در حال ویرایش عباس خدوم جمیلی

==تالیف==

*[https://taaghche.com/book/80514/%D8%AA%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82-%D9%88-%DA%86%D9%86%D8%AF-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1 تعزیه در عراق و چند کشور اسلامی: مطالعه ای در خصوص ارزش های ادبی، اجتماعی و سیاسی تعزیه، مترجم مجید سرسنگی، تهران، فرهنگستان هنر، ۱۳۸۵، ص ۸۸.]

== چکیده ==
عباس خدوم جمیلی در توصیف [[تعزیه]] در ایران می نویسد: «برای دیدن «شبیه گسترده» از نخستین ساعات روز، جمعیت انبوهی در مکانی از پیش تعیین شده گردمی آیند. دو اردوگاه [[حسین بن علی (ع)|امام حسین (ع)]] و [[یزید]] از رنگ لباس هایشان (سبز برای یاران امام حسین (ع) و قرمز برای لشکر یزید) و همچنین به وسیله تعدادشان به سادگی قابل تمایز از یکدیگر هستند... در میان صحنه های شبیه، صحنه مربوط به [[شهادت]] [[علی اصغر (ع)]] کوچک ترین فرزند امام حسین (ع) بسیار تاثیرگذار است... همچنان که شدت جنگ بیشتر می شود یاران امام حسین (ع) یکی پس از دیگری به شهادت می رسند و هر بار جمعیت با فریاد «الله اکبر» شهادت آن ها را اعلام می کند... تماشاگران نمایش در جای جای اجرا با ابراز احساسات و نشان دادن موضع خود نسبت به وقایع در نمایش مشارکت می کنند... اجرا با آتش زدن خیمه های اردوگاه امام حسین(ع) به دست لشکر یزید و به [[اسارت]] بردن خانواده او از [[کربلا]] به شام خاتمه می یابد. کاروان اسرا در میان گریه و حزن تماشاگران چند بار به دور صحنه می چرخد و با این عمل، پایان این نمایش غم انگیز را اعلام می کنند.»

==منبع==

*[https://www.magiran.com/article/1346078 سایت magiran]

[[رده: پژوهشگران]]