مسور بن مخزمه(مخرمه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «از کسانى بود که در مکّه،پس از آگاهى از عزم سید الشهدا«ع»بر حرکت به سوى کوفه،...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
از کسانى بود که در مکّه،پس از آگاهى از عزم سید الشهدا«ع»بر حرکت به سوى کوفه، نامه‌اى به امام نوشت و از او خواست که فریب نامه‌هاى عراقیان را نخورد.خودش نیز با یزید بیعت نکرده بود.امام پس از خواندن نامه‌اش،براى او دعاى خیر کرد و عواطفش را ستود.وى مردى اهل فضل و دیانت بود و از رسول خدا«ص»روایت مى‌کرد.دو سال پس از هجرت به دنیا آمده بود تا زمان مرگ عثمان در مدینه بود.سپس ساکن مکّه شد.در حادثۀ محاصره و سنگباران مکّه،در سال 64 هجرى در حال نماز در حجر اسماعیل کشته شد.هنگام مرگ،شصت و دو سال داشت. <ref>حیاة الامام الحسین،ج 3،ص 24؛تنقیح المقال،مامقانى،ج 3،ص 217.</ref>
'''مسور بن مخزمه''' از کسانى بود که در مکّه، پس از آگاهى از عزم [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]]  بر حرکت به سوى [[کوفه]]، نامه‌اى به [[حسین بن على (ع)|امام]] نوشت و از او خواست که فریب نامه‌هاى عراقیان را نخورد.خودش نیز با [[یزید]] بیعت نکرده بود. امام پس از خواندن نامه‌اش، براى او دعاى خیر کرد و عواطفش را ستود. وى مردى اهل فضل و دیانت بود و از رسول خدا(ص) روایت مى‌کرد. دو سال پس از هجرت به دنیا آمده بود تا زمان مرگ عثمان در مدینه بود. سپس ساکن مکّه شد.در حادثۀ محاصره و سنگباران مکّه، در سال ۶۴ هجرى در حال نماز در حجر اسماعیل کشته شد. هنگام مرگ،شصت و دو سال داشت. <ref>حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۲۴؛تنقیح المقال،مامقانى،ج ۳،ص ۲۱۷.</ref>


==منبع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۲۳.]


 
==منبع==
 
<references />
 
[[رده:افراد]]
 
[[رده:اصحاب اهل بیت]]
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 423.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۰۷

مسور بن مخزمه از کسانى بود که در مکّه، پس از آگاهى از عزم سیدالشهدا(ع) بر حرکت به سوى کوفه، نامه‌اى به امام نوشت و از او خواست که فریب نامه‌هاى عراقیان را نخورد.خودش نیز با یزید بیعت نکرده بود. امام پس از خواندن نامه‌اش، براى او دعاى خیر کرد و عواطفش را ستود. وى مردى اهل فضل و دیانت بود و از رسول خدا(ص) روایت مى‌کرد. دو سال پس از هجرت به دنیا آمده بود تا زمان مرگ عثمان در مدینه بود. سپس ساکن مکّه شد.در حادثۀ محاصره و سنگباران مکّه، در سال ۶۴ هجرى در حال نماز در حجر اسماعیل کشته شد. هنگام مرگ،شصت و دو سال داشت. [۱]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۲۴؛تنقیح المقال،مامقانى،ج ۳،ص ۲۱۷.