پناهندگى به مکه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Admin صفحهٔ پناهندگى به مکّه را به پناهندگى به مکه منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حرم خدا مکانى امن و مقدس است و هر که بدانجا التجا و پناه آورد و پناه و حمایت جوید، ایمن است. | حرم خدا مکانى امن و مقدس است و هر که بدانجا التجا و پناه آورد و پناه و حمایت جوید، ایمن است. که این عمل را '''پناهندگی به مکه''' یا کعبه می نامند. | ||
==پناه بردن امام حسین(ع) به مکه== | |||
یکى از علل سفر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] به مکّه آن بود که از امنیّت حرم استفاده کند. وقتى حاکم مکّه (عمرو بن سعید اشدق) از امام پرسید: چه چیز سبب شد به مکّه آیى؟ | |||
فرمود: تا پناهنده به خدا و این خانه شوم: «عائذا باللّه و بهذا البیت» <ref>حیاة الامام الحسین، ج ۲، ص ۳۱۲.</ref> زمانى هم که فهمید همان عمرو بن سعید، همراه با جمعى به قصد کشتن او وارد مکّه شده‌اند، براى حفظ قداست مکّه و حرام الهى از مکّه خارج شد و فرمود: | |||
«لئن اقتل خارجا منها بشبر احبّ الىّ»،<ref>همان، ج ۳، ص ۴۶.</ref> اگر یک وجب هم بیرون از مکّه کشته شوم، برایم محبوبتر است. با این شیوه، به همه فهماند که سلطه اموى حتى براى خانه خدا هم هیچ حرمتى قائل نیست. | |||
==منابع== | |||
== | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج۱، ص ۸۷.] | ||
جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:مفاهیم]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۸
حرم خدا مکانى امن و مقدس است و هر که بدانجا التجا و پناه آورد و پناه و حمایت جوید، ایمن است. که این عمل را پناهندگی به مکه یا کعبه می نامند.
پناه بردن امام حسین(ع) به مکه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
یکى از علل سفر امام حسین(ع) به مکّه آن بود که از امنیّت حرم استفاده کند. وقتى حاکم مکّه (عمرو بن سعید اشدق) از امام پرسید: چه چیز سبب شد به مکّه آیى؟
فرمود: تا پناهنده به خدا و این خانه شوم: «عائذا باللّه و بهذا البیت» [۱] زمانى هم که فهمید همان عمرو بن سعید، همراه با جمعى به قصد کشتن او وارد مکّه شده‌اند، براى حفظ قداست مکّه و حرام الهى از مکّه خارج شد و فرمود:
«لئن اقتل خارجا منها بشبر احبّ الىّ»،[۲] اگر یک وجب هم بیرون از مکّه کشته شوم، برایم محبوبتر است. با این شیوه، به همه فهماند که سلطه اموى حتى براى خانه خدا هم هیچ حرمتى قائل نیست.