مصطفی کاشانی میرعزا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}'''مصطفی کاشانی،''' معروف به میرعزا، از هنرمندان ایرانی در حوزه [[تعزیه خوانی]] است.
}}'''مصطفی کاشانی،''' معروف به میرعزا، از هنرمندان ایرانی در حوزه [[تعزیه خوانی]] است.


== زندگینامه ==
سید مصطفی کاشانی، ملقب به میرعزا از تعزیه خوانان و تعزیه سرایان کاشان در قرن سیزدهم بود. پسرش میرغم و برادرش میرماتم هم تعزیه خوان و تعزیه گردان بودند. میرعزا به سبب شهرتی که یافت به دعوت [[ناصرالدین شاه حسینی|ناصرالدین شاه]] به تهران رفت و به تعزیه گردانی در [[تکیه دولت]] مشغول شد. اما با گذشت دو سال مورد غضب شاه قرار گرفت و از این مسئولیت عزل گردید.


بسیاری از پیش خوانهایی که در تعزیه‌های تهران و کاشان پس از او رواج یافت، سروده‌ی وی بودند. از دیگر اقدامات میرعزا می‌توان به استفاده از گوشه‌ها و دستگاه‌های کم کاربرد در تعزیه و سرایش تعزیه نامه‌های جدید از جمله مجلس تعزیه قتل ناصرالدین شاه اشاره کرد.
== منبع ==
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4167120&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محسن حسام مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ویراست دوم 1395، ص 483]
[[رده:افراد]]
[[رده:افراد]]
[[رده:هنرمندان]]
[[رده:هنرمندان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۹

میرعزا
میرعزا.jpg
زاده مصطفی کاشانی
کاشان
ملیت ایرانی
شناخته‌شده برای هنرهای نمایشی

مصطفی کاشانی، معروف به میرعزا، از هنرمندان ایرانی در حوزه تعزیه خوانی است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سید مصطفی کاشانی، ملقب به میرعزا از تعزیه خوانان و تعزیه سرایان کاشان در قرن سیزدهم بود. پسرش میرغم و برادرش میرماتم هم تعزیه خوان و تعزیه گردان بودند. میرعزا به سبب شهرتی که یافت به دعوت ناصرالدین شاه به تهران رفت و به تعزیه گردانی در تکیه دولت مشغول شد. اما با گذشت دو سال مورد غضب شاه قرار گرفت و از این مسئولیت عزل گردید.

بسیاری از پیش خوانهایی که در تعزیه‌های تهران و کاشان پس از او رواج یافت، سروده‌ی وی بودند. از دیگر اقدامات میرعزا می‌توان به استفاده از گوشه‌ها و دستگاه‌های کم کاربرد در تعزیه و سرایش تعزیه نامه‌های جدید از جمله مجلس تعزیه قتل ناصرالدین شاه اشاره کرد.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]