در حال ویرایش سید محمد خسرونژاد

'''سید محمد خسرو نژاد''' ( 1311 ه.ش) یکی از شاعران معاصر است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =سید محمد خسرو نژاد
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی               =
| زمینه فعالیت           =
| ملیت                   =
| تاریخ تولد             =1311 ه. ش
| محل تولد                =
| والدین                 =
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                 =
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               =
| مختصات محل زندگی         =
| مدفن                   =
|مذهب                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     =
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری             =غزلسرا
|کتاب‌ها                 =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}

==زندگینامه==
سید محمد خسرو نژاد فرزند سید عبد اللّه در سال 1311 ه. ش در مشهد مقدس به دنیا آمد تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود گذراند و سپس به پیشه‌ی نجاری روی آورد و در ضمن کار توانست با ادامه تحصیل دیپلم ادبی را اخذ نماید، سپس به استخدام هنرستان درآمد. وی در آغاز نوحه می‌سرود و پس از آن تمایل به غزلسرایی پیدا نمود.
==اشعار==
===توبه‌ی [[حر بن یزید ریاحی|حرّ]]===
{{شعر}}


{{ب| نادم و دلخسته و زار و پریشان آمدم‌|یا حسین از کرده‌های خود پشیمان آمدم }}

{{ب| تا کنی بر من ترحّم ای عزیز فاطمه‌|در حضور حضرتت با چشم گریان آمدم }}

{{ب| دردمندم ای مرا خاک درت کُحل بصر|بر در دار الشفایت بهر درمان آمدم }}

{{ب| این خطا کار پشیمان را مران از درگهت‌|چون که با امّید عفو و لطف و احسان آمدم }}

{{ب| یا بکش ای حکم تو حکم خدا، یا عفو کن‌|چون به درگاهت به امید فراوان آمدم }}

{{ب| میهمانم کن به یک لبخند بخشش ای کریم‌|گر درین مهمانسرا ناخوانده مهمان آمدم }}

{{ب| خارم و در گلشن قدس تو رو آورده‌ام‌|مورم و بر درگه جود سلیمان آمدم }}

{{ب| سدّ راهت گرچه از اول شدم از گمرهی‌|حالیا با شرمساری بهر جبران آمدم }}

{{ب| گرچه آزردم دل اهل حریمت را کنون‌|تا بسازم جان خود بهر تو قربان آمدم }}

{{ب| بنده‌ام «حُرّ» پشیمانم تویی مولای من‌|حکم فرما کز پی اجرای فرمان آمدم }}

{{ب| تا بریزم خون خود را در ره دین خدا|تا کنم جان را فدا در راه جانان آمدم  }}
{{پایان شعر}}


{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> آن حسینی که به جسم همه عالم جان است‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کشته شد گرچه، ولی زنده‌ی جاویدان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> جان عالم به فدایش که به صحرای بلا</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کرد، کاری که بدان عقل بشر حیران است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> جدّ او احمد و بابش علی و فاطمه مام‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">چون حسن منبع جود و کرم و احسان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> من کجا راه بدان ساحت قدسی ببرم‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">آنکه بر درگه او روح الامین دربان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> صدف سینه‌ی ما را بشکافند اگر</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">گوهر مهر تو در سینه‌ی ما پنهان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تا جهان بوده و باقیست چنین بوده و هست‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">قسمت مرد خدا رنج و غم و حرمان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> پای آن کس که نرفت از پی باطل، در بند</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">جای آن کس که سخن گفت ز حق، زندان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نور آن سر که نشد در بر ظالم تسلیم‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">گر رود بر سر نی تا به ابد تابان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تا تو در بحر گُنه فُلک نجاتی ما را</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کی مرا خوف به دل از خطر طوفان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> من گدای توام و فخر کنم بر همه کس‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">هر که در کوی تو گردید گدا، سلطان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> هیچ کس از در جود تو نگردد محروم‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">آن که از لطف تو مأیوس بود، شیطان است  </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> حسرت [[کربلا|کربُ بلای]] تو بود در دل ما</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">که به یاد حرمت دیده‌ی ما گریان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> حبّ و بغض تو بود جنّت و دوزخ زیرا</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">در یکی کفر بود در دگری ایمان است </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> می‌دهد [[آب]] [[فرات]] آتش دل را تسکین‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">خاک کوی تو شفایِ دلِ مشتاقان است <ref>اشک خون؛ ص 237.</ref>  </span>
|}
<br />

==منابع==

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1278-1279.]

==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}