حسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(این صفحات کاملا از ویکی شیعه کپی شده بود آقای کاشانی گفتند برای عدم صدمه به سایت حذف شوند)
برچسب: جایگزین شد
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[رده:آئین‌ها و مراسم]]
[[رده:آئین‌ها و مراسم]]
'''حسی''' مجموعه‌ای از آداب فرهنگی و مراسمهای آیینی است که توسط گروههای مختلف مردم در کشور ترینداد و توباگو در دهه [[محرم]] برگزار می‌شود.{{جعبه اطلاعات آئین ها
| عنوان        = حسی
| عرض          = 20%
| تصویر1      =مراسم حسی 1.jpg
| عرض تصویر1  =
| زیرنویس1    = مراسم عزاداری حسی
| تصویر2      =
| عرض تصویر2  =
| زیرنویس2    =
| اطلاعات آئین  = اطلاعات آئین
| زمان برگزاری = ماه محرم محرم
| مکان برگزاری = ترینداد و توباگو
| گستره جغرافیایی  = کارائیب
| منشأ تاریخی  =
| انواع        =
| اشیاء و نمادها  =
| وجه نمادین  =
| ادعیه        =
| اوراد و اشعار=
| مؤسسه وابسته =
| ثبت ملی      =
| پانویس جعبه  =
}}
== ترینیداد و توباگو ==
ترینیداد و توباگو کشوری متشکل از دو جزیره در دریای کارائیب واقع در شمال آمریکای جنوبی است. پایتخت آن پرت آو اسپاین است. این کشور از دو جزیره اصلی‌ ترینیداد و توباگو و چند جزیره کوچک تشکیل شده‌است و در شمال‌شرقی ونزوئلا و در جنوب جزیرۀ گرانادا در اقیانوس اطلس شمالی واقع شده‌است. 80 درصد جمعیتِ این کشور را که حدود یک میلیون و سیصد هزار نفری است افرادی با تبار آفریقایی و هندی تشکیل می‌دهند. 
در سال 1777 میلادی عده‌ای از بردگان آفریقایی به این کشور آورده شدند که در میانشان تعدادی مسلمان وجود داشت. در اوایل قرن نوزدهم نیز، دولت بریتانیا شماری از مردمان شمال هندوستان را برای کار در مزارع به ترینیدادوتوباگو منتقل کرد. از نظر دینی آنها بیشتر هندو بودند، اما در میانشان شیعیانی نیز یافت می‌شدند.
درباره تعداد مسلمانان ترینیداد و توباگو اختلاف نظر وجود دارد. این تعداد از 8/5%<ref>کتاب سال جهان اروپا، 1999، ج2، ص3482</ref> تا 13%<ref>کتانی، ص243</ref> کل جمعیت کشور تخمین زده شده‌است، مرکز تحقیقات پیو، شمار مسلمانان این کشور را در 2009 م، 78.000 تن تخمین زده است. <ref>[https://www.pewforum.org/2011/01/27/table-muslim-population-growth-by-country/ مرکز تحقیقات پیو]</ref>
== مراسم ==
در این مراسم از ماکتهای حرم امام حسین (ع) که «تجه» نام دارد و طبلهای خاصی که بیشتر «تسه» نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند. شرکت کنندگان در کنار تجه‌هایی که در خیابان‌ها گردانده می‌شود، راهپیمایی می‌کنند و افرادی نیز تسه‌ها را به صدا درمی‌آورند. برخی عناصر مادی دیگر همچون ساخته‌هایی به نام ماه کبود که نماد [[امام حسین(ع)]] است و ماه سرخ که نماد امام حسن(ع) است، نیز در این مراسم مورد استفاده قرار می‌گیرد. افرادی نیز در اطراف هر یک از این ماه‌ها در حرکت و به اصطلاح رقص هستند. این دو ماه در حرکت در خیابان‌ها، با تجه‌ها روبه‌رو می‌شود. شرکت کنندگان، تجه‌ها و ماه‌ها را به هم نزدیک می‌کنند و این عمل را بوسه آن دو می‌دانند. برگزارکنندگان این مراسم اشتباها معتقدند که امام حسن(ع) نیز در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیده‌است.
از نکات قابل توجه این مراسم، استفاده از طبلهای گوناگون و فریاد «حسی! حسی!» عزاداران و مشارکت «گویم حسی! گویم حسی!» کسانی است که آن عزاداری را شاهدند. تجه‌ها در پایان مراسم به دریا انداخته می‌شوند.
== منبع ==
{{چپ‌چین}}
* [[فرانک کوروم|Frank J. Korom]], Hosay Trinidad: Muharram performances in an Indo-Caribbean diaspora
{{پایان چپ‌چین}}
== پی‌نوشت ==
<br />
<br />
<references />
[[رده:آیین عزاداری]]
[[رده:آیین‌ها در ماه محرم]]
[[رده:آیین‌های عزاداری جهان]]
[[رده:مراسم‌ها]]
[[رده:مراسم‌ها در ماه محرم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۱۲

