در حال ویرایش سید مصطفی سعیدی

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = سید مصطفی سعیدی
| تصویر                  = Seyyed mostafa sa'iedi.jpg
| توضیح تصویر            = 
| نام اصلی               = 
| زمینه فعالیت           =نقالی و شاهنامه خوانی
| ملیت                   =ایرانی
| تاریخ تولد             =1315
| محل تولد                =اراک
| والدین                 =  
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                 =
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               =
| مختصات محل زندگی         = 
| مدفن                   =
|مذهب                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     = نقال حنجره ارغوانی
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =نقال و پرده خوان
| سال‌های نویسندگی        = 
|سبک نوشتاری             =
|کتاب‌ها                 =طومار شاهنامه
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =سید مهدی صفوی پور
|علت شهرت               =قدیمی ترین نقال ایرانی
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         = 
}}
'''سید مصطفی سعیدی''' (زاده 1315 در اراک) نقال و شاهنامه‌خوان ایرانی است.

==زندگینامه==
سید مصطفی در 3 سالگی مادرش را از دست داد و پس از آن، پدرش از زادگاهش هجرت کرد و به بروجرد رفت. پدر سید مصطفی در 9 سالگی او را به دست استادی به نام «سید مهدی صفوی پور» سپرد. او در سن 11 سالگی چنان در روضه خوانی و وعظ پیش رفت که عملاً بالای منبر قرار گرفت و به سخنرانی، روضه خوانی و موعظه پرداخت. مرشد سعیدی در 13 سالگی به قهوه خانه رفت و با «مرشد کرم اصفهانی» آشنا و مأنوس شد. «مرشد کرم» چنان زیبا نقل می‌گفت که او را شیفته حرکات موزون و کلام آهنگین خود نمود. وی از آن پس قدم در میدان شاهنامه گذارد و مدت سه سال با این بزرگوار دوره نقالی و منقبت خوانی را طی کرد. سید مصطفی در 14 سالگی به «نقال حنجره ارغوانی» ملقب شد. سید مصطفی در پانزده سالگی از بروجرد به ملایر رفت و چنان غوغایی برپا کرد که هنوز هم مردم ملایر از آن دوره یاد می‌کنند. در 16 سالگی نوشتن طومار شاهنامه را آغاز، اما چون امیدی به چاپ آن نداشت، نیمه کاره رها نمود. او در 17 سالگی به زادگاهش اراک رفت در آنجا استقبالی فراوان از او شد و دوباره نقالی را آغاز نمود. سال 41 به خرم آباد رفت و مدت نه سال در این شهر نقالی کرد. سید مصطفی پس از آن به دورود رفت و به مدت 2 سال در این شهر هم نقل می‌گفت و هم [[منبر]] می‌رفت. سپس به بروجرد بازگشت و از آنجا به روستای یکه دانگه -که پیشتر در آنجا منبر می‌رفت- کوچ کرد و تا به امروز در آنجا ساکن است. پس از دیداری مرشد که با دکتر جابر عناصری داشت، به سفارش ایشان نوشتن طومار شاهنامه را از نو آغاز کرد. 

==پیوند به بیرون==

*[https://www.magiran.com/volume/5445 درباره «ظرافت های ذکر و ملاحت های مدح»، نوشته علیرضا پورامید، خیمه، شماره 1، ویژه نامه فرهنگ و هنر عاشورا، بهار 1385، ص 52 - 55.]

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/711635 نقل و نقالی: سید مصطفی سعیدی و روایت هایش، نوشته سیامک موسوی اسدزاده، خرم آباد، افلاک،1382، ص 102.]

=منابع=

*مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی.

[[رده:افراد]]