زبان حال: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «جملاتى که هنگام مرثیه‌خوانى،از زبان امام حسین«ع»و شهداى کربلا یا بازماندگا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
جملاتى که هنگام مرثیه‌خوانى،از زبان امام حسین«ع»و شهداى کربلا یا بازماندگانشان گفته مى‌شود،بى‌آنکه در یک متن تاریخى یا روایى آمده باشد،در مقابل «زبان قال».این جملات،صرفا نوعى بیان عاطفى است که از حال و وضع کسى آنگونه برداشت مى‌شود،زیرا گاهى حالتها گویاتر از الفاظ است.البته گاهى به بهانۀ«زبان حال»، حرفهاى نامناسب و سبک به اولیاء خدا و امام حسین«ع»نسبت مى‌دهند که وهن مقام امام و نشان دهندۀ ذلّت و خوارى و زبونى است؛مثل این که از قول امام حسین«ع»مى‌گویند:
جملاتى که هنگام [[مرثیه‌خوانی|مرثیه‌خوانى]]، از زبان ا[[حسین بن على (ع)|مام حسین(ع)]] و شهداى [[کربلایى|کربلا]] یا بازماندگانشان گفته مى‌شود، بى‌آنکه در یک متن تاریخى یا روایى آمده باشد، در مقابل «زبان قال».
 
==مطالب انحرافی==
این جملات،صرفا نوعى بیان عاطفى است که از حال و وضع کسى آنگونه برداشت مى‌شود،زیرا گاهى حالتها گویاتر از الفاظ است. البته گاهى به بهانۀ «زبان حال»، حرفهاى نامناسب و سبک به اولیاء خدا و امام حسین(ع) نسبت مى‌دهند که وهن مقام امام و نشان دهندۀ ذلت و خوارى و زبونى است؛ مثل این که از قول امام حسین«ع»مى‌گویند:


«شدم راضى که زینب خوار گردد...»یا اینکه امام،التماس کند جرعه‌اى آب به او بدهند.
«شدم راضى که زینب خوار گردد...»یا اینکه امام،التماس کند جرعه‌اى آب به او بدهند.


این نحوه زبان حالها اغلب در اشعار مرثیه و نوحه دیده مى‌شود که باید توجّه نمود مطالب انحرافى و دروغ به آن پیشوایان حق و صدق،نسبت داده نشود.
این نحوه زبان حالها اغلب در اشعار مرثیه و نوحه دیده مى‌شود که باید توجه نمود مطالب انحرافى و دروغ به آن پیشوایان حق و صدق، نسبت داده نشود.
 
 
 


==منبع==


*جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۹۴.


جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 194.
[[رده:مفاهیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۳۰

جملاتى که هنگام مرثیه‌خوانى، از زبان امام حسین(ع) و شهداى کربلا یا بازماندگانشان گفته مى‌شود، بى‌آنکه در یک متن تاریخى یا روایى آمده باشد، در مقابل «زبان قال».

مطالب انحرافی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این جملات،صرفا نوعى بیان عاطفى است که از حال و وضع کسى آنگونه برداشت مى‌شود،زیرا گاهى حالتها گویاتر از الفاظ است. البته گاهى به بهانۀ «زبان حال»، حرفهاى نامناسب و سبک به اولیاء خدا و امام حسین(ع) نسبت مى‌دهند که وهن مقام امام و نشان دهندۀ ذلت و خوارى و زبونى است؛ مثل این که از قول امام حسین«ع»مى‌گویند:

«شدم راضى که زینب خوار گردد...»یا اینکه امام،التماس کند جرعه‌اى آب به او بدهند.

این نحوه زبان حالها اغلب در اشعار مرثیه و نوحه دیده مى‌شود که باید توجه نمود مطالب انحرافى و دروغ به آن پیشوایان حق و صدق، نسبت داده نشود.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۹۴.