طوعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''طوعه''' بانویى با ایمان و موالى [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] بود که در لحظات تنهایى و سرگردانى [[مسلم بن عقیل]] در کوچه‌هاى [[کوفه]]، به او آب داد و به خانه برد و پذیرایى کرد. شب،بلال پسر آن زن به خانه آمد و به وجود مسلم در آن خانه پى برد و صبح به نیروهاى ابن زیاد خبر داد. طوعه،پیشتر کنیز اشعث بن قیس بود.وى او را آزاد کرد و [[اسید خضرمى]] با او ازدواج نمود. بلال،ثمرۀ این ازدواج بود. <ref>الکامل،ابن اثیر،ج۲،ص ۵۴۱.</ref>
'''طوعه''' بانویى با ایمان و موالى [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] بود که در لحظات تنهایى و سرگردانى [[مسلم بن عقیل]] در کوچه‌هاى [[کوفه]]، به او آب داد و به خانه برد و پذیرایى کرد.  
<br />
 
== زندگینامه ==
طوعه کنیز اشعث بن قیس بود که پس از آزادی به ازدواج اسید حضر در آمد و از وی پسری به نام بلال داشت.<ref>الکامل،ابن اثیر،ج۲،ص ۵۴۱.</ref>
 
== سرانجام مسلم ==
شب،بلال پسر آن زن به خانه آمد و به وجود مسلم در آن خانه پى برد و صبح به نیروهاى [[عبید الله بن زیاد|ابن زیاد]] خبر داد.<br />
{|
{|
|درها همه بسته بود در قحطى مرد
|درها همه بسته بود در قحطى مرد
خط ۱۳: خط ۱۸:
==منبع==
==منبع==


*جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۳-۲۷۴.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۳-۲۷۴.]


==پی‌نوشت==
==پی‌نوشت==

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۳

طوعه بانویى با ایمان و موالى اهل بیت بود که در لحظات تنهایى و سرگردانى مسلم بن عقیل در کوچه‌هاى کوفه، به او آب داد و به خانه برد و پذیرایى کرد.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طوعه کنیز اشعث بن قیس بود که پس از آزادی به ازدواج اسید حضر در آمد و از وی پسری به نام بلال داشت.[۱]

سرانجام مسلم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شب،بلال پسر آن زن به خانه آمد و به وجود مسلم در آن خانه پى برد و صبح به نیروهاى ابن زیاد خبر داد.

درها همه بسته بود در قحطى مرد فریاد نشسته بود در قحطى مرد
یک زن،شب کوچه‌هاى بن بست و غریب مردانه شکسته بود در قحطى مرد [۲]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. الکامل،ابن اثیر،ج۲،ص ۵۴۱.
  2. محمد رضا سنگرى.