاعى و جمعی از بزرگان کوفه را در مکه به امام حسین(ع) رساند. کوفیان در آن نامه حضرت را به کوفه دعوت نمودند. او نامه را در 10 رمضان سال 60 ه. ق. به امام رساند.
متن نامه کوفیان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بسم الله الرحمن الرحیم
از سلیمان بن صرد خزاعی، مسیب بن نجبه، رفاعه بن شداد و حبیب بن مظاهر و شعیان مومنان و مسلمان کوفه به حسین بن علی، سلام علیکم.
در پیشگاهت خدا را ستایش می‌کنیم. خدایی که به غیر او الهی نیست. حمد از آن خدایی است که دشمن سلطه‌گر و معاندت را در هم شکست. دشمنی که همواره علیه این امت شرارت می‌کرده و به آنها نیرنگ میزده است. فیءشان[۱] را غصب می‌کرد و بدون رضایتشان بر آنها حکم میرانده‌است. برگزیدگانشان را می‌کشت و اشرارشان را باقی می‌گذارد. و مال خدا را بین جباران و اغنیاءشان دست به دست می‌گردانده‌است. لعنت بر او همانطور که (قوم) ثمود لعن گردید.
ما پیشوایی نداریم. نزد ما بیا تا که شاید خداوند به واسطه شما ما را بر محور حق گردآورد. نعمان بن بشیر در قصر حکومتی لانه کرده‌است. (ولی ما) روز جمعه با او نماز نمی‌گذاریم و برای نماز عید همراهش (از شهر) خارج نمی‌شویم. اگر بفهمیم شما نزد ما می‌آیی او را از کوفه بیرون می‌کنیم و به شام بر می‌گردانیم. انشاالله
والسلام علیک و رحمه الله
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 230.
- مقتل ابی مخنف، نخستین گزارش مستند از نهضت عاشوار، ص ۳۳-۳۴
پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ مالیات و اموالی بود که از بلاد مفتوحه بدست می‌آمد.