عباس خدوم جمیلی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «تعزیه در عراق و چند کشور اسلامی: مطالع های در خصوص ارزشهای ادبی، اجتماعی و سی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تعزیه در عراق و چند کشور اسلامی: | ==تالیف== | ||
*[https://taaghche.com/book/80514/%D8%AA%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82-%D9%88-%DA%86%D9%86%D8%AF-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1 تعزیه در عراق و چند کشور اسلامی: مطالعه ای در خصوص ارزش های ادبی، اجتماعی و سیاسی تعزیه، مترجم مجید سرسنگی، تهران، فرهنگستان هنر، ۱۳۸۵، ص ۸۸.] | |||
== چکیده == | |||
عباس خدوم جمیلی در توصیف [[تعزیه]] در ایران می نویسد: «برای دیدن «شبیه گسترده» از نخستین ساعات روز، جمعیت انبوهی در مکانی از پیش تعیین شده گردمی آیند. دو اردوگاه [[حسین بن علی (ع)|امام حسین (ع)]] و [[یزید]] از رنگ لباس هایشان (سبز برای یاران امام حسین (ع) و قرمز برای لشکر یزید) و همچنین به وسیله تعدادشان به سادگی قابل تمایز از یکدیگر هستند... در میان صحنه های شبیه، صحنه مربوط به [[شهادت]] [[علی اصغر (ع)]] کوچک ترین فرزند امام حسین (ع) بسیار تاثیرگذار است... همچنان که شدت جنگ بیشتر می شود یاران امام حسین (ع) یکی پس از دیگری به شهادت می رسند و هر بار جمعیت با فریاد «الله اکبر» شهادت آن ها را اعلام می کند... تماشاگران نمایش در جای جای اجرا با ابراز احساسات و نشان دادن موضع خود نسبت به وقایع در نمایش مشارکت می کنند... اجرا با آتش زدن خیمه های اردوگاه امام حسین(ع) به دست لشکر یزید و به [[اسارت]] بردن خانواده او از [[کربلا]] به شام خاتمه می یابد. کاروان اسرا در میان گریه و حزن تماشاگران چند بار به دور صحنه می چرخد و با این عمل، پایان این نمایش غم انگیز را اعلام می کنند.» | |||
==منبع== | |||
*[https://www.magiran.com/article/1346078 سایت magiran] | |||
[[رده: پژوهشگران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۸
تالیف[ویرایش | ویرایش مبدأ]
چکیده[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عباس خدوم جمیلی در توصیف تعزیه در ایران می نویسد: «برای دیدن «شبیه گسترده» از نخستین ساعات روز، جمعیت انبوهی در مکانی از پیش تعیین شده گردمی آیند. دو اردوگاه امام حسین (ع) و یزید از رنگ لباس هایشان (سبز برای یاران امام حسین (ع) و قرمز برای لشکر یزید) و همچنین به وسیله تعدادشان به سادگی قابل تمایز از یکدیگر هستند... در میان صحنه های شبیه، صحنه مربوط به شهادت علی اصغر (ع) کوچک ترین فرزند امام حسین (ع) بسیار تاثیرگذار است... همچنان که شدت جنگ بیشتر می شود یاران امام حسین (ع) یکی پس از دیگری به شهادت می رسند و هر بار جمعیت با فریاد «الله اکبر» شهادت آن ها را اعلام می کند... تماشاگران نمایش در جای جای اجرا با ابراز احساسات و نشان دادن موضع خود نسبت به وقایع در نمایش مشارکت می کنند... اجرا با آتش زدن خیمه های اردوگاه امام حسین(ع) به دست لشکر یزید و به اسارت بردن خانواده او از کربلا به شام خاتمه می یابد. کاروان اسرا در میان گریه و حزن تماشاگران چند بار به دور صحنه می چرخد و با این عمل، پایان این نمایش غم انگیز را اعلام می کنند.»