علامت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:علامت.jpg|بندانگشتی|علامت مورد استفاده در عزاداری امام حسین(ع)]] | |||
از ابزار و وسایل عزادارى [[امام حسین(ع)]] که در هیئتها و دسته‌هاى مذهبى به کار گرفته مى‌شود، '''علامت''' است. | از ابزار و وسایل عزادارى [[امام حسین(ع)]] که در هیئتها و دسته‌هاى مذهبى به کار گرفته مى‌شود، '''علامت''' است. | ||
== مفهوم == | ==مفهوم== | ||
علامت به معناى نشانه است. این علامتها هم نشانه‌هاى گروههاى عزادار محسوب مى‌شده‌است و کسانى هم که آن را حمل مى‌کردند، «[[علم کش|علامت کش]]»بودند، یعنى علم بردار. | علامت به معناى نشانه است. این علامتها هم نشانه‌هاى گروههاى عزادار محسوب مى‌شده‌است و کسانى هم که آن را حمل مى‌کردند، «[[علم کش|علامت کش]]»بودند، یعنى علم بردار. | ||
| خط ۸: | خط ۹: | ||
«شیئى است فلزى و کار صنعتگران اصفهان که قدمت آن به عهد سلاطین صفوى مى‌رسد،داراى تعدادى زبانه،گنبد،گلدان و طاووس بوده و آن را با شالهاى سبز و سیاه و قهوه‌اى و پر طاووس و سکه‌هاى نقره و شمشیر و قمه و خنجر زینت مى‌کنند و در آخر دسته‌ها به حرکت در مى‌آورند...عده‌اى از جوانان هم نذر مى‌کنند که همه‌ساله باید در بردن علمات،سهم داشته باشند». <ref>تاریخ تکایا و عزادارى قم،ص ۲۱۴.</ref> به آن علمات هم مى‌گویند.شباهت آن به صلیب،مى‌رساند که پس از ارتباط ایران با اروپاییها در عصر قاجار،از آیینهاى مذهبى مسیحیت اقتباس شده است.به هر حال،نمودها و مظاهرى است که گاهى عزاداران را از محتوا و اصل عزادارى و اقامۀ شعائر دینى بازمى‌دارد . | «شیئى است فلزى و کار صنعتگران اصفهان که قدمت آن به عهد سلاطین صفوى مى‌رسد،داراى تعدادى زبانه،گنبد،گلدان و طاووس بوده و آن را با شالهاى سبز و سیاه و قهوه‌اى و پر طاووس و سکه‌هاى نقره و شمشیر و قمه و خنجر زینت مى‌کنند و در آخر دسته‌ها به حرکت در مى‌آورند...عده‌اى از جوانان هم نذر مى‌کنند که همه‌ساله باید در بردن علمات،سهم داشته باشند». <ref>تاریخ تکایا و عزادارى قم،ص ۲۱۴.</ref> به آن علمات هم مى‌گویند.شباهت آن به صلیب،مى‌رساند که پس از ارتباط ایران با اروپاییها در عصر قاجار،از آیینهاى مذهبى مسیحیت اقتباس شده است.به هر حال،نمودها و مظاهرى است که گاهى عزاداران را از محتوا و اصل عزادارى و اقامۀ شعائر دینى بازمى‌دارد . | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۱۹-۳۲۰. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۱۹-۳۲۰.] | ||
== پی‌نوشت == | ==پی‌نوشت== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:آیین‌ها]] | [[رده:آیین‌ها]] | ||
[[رده:آیین‌ها در ماه محرم]] | [[رده:آیین‌ها در ماه محرم]] | ||
[[رده:اشیا و فرهنگ مادی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۸
از ابزار و وسایل عزادارى امام حسین(ع) که در هیئتها و دسته‌هاى مذهبى به کار گرفته مى‌شود، علامت است.
مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
علامت به معناى نشانه است. این علامتها هم نشانه‌هاى گروههاى عزادار محسوب مى‌شده‌است و کسانى هم که آن را حمل مى‌کردند، «علامت کش»بودند، یعنى علم بردار.
به نوشتۀ دهخدا: «صلیب مانندى که بر چوب یا آهن افقى آن از سوى پایین شالهاى ترمه آویزند و از سوى زبر لاله و تندیسهایى از مرغ و جز آن نصب کنند و در میان زبانه‌اى از فلز طویل دارد و بر نوک آن فلز پر یا گلوله‌اى از شیشۀ الوان نصب کنند و این زبانه‌هاى فلزى که به«تیغ»مشهور است،سه یا پنج باشد و در مراسم عزادارى محرم پیشاپیش دسته‌ها به حرکت آرند.» [۱]
«شیئى است فلزى و کار صنعتگران اصفهان که قدمت آن به عهد سلاطین صفوى مى‌رسد،داراى تعدادى زبانه،گنبد،گلدان و طاووس بوده و آن را با شالهاى سبز و سیاه و قهوه‌اى و پر طاووس و سکه‌هاى نقره و شمشیر و قمه و خنجر زینت مى‌کنند و در آخر دسته‌ها به حرکت در مى‌آورند...عده‌اى از جوانان هم نذر مى‌کنند که همه‌ساله باید در بردن علمات،سهم داشته باشند». [۲] به آن علمات هم مى‌گویند.شباهت آن به صلیب،مى‌رساند که پس از ارتباط ایران با اروپاییها در عصر قاجار،از آیینهاى مذهبى مسیحیت اقتباس شده است.به هر حال،نمودها و مظاهرى است که گاهى عزاداران را از محتوا و اصل عزادارى و اقامۀ شعائر دینى بازمى‌دارد .