در حال ویرایش خداداد نورایی اراکی‌

'''خدا داد نورائی''' یکی از شاعران معاصر است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =خدا داد نورائی
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی               =
| زمینه فعالیت           =
| ملیت                   =
| تاریخ تولد             =1311 ه. ش
| محل تولد                =اراک 
| والدین                 =
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                 =
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               =
| مختصات محل زندگی         =
| مدفن                   =
|مذهب                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     =
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری             =
|کتاب‌ها                 =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
==زندگینامه==
خدا داد نورائی فرزند رحمت اللّه در سال 1311 ه. ش در قریه‌ی «مالمیر» شهرستان سربند اراک متولد شد. مدت 30 سال در خدمت نظام بود پس از بازنشستگی به گفتن شعر پرداخت و در زمینه‌ی مدح و مرثیه اشعار زیادی را در قالب غزل، قصیده مثنوی، مسمّط و سایر قالب‌های شعری سروده است. سروده‌های او را مدّاحان اهل بیت در محافل مذهبی می‌خوانند. <ref>با قبیله آفتاب؛ مقدمه با تلخیص.</ref>
==اشعار==

===زنده‌ عشق===
{{شعر}}


{{ب| من عاشق دلباخته‌ی روی حسینم‌|من بسته به سر سلسله‌ی موی حسینم  }}

{{ب| خواهم که رُخش بینم و جان را بسپارم‌|من زنده به عشقِ رخ نیکوی حسینم }}

{{ب| با مهرِ حسین است عجین خونِ تن من‌|در مدرسه‌ی عشق هنر جویِ حسینم }}

{{ب| بر طره‌ی گیسویِ حسین بسته دلِ من‌|صیدم که به دام خم ابروی حسینم }}

{{ب| از مهر حسین پُر شده ذرات وجودم‌|من بانگِ ضعیفی ز هیاهوی حسینم }}

{{ب| گر او بپذیرد به غلامیش کنم فخر|من چاکرِ زوّار سرِ کوی حسینم }}

{{ب| گر همچو غباری سر قبرش بنشینم‌|خرسندم از این امر که پهلوی حسینم }}

{{ب| خواهم که به سر سویِ مزارش بشتابم‌|در آرزویِ تربتِ خوشبوی حسینم }}

{{ب| سر سلسله‌ی جمله‌ی احرار حسین است‌|من پیرو احرارم و رهپوی حسینم }}

{{ب| بر تن نکنم جامه‌ی ننگین مذلّت‌|تا در خطّ آزادگی و خوی حسینم }}

{{ب| «نورانی» مفتونم و در خطّ ولایت‌|شادم که همه عمر ثناگوی حسینم <ref>همان؛ ص 93.</ref> }}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{ب| اسلام را در [[کربلا]] تفسیر کردند|خود را نشان نیزه و شمشیر کردند }}

{{ب| آنان که از نهرِ فرات عطشان گذشتند|در شط شدند و تشنه‌لب از آن گذشتند }}

{{ب| در کربلا در دستشان تیغ شرف بود|امحاء ظلم و نصرِ دین حق، هدف بود }}

{{ب| در رزمشان حق بود با باطل به پیکار|راه شریعت را به خون کردند هموار }}

{{ب| هیهات منّا الذلة در افکارشان بود|مُردن به مردی غایت پیکارشان بود  }}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{ب| آری قیام کربلا ترویج دین بود|تفسیر آیاتی ز قرآن مبین بود }}

{{ب| شد از قیام کربلا، جاوید اسلام‌|خورشید وش، بر این جهان تابید اسلام }}

{{ب| شد سرخ از خون حسین رخسار احرار|شد نهضت او منشاء پیکار احرار  }}

{{ب| کردند میرِ عشق را ابرار یاری‌|از خونشان شد نخلِ ایمان آبیاری  }}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{ب| در کربلا خورشید هم خون [[گریه]] می‌کرد|نهر فرات و رود کارون گریه می‌کرد }}

{{ب| در خاک و خون اجساد پاکان غوطه‌ور بود|هر سو فتاده پیکری بی‌دست و سر بود }}

{{ب| دستان عباس دلاور را بریدند|با کام خشک او را به خاک و خون کشیدند }}

{{ب| بر روی طفل شیرخواره آب بستند|بر حنجر خشکیده‌اش پیکان شکستند }}

{{ب| هفتاد و دو نخل به خون گشته شناور|گشتند پاره، پاره از شمشیر و خنجر }}

{{ب| اموال آل اللّه را غارت نمودند|از چهره‌ی محجوبشان معجر ربودند  }}
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{ب| زینب قیام کربلا را زیب و زین بود|زینب پیام خونِ گلگون حسین بود }}

