دیر راهب: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''دیر راهب''' نام محلى در سرزمین [[شام]] است که اسیران [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] از آن گذشتند. | '''دیر راهب''' نام محلى در سرزمین [[شام]] است که اسیران [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] از آن گذشتند. | ||
== مسیر کاروان اسرای کربلا == | ==مسیر کاروان اسرای کربلا== | ||
در این سفر، که اسرا به همراه نیروهاى [[یزید]]ى به شام برده مىشدند،سرهاى شهدا نیز همراه قافله بود.در یکى از منزلگاههاى راه، به محلى رسیدند به نام «قنسیرین»که راهبى در دیرى به عبادت مشغول بود.نگاه راهب از صومعه به سر مطهر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] افتاد که نور از آن به آسمان مىرفت.با دیدن این صحنه، ده هزار درهم به نگهبانان سر داد و آن سر را آن شب نزد خود در صومعه نگهداشت. شب هنگام،راهب از آن سر مقدس، شگفتیها و کراماتى دید و به برکت آنها مسلمان شد.<ref>مناقب،ج ۴،ص ۶۰،بحار،ج ۴۵،ص ۱۷۲،احقاق الحق،ج ۱۱،ص ۴۹۸،اثبات الهدة،ج ۵،ص ۱۹۳.</ref> به گفتۀ نیر تبریزى: | در این سفر، که اسرا به همراه نیروهاى [[یزید]]ى به شام برده مىشدند،سرهاى شهدا نیز همراه قافله بود.در یکى از منزلگاههاى راه، به محلى رسیدند به نام «قنسیرین»که راهبى در دیرى به عبادت مشغول بود.نگاه راهب از صومعه به سر مطهر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] افتاد که نور از آن به آسمان مىرفت.با دیدن این صحنه، ده هزار درهم به نگهبانان سر داد و آن سر را آن شب نزد خود در صومعه نگهداشت. شب هنگام،راهب از آن سر مقدس، شگفتیها و کراماتى دید و به برکت آنها مسلمان شد.<ref>مناقب،ج ۴،ص ۶۰،بحار،ج ۴۵،ص ۱۷۲،احقاق الحق،ج ۱۱،ص ۴۹۸،اثبات الهدة،ج ۵،ص ۱۹۳.</ref> به گفتۀ نیر تبریزى: | ||
<br /> | |||
{| | {| | ||
|دیر ترسا و سر سبط رسول مدنى | |دیر ترسا و سر سبط رسول مدنى | ||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | | | ||
|واى اگر طعنه به قرآن زند انجیل و زبور | |واى اگر طعنه به قرآن زند انجیل و زبور | ||
خط ۱۸: | خط ۲۴: | ||
[[رده:جغرافیا]] | [[رده:جغرافیا]] | ||
[[رده:تاریخ]] | [[رده:تاریخ]] | ||
[[رده:اماکن]] | |||
[[رده:اماکن مذهبی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۵۰
دیر راهب نام محلى در سرزمین شام است که اسیران اهل بیت از آن گذشتند.
مسیر کاروان اسرای کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در این سفر، که اسرا به همراه نیروهاى یزیدى به شام برده مىشدند،سرهاى شهدا نیز همراه قافله بود.در یکى از منزلگاههاى راه، به محلى رسیدند به نام «قنسیرین»که راهبى در دیرى به عبادت مشغول بود.نگاه راهب از صومعه به سر مطهر امام حسین(ع) افتاد که نور از آن به آسمان مىرفت.با دیدن این صحنه، ده هزار درهم به نگهبانان سر داد و آن سر را آن شب نزد خود در صومعه نگهداشت. شب هنگام،راهب از آن سر مقدس، شگفتیها و کراماتى دید و به برکت آنها مسلمان شد.[۱] به گفتۀ نیر تبریزى:
دیر ترسا و سر سبط رسول مدنى | واى اگر طعنه به قرآن زند انجیل و زبور |
این دیر،هم اکنون در منطقۀ راه سوریه به لبنان موجود است و بر یک بلندى مشرف به جاده قرار دارد.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پینوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ مناقب،ج ۴،ص ۶۰،بحار،ج ۴۵،ص ۱۷۲،احقاق الحق،ج ۱۱،ص ۴۹۸،اثبات الهدة،ج ۵،ص ۱۹۳.