عبد الله بن زبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (T.ramezani صفحهٔ عبد اللّه بن زبیر را به عبد الله بن زبیر منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
او نیز از مخالفت کنندگان با بیعت یزید بود.به دنبال آن،از مدینه به مکّه پناهنده شد.
'''عبدالله بن زبیر''' از مخالفت کنندگان با بیعت [[یزید]] بود. به دنبال آن، از مدینه به مکه پناهنده شد.


وى از جمله کسانى بود که مى‌خواست امام حسین«ع»در مکّه نماند،زیرا با حضور امام و تجمّع مردم برگرد آن حضرت،زمینه‌اى براى توفیق او نبود. <ref>حیاة الامام الحسین،ج 3،ص 27،و سخنان ابن عباس در این باره.</ref> این نکته در سخن خود سید الشهدا هم دیده مى‌شود که در پاسخ به پیشنهاد عبد الله بن زبیر(که على رغم خواست باطنى‌اش،مى‌گفت به عراق نرو)سخنانى گفت،از جمله در پایان آن افزود:«انّ هذا لیس شیء من الدنیا احبّ الیه من ان اخرج من الحجاز و قد علم انّ الناس لا یعدلونه بى فودّ انّى خرجت حتّى یخلو له». <ref>سخنان حسین بن على از مدینه تا کربلا،ص 66 به نقل از تاریخ طبرى و ابن اثیر.</ref> عبد الله بن زبیر،پس از مرگ یزید،ادّعاى خلافت کرد و گروهى با او بیعت کردند.تا اینکه در سال 73 در دورۀ خلافت عبد الملک،به دست نیروهاى حجّاج بن یوسف که براى سرکوبى او به مکّه هجوم آوردند،کشته شد. <ref>همان،ص 69 به نقل از تاریخ الخلفاء و البدایة و النهایة.</ref>
== زندگینامه ==
عبدالله بن زبیر از جمله کسانى بود که مى‌خواست [[امام حسین(ع)]] در مکه نماند زیرا با حضور امام و تجمع مردم برگرد آن حضرت، زمینه‌اى براى توفیق او نبود.<ref>حیات الامام الحسین، ج ۳،ص ۲۷،و سخنان ابن عباس در این باره.</ref> این نکته در سخن خود [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا]] هم دیده مى‌شود که در پاسخ به پیشنهاد عبدالله بن زبیر (که على رغم خواست باطنى‌اش، مى‌گفت به عراق نرو) سخنانى گفت، از جمله در پایان آن افزود: «ان هذا لیس شیء من الدنیا احب الیه من ان اخرج من الحجاز و قد علم ان الناس لا یعدلونه بى فود انى خرجت حتى یخلو له». <ref>سخنان حسین بن على از مدینه تا کربلا،ص۶۶ به نقل از تاریخ طبرى و ابن اثیر.</ref>  


عبدالله بن زبیر، پس از مرگ [[یزید]]، ادعاى خلافت کرد و گروهى با او بیعت کردند. تا اینکه در سال ۷۳ در دوره خلافت عبدالملک، به دست نیروهاى حجاج بن یوسف که براى سرکوبى او به مکه هجوم آوردند،کشته شد. <ref>همان،ص ۶۹ به نقل از تاریخ الخلفا و البدایه و النهایه.</ref>


==منبع==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۰۰.]


 
==پی‌نوشت==
 
<references />
 
[[رده:افراد]]
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 300.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۵

عبدالله بن زبیر از مخالفت کنندگان با بیعت یزید بود. به دنبال آن، از مدینه به مکه پناهنده شد.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عبدالله بن زبیر از جمله کسانى بود که مى‌خواست امام حسین(ع) در مکه نماند زیرا با حضور امام و تجمع مردم برگرد آن حضرت، زمینه‌اى براى توفیق او نبود.[۱] این نکته در سخن خود سیدالشهدا هم دیده مى‌شود که در پاسخ به پیشنهاد عبدالله بن زبیر (که على رغم خواست باطنى‌اش، مى‌گفت به عراق نرو) سخنانى گفت، از جمله در پایان آن افزود: «ان هذا لیس شیء من الدنیا احب الیه من ان اخرج من الحجاز و قد علم ان الناس لا یعدلونه بى فود انى خرجت حتى یخلو له». [۲]

عبدالله بن زبیر، پس از مرگ یزید، ادعاى خلافت کرد و گروهى با او بیعت کردند. تا اینکه در سال ۷۳ در دوره خلافت عبدالملک، به دست نیروهاى حجاج بن یوسف که براى سرکوبى او به مکه هجوم آوردند،کشته شد. [۳]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ↑ حیات الامام الحسین، ج ۳،ص ۲۷،و سخنان ابن عباس در این باره.
  2. ↑ سخنان حسین بن على از مدینه تا کربلا،ص۶۶ به نقل از تاریخ طبرى و ابن اثیر.
  3. ↑ همان،ص ۶۹ به نقل از تاریخ الخلفا و البدایه و النهایه.
برگرفته از «https://fa.wikihussain.com/index.php?title=عبد_الله_بن_زبیر&oldid=27408»