عنایت الله شهیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
«اجراکنندگان تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص
{{جعبه زندگینامه
384 - 325.
|نام_شخص= دکتر عنایت‌الله شهیدی
|نام_تصویر=
|عرض_تصویر=
|توضیح_تصویر=
|نام دیگر=
|جوایز دریافتی= پژوهشگر فرهنگی ایران
|لقب‌ها=
|زمینه فعالیت= تعزیه‌پژوهی و فلسفه‌اسلامی
|ملیت= ایرانی
|اهل= شهرستان ساوجبلاغ، روستای برغان
|دوره=معاصر
|سال‌های فعالیت=
|محل زندگی=
|مذهب= تشیع
|نهاد=
|همسر=
|فرزندان=
|والدین=
|آرامگاه=
|مدفن= تهران
|نقش‌های برجسته= پژوهشگر نمونه ایران (1379)
|پیشه=
|وب‌گاه=
|منصب= استاد دانشگاه تهران
|سبک=
|مکتب=
|آثار= کتاب‌پژوهشی در تعزیه و تعزیه‌خوانی و تعدادی مقاله علمی
|تاریخ_تولد= 1304
|محل_تولد= ساوجبلاغ
|تاریخ_مرگ= 18 مرداد 1382
|محل_مرگ= تهران
|امضاء=
|گفتاورد=
|imdb_id =
|Soure_id =
}}
'''عنایت‌الله شهیدی''' (زاده 1304 در برغان، درگذشته 1382) استاد فلسفه دانشگاه تهران و [[تعزیه|تعزیه‌]]<nowiki/>پژوه نامدار است که نخستین پژوهش علمی درباره [[شبیه خوانی|شبیه‌خوانی]] در ایران را انجام داده است.  


«اقسام تعزیه و مجالس تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در
==تحصیلات==
تهران، ص 322 - 259.


پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 838.
*کارشناسی ارشد در رشته علوم اجتماعی
*دکتری فلسفه و کلام اسلامی


'''معرفی و توصیف'''
==زندگینامه==
دکتر عنایت‌الله شهیدی در سال 1304 در روستای بَرغان از توابع شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز زاده شد.
تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود گذراند و در سال 1318ش برای ادامه تحصیل به کرج و سپس تهران رفت. در سال 1324 به خدمت سربازی اعزام شد و پس از آن ادامه تحصیل داد.
او موفّق به دریافت کارشناسی ارشد در رشته علوم اجتماعی و درجه دکتری در فلسفه و کلام اسلامی شد. سیّد محمّد کاظم عصار (1353) و حسین علی راشد (1359) از استادان او در زمینه معقول و منقول بودند.
حدود بیست سال در دبیرستان‌ها و مدارس عالی تهران و دانشگاه تدریس کرد و چندین سال کارمند و کارشناس کتابخانه ملّی بود. همکاری با وزارت فرهنگ و هنر، مرکز مردم شناسی وزارت علوم و گروه تحقیق هنرهای سنّتی سازمان رادیو و تلویزیون ایران از دیگر فعالیّت‌های علمی و فرهنگی او است.
از دهه چهل به جهت علاقه فراوان به تعزیه و همچنین توصیه [[پیتر ج. چلکووسکی|پروفسور پیتر چلکووسکی]] (Peter chelkowski) ایران‌شناس و استاد فلسفه شرق و مطالعات اسلامی در دانشگاه‌های آمریکا به این وادی مشتاق شد و مطالعات دامنه داری را درباره نسخه‌های تعزیه و نیز شیوه‌ها و مکاتب مختلف [[تعزیه خوانی]] آغاز کرد.
مدّتی استاد فلسفه دانشگاه تهران بود اما از دهه چهل وارد پژوهش‌های تعزیه و نمایش‌های مذهبی شد.<ref>[http://www.ettelaat.com/new/index.asp?fname=2016%5C10%5C10-04%5C18-23-55.htm&storytitle=%DD%E1%D3%DD%E5%20%E6%20%CA%DA%D2%ED%E5 روزنامه  اطلاعات]</ref>


«تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایشی آیینی»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز
==آثار==
تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 58 - 21.


