عبدالله بن حارث نوفلی: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۱: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته =او با مسلم بیعت کرد و به یاری او برخاست | | نقش های برجسته =او با [[مسلم بن عقیل]] بیعت کرد و به یاری او برخاست | ||
}} | }}'''عبدالله بن حارث بن نوفلی'''، با [[مسلم بن عقیل]] بیعت کرد و به یاری او برخاست و در این راه به شهادت رسید. | ||
==زندگینامه== | |||
عبدالله بن حارث بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم مکنی، به ابا محمد و ملقب به «بیة» بود.<ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۵، ص۸.</ref> عبدالله بن حارث دو سال قبل از رحلت پیامبر(ص) متولد شد. مادرش هند دختر [[ابوسفیان]] بود. ام حبیبه همسر پیامبر(ص) کودک را نزد آن حضرت برد. ایشان نوزاد را در آغوش گرفته و برایش دعا فرمودند.<ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۵، ص۸-۹.</ref> وی از تیره هاشمیان و از قبیله قریش بود که در [[کوفه]] می‌زیست و از اعیان شیعیان کوفه به شمار می‌آمد. به نقل ابن حجر، او از اصحاب پیامبر(ص) و به قولی از تابعین مورد وثوق بود.<ref>تهذیب التهذیب، ج۵، ص۱۸۰-۱۸۱.</ref> | |||
شیخ طوسی در کتاب رجال خود او را از اصحاب امام علی(ع) می‌داند.<ref>رجال طوسی، ص۷۵؛ اسد الغابه، ج۳، ص۱۳۹.</ref> بنا به نقلی او در جنگ صفین و در رکاب امام علی(ع) دلاوری‌هایی از خود نشان داده است، اگر چه در کتب تاریخ نامی از او در زمره مجاهدان زمان امام علی(ع) مثل جمل، صفین و نهروان ذکر نشده است. اما اخبار و احادیثی از امام علی(ع) و امام حسن(ع) از او نقل شده که حکایت از نزدیکی او به امام علی(ع) دارد.<ref>ر.ک : شرح نهج البلاغه ابن ابی‌الحدید، ج۲، ص۲۸۷، ج۱۳، ص۴۱.</ref> | |||
عبدالله بن حارث در قیام مسلم بن عقیل با پرچم سرخ و لباس سرخ در کنار خانه عمرو بن حُرَیث که از هواداران [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] بود، مردم را به یاری مسلم بن عقیل دعوت می‌کرد.<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۲۳۲، ۱۷۲.</ref> | |||
==شهادت== | |||
پس از شکست قیام مسلم بن عقیل، عبیدالله بن زیاد فرمان دستگیری او را صادر کرد و برای دستگیری او جایزه هم در نظر گرفت. او را به زندان انداختند. عبیدالله سپس به [[کثیر بن شهاب بن حصین مذحجی|کثیر بن شهاب]] دستور داد تا او را از زندان به [[دار الاماره|دارالاماره]] بیاورند. آنگاه از او پرسید: «آیا تو صاحب پرچم سرخ نیستی و تو نبودی که برای مسلم بیعت می‌گرفتی؟» او پاسخ نداد. عبیدالله دستور داد او را به میان قبیله‌اش ببرند و گردنش را بزنند.<ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک: تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۲۳۲،۱۷۲؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۵، ص۸-۹؛ تهذیب التهذیب، ج۵، ص۱۸۰-۱۸۱؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، ج۱۰، ص۱۵۴؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، ص۱۶۷؛ نقد الرجال، ج۳، ص۹۶؛ قاموس الرجال، ج۶، ص۳۰۵؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ج۱، ص۲۳۷؛ ذخیرة الدارین، ص۲۸۵.</ref> | |||
برخی وفات او را در سال ۷۹ و در ابواء بین راه مدینه به مکه دانسته‌اند. برخی نیز بر این باورند که وی را مسموم کرده‌اند.<ref>الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۵، ص۹.</ref> | |||
==منبع== | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۶۴-۲۶۵.] | |||
