حسین بن على بیهقى: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «حسین بن على بیهقى،مشهور به واعظ و متخلّص به کاشفى،از علماى معروف ایران که در...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
حسین بن على | '''حسین بن على بیهقى'''، مشهور به واعظ و متخلص به کاشفى، از علماى معروف ایران که در فن خطابه تسلط داشته و شعر هم مىسروده است. | ||
==آثار== | |||
کتاب معروف کاشفی «[[روضة الشهداء|روضة الشهدا]]» است که در تاریخ خاندان پیامبر و مراثى [[اهل بیت (ع)|اهل بیت(ع)]] است <ref>معارف و معاریف،ج ۴،ص ۱۸۳۵.</ref> و مدّتها [[مرثیهخوانی|مرثیهخوانان]]، از کتاب [[مقتل]] او [[مرثیه]] مىخواندند و به همین جهت به آنان [[روضهخوانی|روضهخوان]] گفته مىشد. | |||
به نوشتۀ دهخدا: «وى در زمان سلطان حسین بایقرا در هرات و نیشابور، مشغول وعظ و ارشاد بوده و با صوتى خوش و آهنگى دلکش آیات قرآنیه و احادیث نبویه را با عبارات و اشارات لایقه به عرصۀ بیان مىآورده...در هرات که مردمانش از اهل سنت و جماعت بودهاند، به شیعیگرى متهم و در سبزوار که مرکز تشیع بوده... به تسنن اشتهار داشته است.» | |||
از دیگر تالیفات وی: | |||
*آینۀ اسکندرى | |||
*الاختیارات | |||
*اخلاق محسنى | |||
*الاربعون حدیثا | |||
*اسرار قاسمى | |||
*الواح القمر | |||
*انوار سهیلى | |||
*جامع الستین | |||
*جواهر الاسرار | |||
*[[روضه الشهداء|روضة الشهدا]] | |||
و کتابهاى دیگر <ref>لغتنامه،دهخدا.</ref> | |||
کاشفی در سال ۹۰۶ یا ۹۱۰ در هرات در گذشت. | |||
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، | ==منبع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۶۱.] | |||
==پینوشت== | |||
<references /> | |||
[[رده:افراد]] | |||
[[رده:شاعران عرب]] | |||
[[رده:نویسندگان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۹
حسین بن على بیهقى، مشهور به واعظ و متخلص به کاشفى، از علماى معروف ایران که در فن خطابه تسلط داشته و شعر هم مىسروده است.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتاب معروف کاشفی «روضة الشهدا» است که در تاریخ خاندان پیامبر و مراثى اهل بیت(ع) است [۱] و مدّتها مرثیهخوانان، از کتاب مقتل او مرثیه مىخواندند و به همین جهت به آنان روضهخوان گفته مىشد.
به نوشتۀ دهخدا: «وى در زمان سلطان حسین بایقرا در هرات و نیشابور، مشغول وعظ و ارشاد بوده و با صوتى خوش و آهنگى دلکش آیات قرآنیه و احادیث نبویه را با عبارات و اشارات لایقه به عرصۀ بیان مىآورده...در هرات که مردمانش از اهل سنت و جماعت بودهاند، به شیعیگرى متهم و در سبزوار که مرکز تشیع بوده... به تسنن اشتهار داشته است.»
از دیگر تالیفات وی:
- آینۀ اسکندرى
- الاختیارات
- اخلاق محسنى
- الاربعون حدیثا
- اسرار قاسمى
- الواح القمر
- انوار سهیلى
- جامع الستین
- جواهر الاسرار
- روضة الشهدا
و کتابهاى دیگر [۲]
کاشفی در سال ۹۰۶ یا ۹۱۰ در هرات در گذشت.