در حال ویرایش شیر کربلا

به نقل مردى از قبیلۀ [[بنى اسد]]، پس از آنکه [[حسین|حسین بن على(ع)]] و اصحابش شهید شدند و سپاه [[کوفه]] از [[كربلا|کربلا]] کوچ کرد، هر شب شیرى از سمت قبله مى‌آمد و به قتلگاه کشتگان مى‌رفت و بامدادان بر مى‌گشت. یک شب ماند تا ببیند قصّه چیست. دید آن شیر، بر جسد امام حسین(ع) نزدیک مى‌شد و حالت گریه و ناله داشت و چهرۀ خود را بر آن جسد مى‌مالید.<ref>ناسخ التواریخ،(جلد امام حسین)،ج ۴،ص ۲۳.</ref> بر اساس همین نقل نیز،در مراسم شبیه‌خوانى و [[تعزیه|تعزیۀ]] کربلا،کسى در پوست شیر مى‌رود و در میدان نبرد حاضر مى‌شود و پس از آنکه [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا]] کشته مى‌شود، خود را به بالین پیکر او مى‌رساند و بر نعش امام حسین(ع)مى‌گرید و این صحنه،سبب تأثّر و گریۀ تماشاگران تعزیه مى‌شود.

==منبع==

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۶۳-۲۶۴.]

==پی‌نوشت==
<references />
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:وقایع و رخدادها]]