در حال ویرایش پناهندگى به مکه

حرم خدا مکانى امن و مقدس است و هر که بدانجا التجا و پناه آورد و پناه و حمایت جوید، ایمن است. که این عمل را '''پناهندگی به مکه''' یا کعبه می نامند.

==پناه بردن امام حسین(ع) به مکه==
یکى از علل سفر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] به مکّه آن بود که از امنیّت حرم استفاده کند. وقتى حاکم مکّه (عمرو بن سعید اشدق) از امام پرسید: چه چیز سبب شد به مکّه آیى؟

فرمود: تا پناهنده به خدا و این خانه شوم: «عائذا باللّه و بهذا البیت» <ref>حیاة الامام الحسین، ج ۲، ص ۳۱۲.</ref> زمانى هم که فهمید همان عمرو بن سعید، همراه با جمعى به قصد کشتن او وارد مکّه شده‌اند، براى حفظ قداست مکّه و حرام الهى از مکّه خارج شد و فرمود:

«لئن اقتل خارجا منها بشبر احبّ الىّ»،<ref>همان، ج ۳، ص ۴۶.</ref> اگر یک وجب هم بیرون از مکّه کشته شوم، برایم محبوبتر است. با این شیوه، به همه فهماند که سلطه اموى حتى براى خانه خدا هم هیچ حرمتى قائل نیست. 

==منابع==

* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج۱، ص ۸۷.]

==پی نوشت==

[[رده:مفاهیم]]
<references />