ولید بن عتبه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «والى مدینه هنگام مرگ معاویه بود.یزید نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ معاوی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
والى مدینه هنگام مرگ معاویه بود.یزید نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ معاویه،از او خواست که از امام حسین«ع»بیعت بگیرد و اگر نپذیرفت،گردنش را بزند.
'''ولید بن عتبه''' والی مدینه که به درخواست [[یزید]] برای بیعت گرفتن از [[امام حسین(ع)]] اقدام نمود.


بیعت گرفتن از حسین«ع»براى ولید دشوار بود و مى‌خواست با او عاقلانه و بدون خشونت رفتار کند.امّا با مشورتى که با«مروان حکم»انجام داد،مروان موضع متزلزل ولید را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه امام را به دار الأماره احضار کند.سید الشهدا«ع»شبانه به دار الأماره رفت.گفتگوهایى میان امام و والى مدینه و ولید انجام گرفت و امام،بدون بیعت از آنجا خارج شد. <ref>حیاة الامام الحسین،ج 2،ص 250.</ref>
==زندگینامه==
ولید بن عتیه والى مدینه هنگام مرگ [[معاویه]] بود. یزید نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ معاویه، از او خواست که از امام حسین(ع)بیعت بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند.


بیعت گرفتن از حسین(ع) براى ولید دشوار بود و مى‌خواست با او عاقلانه و بدون خشونت رفتار کند. امّا با مشورتى که با [[مروان بن حکم|مروان حکم]] انجام داد، مروان موضع متزلزل ولید را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه امام را به [[دار الإماره|دارالأماره]] احضار کند.


[[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] شبانه به دارالأماره رفت. گفتگوهایى میان امام و والى مدینه و ولید انجام گرفت و امام، بدون بیعت از آنجا خارج شد. <ref>حیاة الامام الحسین،ج۲،ص ۲۵۰.</ref>


==منابع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۶۵.]


 
==پی‌نوشت==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 465.
<references />
[[رده:افراد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۴۲

ولید بن عتبه والی مدینه که به درخواست یزید برای بیعت گرفتن از امام حسین(ع) اقدام نمود.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ولید بن عتیه والى مدینه هنگام مرگ معاویه بود. یزید نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ معاویه، از او خواست که از امام حسین(ع)بیعت بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند.

بیعت گرفتن از حسین(ع) براى ولید دشوار بود و مى‌خواست با او عاقلانه و بدون خشونت رفتار کند. امّا با مشورتى که با مروان حکم انجام داد، مروان موضع متزلزل ولید را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه امام را به دارالأماره احضار کند.

سیدالشهدا(ع) شبانه به دارالأماره رفت. گفتگوهایى میان امام و والى مدینه و ولید انجام گرفت و امام، بدون بیعت از آنجا خارج شد. [۱]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. حیاة الامام الحسین،ج۲،ص ۲۵۰.