«تعزیه خوانی در دوره پیش از قاجار»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار
===کتاب‌ها===
در تهران، ص 100 - 61.


«تعزیه خوانی در دوره قاجار»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، عنایت‌الله‌ شهیدی‌؛ با همکاری‌ و ویرایش‌ و نظارت‌ علمی‌ علی‌ بلوکباشی‌، تهران‌: دفتر پژوهشهای‌ فرهنگی‌کمیسیون‌ ملی‌ یونسکو در ایران‌، 1380.]
تهران، ص 155 - 103.


«تعزیه خوانی های تهران»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 231 - 159.
===معرفی و توصیف===


درباره تعزیه خوانی های تهران در دوره قاجار است.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایشی آیینی»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 58- 21.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «اجراکنندگان تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص  384- 325.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «اقسام تعزیه و مجالس تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 322- 259.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «تعزیه خوانی در دوره پیش از قاجار»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 100- 61.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «تعزیه خوانی در دوره قاجار»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 155- 103.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «تعزیه خوانی‌های تهران»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 231- 159.]<ref>درباره تعزیه خوانی های تهران در دوره قاجار است.</ref>
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «رخت و لباس و اسباب تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 432- 387.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «زبان و ادبیات تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 610- 533.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «شرح حال تعزیه خوانان و تعزیه گردانان»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 728- 683.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «شکل‌های تعزیه خوانی و مکان‌های برگزاری آنها»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 257- 235.]<ref>درباره تعزیه ثابت و سیار بحث شده است.</ref>
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «شیوه گفتار در تعزیه خوانی»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 640- 613.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 <nowiki>«ضرب المثل ها، تشبیه ها، تمثیل‌ها و اصطلاح‌ها [در تعزیه]»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 679- 643.</nowiki>]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «منابع ادبی و نمایش تعزیه نامه ها»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 529- 497.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 «موسیقی تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 494 - 435.]
*
*[http://ensani.ir/fa/article/journal-number/5829/%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1-1370-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-16- «تعزیه نامه‌ها و لزوم گردآوری و تدوین و تصحیح و بازسازی آن‌ها»، فصلنامه تئاتر، شماره 16، زمستان 1370.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/129074 «یادی از چند تعزیه گردان قدیم»، فصلنامه تئاتر، شماره 17، زمستان 1377، ص 100- 63.]
*[http://ensani.ir/fa/article/journal-number/30761/%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1-1368-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-4-%D9%88-5- «نامه درباره تعزیه گردانی در دوره ناصرالدین شاه»، فصلنامه تئاتر، شماره 5- 4، 1368، ص 295 - 293.]
*[http://ensani.ir/fa/article/journal-number/5838/%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1-1379-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-22%D9%8823- «شرح و تفسیری از یک مجلس تعزیه»، فصلنامه تئاتر، شماره 22 و 23، بهار و تابستان 1379.]<ref>بخش اول این مقاله در فصلنامه تئاتر زمستان 1370 منتشر شده بود و این مقاله بخش دوم آن مقاله است.</ref>
*[http://ensani.ir/fa/article/journal-number/5834/%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1-1378-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-18%D9%8819- «تعزیه مدرن یا سنتی»، فصلنامه تئاتر 1378 شماره 18و19]
*[http://ensani.ir/fa/article/journal-number/5844/%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1-1380-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-27%D9%8828- «تفسیری از یک ضرب المثل در تعزیه»، فصلنامه تئاتر، تابستان و پاییز 1380، شماره 27 و 28.]
*[http://ensani.ir/fa/article/journal-number/30762/%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1-%D8%B2%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-1380-%D9%88-%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%B1-1381-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-29-%D9%88-30- «تکیه حاج میرزاآقاسی»، فصلنامه تئاتر، شماره 29- 30، زمستان 1380 و بهار 1381، ص 157- 173.]
*
*
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/352771 «پژوهشی ارزنده در زمینه تعزیه‌شناسی»، نوشته محمدحسین ناصربخت، شرق، 19 مهر 1383، ص 20.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/508019 «تعزیه‌ها و لزوم گردآوری و تدوین و تصحیح و بازسازی آن ها»، درباره تعزیه و تئاتر در ایران، ص 133- 118.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/2150091 «دگرگونی و تحول در ادبیات و موسیقی تعزیه»، تعزیه: آیین و نمایش در ایران، ص 96- 66.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/321624 «موسیقی تعزیه»، موزه ها، شماره 34، بهار 1382، ص 16- 14.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/89783 «نقد برخی از اسناد نوشتاری تعزیه»، فصلنامه هنر، شماره 32، زمستان 1375- بهار 1376، ص 362 - 354.]<ref>درباره میرزامحمدتقی و میرزامحمدباقر از تعزیه خوانان معاصر است.</ref>


