در حال ویرایش تأثیر تبریزی‌

'''میرزا محسن تأثیر تبریزی''' (۱۰۶۰ ه. ق-۱۱۲۹ ه. ق) از سخنوران شیعی ایران است. {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = تأثیر تبریزی
| تصویر                  = 
| توضیح تصویر            = 
| نام اصلی               = میرزا محسن تأثیر تبریزی
| زمینه فعالیت           = 
| ملیت                   = 
| تاریخ تولد             = سال ۱۰۶۰ ه. ق
| محل تولد                = اصفهان
| والدین                 =  
| تاریخ مرگ              = سال ۱۱۲۹ ه. ق
| محل مرگ                 = اصفهان
| علت مرگ                 = 
| محل زندگی               =
| مختصات محل زندگی         = 
| مدفن                   =
|مذهب                   = 
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     = 
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =
| سال‌های نویسندگی        = 
|سبک نوشتاری             =
|کتاب‌ها                 =دیوان اشعار
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    = تأثیر
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  = 
|دانشگاه                = 
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         = 
| وب‌گاه                  = 
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}

==زندگینامه==
میرزا محسن تأثیر تبریزی متخلص به «تأثیر» از تبریزی‌های متولد شده در اصفهان است که به سال ۱۰۶۰ ه. ق متولد شده‌است. خاندان او تبریزی‌الاصل بودند. اجداد وی را شاه عباس صفوی (م ۱۰۳۸ ه. ق) از تبریز کوچانید و در اصفهان مسکن داد و میرزا محسن در این شهر به دنیا آمد، وی با شاه سلیمان صفوی (م ۱۰۷۸ ه. ق) و شاه سلطان حسین (م ۱۱۴۰ ه. ق) معاصر بود و مدتی نیز حکومت یزد را به عهده داشت.

وی از طرف حکومت صفویه شغل‌های دیوانی داشته‌است و به سال ۱۱۲۰ ه. ق از خدمت دیوانی کناره گرفت و با عزّت و احترام در خانه‌ی خود معتکف گشت. تأثیر به سال ۱۱۲۹ ه. ق در اصفهان درگذشت و همانجا دفن شد.

تذکره نویسان او را به داشتن «آداب حمیده و اخلاق پسندیده» ستوده‌اند و «سخنوری بزرگ منش و نیکو نهاد» دانسته‌اند. وی در علم سیاق از سرآمدان عهد خویش و در اداره‌ی کارهای دیوانی مهارتی فراوان داشت. وی با [[حزین لاهیجی]] معاصر و با او معاشر بوده‌است.<ref> دانشمندان آذربایجان؛ ص ۷۷- ۸۱ با تلخیص.</ref>

==آثار==
[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=532350&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دیوان] تأثیر شامل قصاید، قطعات، غزلیات، ترکیب‌بندها، مثنوی‌ها و رباعی‌ها می‌باشد که در حدود ۱۶۴۳۵ بیت شمرده‌اند.<ref>آتشکده آذر؛ ص ۱۷۴. لغت نامه دهخدا.</ref>

مثنوی‌های او عبارتند از: «منها‌ج‌المعراج»، «میمنت در حسن آداب و کسب اخلاق»، «دعوةالعاشقین»، «گلزار سعادت» و ...

==اشعار==
{{شعر}}
{{ب| جز غم نبود مائده‌ی خوان [[کربلا]]|جز خون نبود نعمت الوان کربلا }}

{{ب| افلاکیان هنوز به سر خاک می‌کنند|زان گردها که خاست ز میدان کربلا }}

{{ب| پای [[فرات]] آبله‌دار از حباب شد|در جستجوی سوخته جانان کربلا }}

{{ب| شد شمع‌وار ریشه کن از سوز تشنگی‌|نخلی که سر کشید ز بستان کربلا }}

{{ب| در قید رشته همچو اسیران فتاده است‌|عقد گهر به یاد یتیمان کربلا }}

{{ب| دارد پیام از دل صد چاک مصطفی‌|هرگل که سر زند ز گلستان کربلا }}

{{ب| از غم دگر نکرد که چرخ پیر راست‌|زان دم که دید داغ جوانان کربلا }}

{{ب| زان دم که دید تشنه لب آن نامور بماند|آب گهر گره به گلوی گهر بماند }} 
{{پایان شعر}}

==منابع==

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۸۳۲.]

==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران متأخر]]
<references />{{شاعران}}