== | ==پی‌نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: افراد]] | [[رده: افراد]] | ||
[[رده: شهیدان قبل از عاشورا]] | [[رده: شهیدان قبل از عاشورا]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۰
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله بن حارث بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم |
| لقب | بیة |
| محل زندگی | کوفه |
| مدفن | در ابواء بین راه مدینه به مکه |
| نقش های برجسته | او با مسلم بن عقیل بیعت کرد و به یاری او برخاست |
عبدالله بن حارث بن نوفلی، با مسلم بن عقیل بیعت کرد و به یاری او برخاست و در این راه به شهادت رسید.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عبدالله بن حارث بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم مکنی، به ابا محمد و ملقب به «بیة» بود.[۱] عبدالله بن حارث دو سال قبل از رحلت پیامبر(ص) متولد شد. مادرش هند دختر ابوسفیان بود. ام حبیبه همسر پیامبر(ص) کودک را نزد آن حضرت برد. ایشان نوزاد را در آغوش گرفته و برایش دعا فرمودند.[۲] وی از تیره هاشمیان و از قبیله قریش بود که در کوفه می‌زیست و از اعیان شیعیان کوفه به شمار می‌آمد. به نقل ابن حجر، او از اصحاب پیامبر(ص) و به قولی از تابعین مورد وثوق بود.[۳]
شیخ طوسی در کتاب رجال خود او را از اصحاب امام علی(ع) می‌داند.[۴] بنا به نقلی او در جنگ صفین و در رکاب امام علی(ع) دلاوری‌هایی از خود نشان داده است، اگر چه در کتب تاریخ نامی از او در زمره مجاهدان زمان امام علی(ع) مثل جمل، صفین و نهروان ذکر نشده است. اما اخبار و احادیثی از امام علی(ع) و امام حسن(ع) از او نقل شده که حکایت از نزدیکی او به امام علی(ع) دارد.[۵]
عبدالله بن حارث در قیام مسلم بن عقیل با پرچم سرخ و لباس سرخ در کنار خانه عمرو بن حُرَیث که از هواداران عبیدالله بن زیاد بود، مردم را به یاری مسلم بن عقیل دعوت می‌کرد.[۶]
شهادت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پس از شکست قیام مسلم بن عقیل، عبیدالله بن زیاد فرمان دستگیری او را صادر کرد و برای دستگیری او جایزه هم در نظر گرفت. او را به زندان انداختند. عبیدالله سپس به کثیر بن شهاب دستور داد تا او را از زندان به دارالاماره بیاورند. آنگاه از او پرسید: «آیا تو صاحب پرچم سرخ نیستی و تو نبودی که برای مسلم بیعت می‌گرفتی؟» او پاسخ نداد. عبیدالله دستور داد او را به میان قبیله‌اش ببرند و گردنش را بزنند.[۷]
برخی وفات او را در سال ۷۹ و در ابواء بین راه مدینه به مکه دانسته‌اند. برخی نیز بر این باورند که وی را مسموم کرده‌اند.[۸]
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۵، ص۸.
- ↑ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۵، ص۸-۹.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۵، ص۱۸۰-۱۸۱.
- ↑ رجال طوسی، ص۷۵؛ اسد الغابه، ج۳، ص۱۳۹.
- ↑ ر.ک : شرح نهج البلاغه ابن ابی‌الحدید، ج۲، ص۲۸۷، ج۱۳، ص۴۱.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۳۲، ۱۷۲.
- ↑ برای تفصیل بیشتر ر.ک: تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۲۳۲،۱۷۲؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۵، ص۸-۹؛ تهذیب التهذیب، ج۵، ص۱۸۰-۱۸۱؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، ج۱۰، ص۱۵۴؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، ص۱۶۷؛ نقد الرجال، ج۳، ص۹۶؛ قاموس الرجال، ج۶، ص۳۰۵؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ج۱، ص۲۳۷؛ ذخیرة الدارین، ص۲۸۵.
- ↑ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۵، ص۹.