«رخت و لباس و اسباب تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در
===نقد و بررسی‌ها===
تهران، ص 432 - 387.


«زبان و ادبیات تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص
*[http://ensani.ir/fa/article/journal-number/5809/%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1-1368-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-6-%D9%88-7-%D9%88-8- «جامه‌ای فاخر و زیبا بر قامتی ناساز و نازیبا (نقدی بر کتاب موسیقی تعزیه)»، فصلنامه تئاتر، شماره 6- 8، تابستان و پاییز و زمستان 1368.]
610 - 533.
*[http://ensani.ir/fa/article/journal-number/5809/%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1-1368-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-6-%D9%88-7-%D9%88-8- «موسیقی مذهبی ایران، موسیقی تعزیه»، فصلنامه تئاتر، شماره 8- 6، زمستان 1368، ص 218- 181.]
*[http://ensani.ir/fa/article/journal-number/420/%D8%B5%D8%AD%D9%86%D9%87-1381-%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87-18- «خاستگاه مذهبی تعزیه»، صحنه، شماره 18، اردیبهشت 1381.]


«شرح حال تعزیه خوانان و تعزیه گردانان»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره
===توصیف‌ها===
قاجار در تهران، ص 728 - 683.


«شکل های تعزیه خوانی و مکان های برگزاری آنها»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/241808 «پژوهشی در تعزیه خوانی»، نوشته علی آل داوود، نشر دانش، شماره 101، تابستان 1381، ص 61- 62.]
آخر دوره قاجار در تهران، ص 257 - 235.
*[http://www.magiran.com/magtoc.asp?mgID=3363&Number=117&Appendix=0 درباره «گفت و گو با زرین تاج شهیدی همسر زنده یاد عنایت الله شهیدی پژوهشگر تعزیه: پشت کوه قاف»، فرهنگ و پژوهش، شماره 117، سه شنبه 4 شهریور 1382.]
*[http://www.magiran.com/magtoc.asp?mgID=3363&Number=117&Appendix=0 «یادمان عنایت الله شهیدی، تجلیل از دل سپرده هنر تعزیه...»، نوشته صادق همایونی، فرهنگ و پژوهش، شماره 117، سه شنبه 4 شهریور 1382.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/214870 «دانشنامه‌ای با نازک بینی‌های کم نظیر»، نوشته مصطفی مختاباد، کتاب هفته، شماره 45، 4 اسفند 1380، ص 12- 13.]


