در حال ویرایش محمد حسین الجباوی‌

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = محمد حسین الجباوی‌
| تصویر                  = 
| توضیح تصویر            = 
| نام اصلی               = 
| زمینه فعالیت           = 
| ملیت                   = 
| تاریخ تولد             = 1285 ه. ق. 
| محل تولد                = فیحاء از توابع حلّه
| والدین                 =  
| تاریخ مرگ              =  1352 هجری 
| محل مرگ                 = نجف اشرف
| علت مرگ                 = 
| محل زندگی               = 
| مختصات محل زندگی         = 
| مدفن                   = صحن شریف علوی
|مذهب                   = 
|در زمان حکومت           = 
|اتفاقات مهم             = 
| نام دیگر               = 
|لقب                     = 
|بنیانگذار               = 
| پیشه                   = شاعر
| سال‌های نویسندگی        = 
|سبک نوشتاری             = 
|کتاب‌ها                 = «سفرنامه‌ی حج»، «کتابی در علم تجوید و شیوه‌های قرائت قرآن»، «تقریرات دروس فقهی و اصولی اساتیدش» و «الرحلة الحسینیه»
|مقاله‌ها                = 
|نمایشنامه‌ها            = 
|فیلم‌نامه‌ها              = 
|دیوان اشعار             = 
|تخلص                    = 
|فیلم ساخته بر اساس اثر= 
| همسر                    = 
| شریک زندگی             = 
| فرزندان                = 
|تحصیلات                  = 
|دانشگاه                = 
|حوزه                   = 
|شاگرد                  = 
|استاد                  = 
|علت شهرت               = 
| تأثیرگذاشته بر         = 
| تأثیرپذیرفته از         = 
| وب‌گاه                  = 
|گفتاورد                = 
|امضا                  = 
}}
'''محمد حسین الجباوی''' از شعرای عرب زبان است.

== زندگینامه ==
شیخ محمّد حسین بن شیخ حمد حلّی معروف به «جباوی» در سال 1285 ه. ق. در «فیحاء» <ref> از توابع حلّه.</ref> به دنیا آمد، دروس مقدماتی و ادبی را در زادگاه خود خواند، سپس به تحصیل علوم دینی پرداخت و برای تکمیل و تحصیل دوره‌ی عالی فقه و اصول در سال 1303 هجری از حلّه به نجف هجرت نمود و به درس و تدریس پرداخت. از مهمترین اساتید او می‌توان از «شیخ حسن مامقانی» و «شیخ علی رفیش» نام برد. او در سال 1337 در کسوت مرجعیّت دینی به شهر خود بازگشت، و در سال 1352 هجری وفات یافت. جنازه‌اش را از حلّه به نجف اشرف انتقال دادند و در صحن شریف علوی دفن کردند.
جباوی در نظم و نثر استاد بود. 

== آثار ==

* سفرنامه‌ی حج
* کتابی در علم تجوید و شیوه‌های قرائت قرآن
* تقریرات دروس فقهی و اصولی اساتیدش
* الرحلة الحسینیه، که سفرنامه‌ی [[کربلا]]<nowiki/>ست که در سال 1321 قمری در پی سفر به کربلا نوشته و در سال 1329 قمری در نجف چاپ کرده است. <ref> ادب الطف؛ ج 9، ص 145.</ref>

== نمونه اشعار ==
1- خلیلیّ هل منّ وقفة لکما معی‌علی جدث أسقیه صیّب أدمعی

2- لیروی الثّری منه بفیض مدامعی‌فانّ الحیا الوکّاف لم یک مقنعی

3- لأنّ الحیا یهمی و یقلع تارةو إنی لعظم الخطب ما جفّ مدمعی <ref>همان؛ ص 144. البابلیات؛ ج 4، ص 109.</ref>


1- ای دوست من! فرصتی ده تا با ابر یا [[آب]] دیده، دیار محبوب را آبیاری کنیم.

2- و آن سرزمین را سیراب نمائیم زیرا شرم و حیا گاهی مانع از آن می‌شود که بگرییم.

3- و گاه اجازه‌ی گریستن را می‌دهد. گرچه به جهت عظمت این مصیبت، گاهی اشک من خشک می‌شود.
==منابع==

* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 552.]

==پی نوشت==
[[رده:هنر]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}