در حال ویرایش بصیرت

از ویژگی‌هاى فکرى و عملى یاران [[سیدالشهدا (ع)]] در نهضت [[عاشورا]]، '''بصیرت''' و بینش بود. 

==معنا و مفهوم==
در فرهنگ دینى و متون معارف، از کسانى با عنوان «اهل‌البصائر» یاد شده‌است، یعنى صاحبان روشن‌بینى و بیداردلى و شناخت عمیق نسبت به حقّ و باطل، امام و حجّت الهى، راه و برنامه، دوست و دشمن، مؤمن و منافق. صاحبان بصیرت، چشم درونشان بیناست، نه تنها چشم سر. با آگاهى، هشیارى و انتخاب گام در راه مى‌گذارند و عملکرد و موضعگیری‌هایشان ریشۀ اعتقادى و مبناى مکتبى و دینى دارد، جهادشان مکتبى و مبارزات‌شان مرامى است؛ نه سودجویانه و دنیاپرستانه یا نشأت گرفته از تعصّبات قومى و جاهلى، یا تحریک شده تبلیغات فریب کارانه جناح باطل و سلطۀ زور. اهل بصیرت، راه خود را روشن و بى‌ابهام و بحق مى‌بینند و باطل بودن دشمن را یقین دارند و با تطمیع و تهدید، نه خود را مى‌فروشند و نه دست از عقیده و جهاد بر مى‌دارند. شمشیرها و جهادشان پشتوانه عقیدتى دارد. به فرمودۀ على(ع): «حملوا بصائرهم على اسیافهم».<ref>نهج البلاغه، صبحى صالح، خطبۀ ۱۵۰.</ref>

==بصیرت یاران اهل بیت(ع)==
اینگونه مدافعان بینادل و پیروان دل آگاه، هم در رکاب على(ع) با معاویه مى‌جنگیدند، هم در همه حال امام مجتبى(ع) را حمایت مى‌کردند، هم در عاشورا جان خویش را فداى امام خویش و نصرت قرآن مى‌کردند. این از سخنرانی‌ها و رجزها و پاسخهایشان روشن بود. [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] را امامى مى‌دانستند که باید یاریش کرد و جان در راهش باخت و دشمنانش را کافر دلان نفاق پیشه‌اى مى‌شناختند که جهاد با آنان همچون جهاد با مشرکان بود و اجر داشت. سخنان [[امام حسین(ع)]]، [[زین العابدین «ع»|امام سجاد(ع)]]، [[اباالفضل (ع)|حضرت اباالفضل(ع)]]، [[علی اکبر (ع)|على اکبر(ع)]]، جوانان بنى هاشم، یاران [[ابا عبدالله (ع)|اباعبدالله(ع)]] همه گویاى عمق بصیرت آنان است. امام صادق(ع) دربارۀ حضرت عباس(ع)، تعبیر «نافذالبصیرة» دارد، که گویاى عمق بینش و استوارى ایمان او در حمایت از سیدالشهداست: «کان عمّنا العبّاس بن علىّ نافذ البصیرة صلب الأیمان...». <ref>اعیان الشیعة، ج ۷، ص ۴۳۰.</ref> در زیارتنامه حضرت عباس(ع) است: «و انّک مضیت على بصیرة من امرک مقتدیا بالصّالحین...».

سخن على اکبر خطاب به امام که «مگر ما بر حق نیستیم؟» مشهور است. در جبهۀ مقابل، کوردلانى دنیا طلب و فریب‌خوردگانى بى‌انگیزه و تحریک‌شدگانى نادان بودند که تبلیغات اموى چشم بصیرتشان را بسته بود و لقمه‌هاى حرام، گوش حقیقت نیوش را از آنان گرفته بود.
==منابع==

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج۱، ص ۷۳-۷۴.]

==پی نوشت==
[[رده:مفاهیم]]
<references />