{{ب| از نینوا تا شام، زینب در نوا بود|زینب امیر کاروان کربلا بود }}

{{ب| چون خیمه‌ها در آتش بیداد می‌سوخت‌|زینب درون خیمه‌ی سجاد می‌سوخت }}

{{ب| زینب که بر خیل اسیران راهبر بود|با رأس خونین برادر هم سفر بود }}

{{ب| خورشید را زینب به روی نیزه‌ها دید|از رأس پر خون آیه‌های نور بشنید }}

{{ب| زینب به میدان سخن مثل علی بود|تیغ زبانش در کلامش مُنجلی بود }}

{{ب| زینب سفیر کشتگان کربلا بود|زینب پیام خونِ مردان خدا بود }}

{{ب| زینب ز خون پاکبازان پرچمی ساخت‌|وندر بلندای جهان آن را برافراشت }}

{{ب| از خطبه‌های زینب کبری به کوفه‌|روئید نخل انقلابی پر شکوفه }}

{{ب| در نهضت خونین فرزند پیمبر|زینب زبانی داشت بُرّانتر ز خنجر }}

{{ب| زینب از آن هنگام، تا روزی که جان داشت‌|هرجا حدیث کربلا را بر زبان داشت <ref>همان؛ ص 113- 115.</ref> }}
{{پایان شعر}}


===اگر [[زینب (س)|زینب]] نبود===
{{شعر}}


{{ب| از قیام کربلا و نهضت سرخ حسین‌|انقلابی کی به پا می‌شد اگر زینب نبود }}

{{ب| ابر ظلمت چهره‌ی خورشید را پوشانده بود|حق ز باطل کی جدا می‌شد اگر زینب نبود }}

{{ب| خون هفتاد و دو تن عشاق دشتِ نینوا|پایمال اشقیا می‌شد اگر زینب نبود }}

{{ب| در دلِ آتش امامِ ساجدین جان می‌سپرد|قطع نسل مصطفی می‌شد اگر زینب نبود }}

{{ب| از تفِ خورشید و هُرمِ آتش و سوزِ عطش‌|جمع طفلان را چه‌ها می‌شد اگر زینب نبود }}

{{ب| هر طرف طفلی ز شاه دین پریش و تشنه‌لب‌|در بیابانها رها می‌شد اگر زینب نبود }}

{{ب| بر اسیران در مسیرِ شام از جورِ عدو|محنتِ بی‌انتها می‌شد اگر زینب نبود }}

{{ب| از بیان خطبه‌های کوفه و بزم یزید|کی حقایقِ برملا می‌شد اگر زینب نبود  }}

{{ب| از قیام کربلا منظور محوِ ظلم بود|درکِ این مطلب کجا می‌شد اگر زینب نبود }}

{{ب| متنِ خون رنگِ کتابِ کربلا «نورائیا»|بی‌گمان کم محتوا می‌شد اگر زینب نبود <ref>همان؛ ص 186.</ref> }}
{{پایان شعر}}


===[[آب]]===
{{شعر}}


{{ب| افتاد چشمِ نافذِ تو چون به روی آب‌|خشکید از شرارِ نگاهت گلوی آب }}

{{ب| دستت به آب خورد و دو چشمت نظاره کرد|ناخورده آب دیده گرفتی ز رویِ آب }}

{{ب| بوسید آب دستِ تو را و به گریه گفت‌|مشتی بنوش تا نرود آبروی آب }}

{{ب| از شرم آب کف به لب آورد و ناله کرد|چون ریختی تو آبِ نخورده به روی آب <ref>همان؛ ص 169.</ref> }}
{{پایان شعر}}


===رباعی===
{{شعر}}


{{ب| بر پیکر اسلام چو جان است حسین‌|سالار شهیدان جهان است حسین }}

{{ب| در مردی و آزاد و ایثار و شرف‌|سرمشق همه جهانیان است حسین <ref>همان، ص 92.</ref> }}
{{پایان شعر}}


===دوبیتی===
{{شعر}}


{{ب| [[حسین]] آن شاه بیتِ دفترِ عشق‌|به گیتی آخرین پیغمبر عشق }}

{{ب| به تن پوشیده شولای شهادت‌|یگانه پاسدارِ سنگرِ عشق  <ref>همانجا.</ref> }}
{{پایان شعر}}
==منابع==

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1280-1282.]

==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}