الظلیمه الظلیمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ظلیمه'''، آنچه از انسان به ناحق و ظالمانه بگیرند، آنچه را که نزد ظالم درخواست مى‌کنى.<ref>مجمع البحرین.</ref> کلماتى حاکى از ظلم و ستمى که بر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] از سوى امّت روا شد. این تعبیر، در [[زیارت ناحیۀ مقدّسه]] آمده و اینکه [[ذو الجناح|ذوالجناح]]، اسب [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] پس از کشته شدن امام، همهمه کنان و اشکریزان و بى‌صاحب به سوى خیمه‌ها مى‌آمد، در حالى که مى‌گفت: «الظّلیمة الظّلیمة لأمّة قتلت ابن بنت نبیّها»،<ref>بحار الأنوار،ج ۴۴،ص ۲۶۶،زیارت ناحیه مقدسه(من امّة).</ref> داد از دست امّتى که پسر دختر پیامبر خود را کشته‌اند.
'''ظلیمه'''، آنچه از انسان به ناحق و ظالمانه بگیرند، آنچه را که نزد ظالم درخواست مى‌کنى.<ref>مجمع البحرین.</ref> کلماتى حاکى از ظلم و ستمى که بر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] از سوى امّت روا شد. این تعبیر، در [[زیارت ناحیۀ مقدّسه]] آمده و اینکه [[ذو الجناح|ذوالجناح]]، اسب [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] پس از کشته شدن امام، همهمه کنان و اشکریزان و بى‌صاحب به سوى خیمه‌ها مى‌آمد، در حالى که مى‌گفت: «الظّلیمة الظّلیمة لأمّة قتلت ابن بنت نبیّها»،<ref>بحار الأنوار،ج ۴۴،ص ۲۶۶،زیارت ناحیه مقدسه(من امّة).</ref> داد از دست امّتى که پسر دختر پیامبر خود را کشته‌اند.


== منبع ==
==منبع==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۴.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۴.]


== پی‌نوشت ==
==پی‌نوشت==
<references />
<references />
[[رده:مفاهیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۴۷

ظلیمه، آنچه از انسان به ناحق و ظالمانه بگیرند، آنچه را که نزد ظالم درخواست مى‌کنى.[۱] کلماتى حاکى از ظلم و ستمى که بر امام حسین(ع) از سوى امّت روا شد. این تعبیر، در زیارت ناحیۀ مقدّسه آمده و اینکه ذوالجناح، اسب سیدالشهدا(ع) پس از کشته شدن امام، همهمه کنان و اشکریزان و بى‌صاحب به سوى خیمه‌ها مى‌آمد، در حالى که مى‌گفت: «الظّلیمة الظّلیمة لأمّة قتلت ابن بنت نبیّها»،[۲] داد از دست امّتى که پسر دختر پیامبر خود را کشته‌اند.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. مجمع البحرین.
  2. بحار الأنوار،ج ۴۴،ص ۲۶۶،زیارت ناحیه مقدسه(من امّة).