حسی مجموعه‌ای از آداب فرهنگی و مراسمهای آیینی است که توسط گروههای مختلف مردم در کشور ترینداد و توباگو در دهه محرم برگزار می‌شود.

حسی
مراسم حسی 1.jpg
مراسم عزاداری حسی
اطلاعات آئین
زمان‌برگزاری: ماه محرم محرم
مکان برگزاری: ترینداد و توباگو
گستره جغرافیایی: کارائیب

ترینیداد و توباگو[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ترینیداد و توباگو کشوری متشکل از دو جزیره در دریای کارائیب واقع در شمال آمریکای جنوبی است. پایتخت آن پرت آو اسپاین است. این کشور از دو جزیره اصلی‌ ترینیداد و توباگو و چند جزیره کوچک تشکیل شده‌است و در شمال‌شرقی ونزوئلا و در جنوب جزیرۀ گرانادا در اقیانوس اطلس شمالی واقع شده‌است. 80 درصد جمعیتِ این کشور را که حدود یک میلیون و سیصد هزار نفری است افرادی با تبار آفریقایی و هندی تشکیل می‌دهند.

در سال 1777 میلادی عده‌ای از بردگان آفریقایی به این کشور آورده شدند که در میانشان تعدادی مسلمان وجود داشت. در اوایل قرن نوزدهم نیز، دولت بریتانیا شماری از مردمان شمال هندوستان را برای کار در مزارع به ترینیدادوتوباگو منتقل کرد. از نظر دینی آنها بیشتر هندو بودند، اما در میانشان شیعیانی نیز یافت می‌شدند.

درباره تعداد مسلمانان ترینیداد و توباگو اختلاف نظر وجود دارد. این تعداد از 8/5%[۱] تا 13%[۲] کل جمعیت کشور تخمین زده شده‌است، مرکز تحقیقات پیو، شمار مسلمانان این کشور را در 2009 م، 78.000 تن تخمین زده است. [۳]

مراسم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در این مراسم از ماکتهای حرم امام حسین (ع) که «تجه» نام دارد و طبلهای خاصی که بیشتر «تسه» نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند. شرکت کنندگان در کنار تجه‌هایی که در خیابان‌ها گردانده می‌شود، راهپیمایی می‌کنند و افرادی نیز تسه‌ها را به صدا درمی‌آورند. برخی عناصر مادی دیگر همچون ساخته‌هایی به نام ماه کبود که نماد امام حسین(ع) است و ماه سرخ که نماد امام حسن(ع) است، نیز در این مراسم مورد استفاده قرار می‌گیرد. افرادی نیز در اطراف هر یک از این ماه‌ها در حرکت و به اصطلاح رقص هستند. این دو ماه در حرکت در خیابان‌ها، با تجه‌ها روبه‌رو می‌شود. شرکت کنندگان، تجه‌ها و ماه‌ها را به هم نزدیک می‌کنند و این عمل را بوسه آن دو می‌دانند. برگزارکنندگان این مراسم اشتباها معتقدند که امام حسن(ع) نیز در کربلا به شهادت رسیده‌است.

از نکات قابل توجه این مراسم، استفاده از طبلهای گوناگون و فریاد «حسی! حسی!» عزاداران و مشارکت «گویم حسی! گویم حسی!» کسانی است که آن عزاداری را شاهدند. تجه‌ها در پایان مراسم به دریا انداخته می‌شوند.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • Frank J. Korom, Hosay Trinidad: Muharram performances in an Indo-Caribbean diaspora

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]


  1. کتاب سال جهان اروپا، 1999، ج2، ص3482
  2. کتانی، ص243
  3. مرکز تحقیقات پیو