درباره تعزیه ثابت و سیار بحث شده است.
==منابع==


«شیوه گفتار در تعزیه خوانی»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در
*مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی.
تهران، ص 640 - 613.
*وب سایت سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران
*[http://ensani.ir/fa/article/journal/107/%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1 وب سایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی]
*[http://www.magiran.com/magtoc.asp?mgID=3363&Number=117&Appendix=0 وب سایت بانک اطلاعات نشریات کشور]


«ضرب المثل ها، تشبیه ها، تمثیل ها و اصطلاح ها [در تعزیه]»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از
==پی‌نوشت==
آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 679 - 643.
 
«منابع ادبی و نمایش تعزیه نامه ها»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار
در تهران، ص 529 - 497.
 
«موسیقی تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 494 -
435.
 
 
«تعزیه نامه ها و لزوم گردآوری و تدوین و تصحیح و بازسازی آن ها»، فصلنامه تئاتر، شماره 16،
زمستان 1370.
 
«یادی از چند تعزیه گردان قدیم»، فصلنامه تئاتر، شماره 17، زمستان 1377، ص 100 - 63.
 
«[نامه درباره تعزیه گردانی در دوره ناصرالدین شاه]»، فصلنامه تئاتر، شماره 5 - 4، 1368، ص 295 -
293.
 
«شرح و تفسیری از یک مجلس تعزیه»، فصلنامه تئاتر، شماره 22 و 23، بهار و تابستان 1379.
 
بخش اول این مقاله در فصلنامه تئاتر زمستان 1370 منتشر شده بود و این مقاله بخش دوم
آن مقاله است.
 
«تفسیری از یک ضرب المثل در تعزیه»، فصلنامه تئاتر، تابستان و پاییز 1380، شماره 27 و 28.
 
«تکیه حاج میرزاآقاسی»، فصلنامه تئاتر، شماره 29 - 30، زمستان 1380 و بهار 1381، ص 157 - 173.
 
 
«پژوهشی ارزنده در زمینه تعزیه شناسی»، نوشته محمدحسین ناصربخت، شرق، 19 مهر 1383، ص 20.
 
«پژوهشی در تعزیه خوانی»، نوشته علی آل داوود، نشر دانش، شماره 101، تابستان 1381، ص 61 - 62.
 
«دانشنامه ای با نازک بینی های کم نظیر»، نوشته مصطفی مختاباد، کتاب هفته، شماره 45، 4 اسفند
1380، ص 12 - 13.
 
«تعزیه ها و لزوم گردآوری و تدوین و تصحیح و بازسازی آن ها»، درباره تعزیه و تئاتر در ایران، ص
133 - 118.
 
«دگرگونی و تحول در ادبیات و موسیقی تعزیه»، تعزیه: آیین و نمایش در ایران، ص 96 - 66.
 
«موسیقی تعزیه»، موزه ها، شماره 34، بهار 1382، ص 16 - 14.
 
«نقد برخی از اسناد نوشتاری تعزیه»، فصلنامه هنر، شماره 32، زمستان 1375 - بهار 1376، ص 362 -
354.
 
درباره میرزامحمدتقی و میرزامحمدباقر از تعزیه خوانان معاصر است.
 
=== نقد و بررسی‌ها ===
«جامه ای فاخر و زیبا بر قامتی ناساز و نازیبا (نقدی بر کتاب موسیقی تعزیه)»، فصلنامه تئاتر، شماره 6 - 8، تابستان و پاییز و زمستان 1368.
 
«موسیقی مذهبی ایران، موسیقی تعزیه»، فصلنامه تئاتر، شماره 8 - 6، زمستان 1368، ص 218 - 181.
 
نقد کتابی به نام مقاله از محمدتقی مسعودیه است.
و تابستان 1382، شماره 34 و 35.
 
«خاستگاه مذهبی تعزیه»، صحنه، شماره 18، اردیبهشت 1381.
 
درباره «گفت و گو با زرین تاج شهیدی همسر زنده یاد عنایت الله شهیدی پژوهشگر تعزیه: پشت کوه
قاف»، فرهنگ و پژوهش، شماره 117، سه شنبه 4 شهریور 1382.
 
«یادمان عنایت الله شهیدی، تجلیل از دل سپرده هنر تعزیه ...»، نوشته صادق همایونی، فرهنگ و
پژوهش، شماره 117، سه شنبه 4 شهریور 1382.
[[رده:پژوهشگران]]
[[رده:پژوهشگران]]
<references />
[[رده:پژوهشگران ایرانی]]
[[رده:پژوهشگران در گروه ادیان و مذاهب]]
[[رده:پژوهشگران در گروه تعزیه]]
[[رده:استاد دانشگاه]]
[[رده:اساتید دانشگاه]]
[[رده:اساتید دانشگاه ایرانی]]
[[رده:اساتید دانشگاه در گروه فلسفه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۰

دکتر عنایت‌الله شهیدی
زادروز 1304
ساوجبلاغ
درگذشت 18 مرداد 1382
تهران
آرامگاه تهران
ملیت ایرانی
نقش‌های برجسته پژوهشگر نمونه ایران (1379)
دوره معاصر
مذهب تشیع
منصب استاد دانشگاه تهران
آثار کتاب‌پژوهشی در تعزیه و تعزیه‌خوانی و تعدادی مقاله علمی
جایزه‌ها پژوهشگر فرهنگی ایران

عنایت‌الله شهیدی (زاده 1304 در برغان، درگذشته 1382) استاد فلسفه دانشگاه تهران و تعزیه‌پژوه نامدار است که نخستین پژوهش علمی درباره شبیه‌خوانی در ایران را انجام داده است.

تحصیلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • کارشناسی ارشد در رشته علوم اجتماعی
  • دکتری فلسفه و کلام اسلامی

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

دکتر عنایت‌الله شهیدی در سال 1304 در روستای بَرغان از توابع شهرستان ساوجبلاغ واقع در استان البرز زاده شد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود گذراند و در سال 1318ش برای ادامه تحصیل به کرج و سپس تهران رفت. در سال 1324 به خدمت سربازی اعزام شد و پس از آن ادامه تحصیل داد. او موفّق به دریافت کارشناسی ارشد در رشته علوم اجتماعی و درجه دکتری در فلسفه و کلام اسلامی شد. سیّد محمّد کاظم عصار (1353) و حسین علی راشد (1359) از استادان او در زمینه معقول و منقول بودند. حدود بیست سال در دبیرستان‌ها و مدارس عالی تهران و دانشگاه تدریس کرد و چندین سال کارمند و کارشناس کتابخانه ملّی بود. همکاری با وزارت فرهنگ و هنر، مرکز مردم شناسی وزارت علوم و گروه تحقیق هنرهای سنّتی سازمان رادیو و تلویزیون ایران از دیگر فعالیّت‌های علمی و فرهنگی او است. از دهه چهل به جهت علاقه فراوان به تعزیه و همچنین توصیه پروفسور پیتر چلکووسکی (Peter chelkowski) ایران‌شناس و استاد فلسفه شرق و مطالعات اسلامی در دانشگاه‌های آمریکا به این وادی مشتاق شد و مطالعات دامنه داری را درباره نسخه‌های تعزیه و نیز شیوه‌ها و مکاتب مختلف تعزیه خوانی آغاز کرد. مدّتی استاد فلسفه دانشگاه تهران بود اما از دهه چهل وارد پژوهش‌های تعزیه و نمایش‌های مذهبی شد.[۱]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کتاب‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

معرفی و توصیف[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نقد و بررسی‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

توصیف‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. روزنامه اطلاعات
  2. درباره تعزیه خوانی های تهران در دوره قاجار است.
  3. درباره تعزیه ثابت و سیار بحث شده است.
  4. بخش اول این مقاله در فصلنامه تئاتر زمستان 1370 منتشر شده بود و این مقاله بخش دوم آن مقاله است.
  5. درباره میرزامحمدتقی و میرزامحمدباقر از تعزیه خوانان معاصر است.