در حال ویرایش محمدحسین غروی اصفهانی (بخش)

===ترکیب‌بند<ref>شانزده بند در رثای سیّدالشّهدا(ع)</ref>===
'''۱'''

{{شعر}}


{{ب| بسیط روی زمین باز بساط غم است‌|محیط عرش برین دائره‌ی ماتم است }}

{{ب| باز چرا مهر و ماه تیره چه شمع عزاست‌|باز چرا دود آه تا فلک اعظم است }}

{{ب| ماتم جانسوز کیست گرفته آفاق را|که صبح روی جهان تیره چه شام غم است }}

{{ب| شور حسینی است باز که با دو صد سوز و ساز|نه در عراق و حجاز در همه‌ی عالم است }}

{{ب| به حلقه‌ی ماتمش سدره‌نشین نوحه‌گر|به زیر بار غمش قامت گردون خم است }}

{{ب| ز شور خیل ملک دل فلک بیقرار|دیده‌ی انجم اگر خون بفشاند کم است }}

{{ب| داغ جهانسوز او در دل دیو و پریست‌|نام غم اندوز او نقش گِل آدم است  }}

{{ب| عزای سالار دین، دلیل اهل یقین‌|سلیل عقل نخست سلاله‌ی عالم است }}

{{ب| خزان گلزار دین ماه محرّم بود|در او بهار عزا هماره خرّم بود  }}
{{پایان شعر}}

'''۲'''{{شعر}}

{{ب| گوهر یکتای عشق درّ یتیم حسن‌|خلعت زیبای عشق کرد به بر چون کفن }}

{{ب| غرّه‌ی غرّای او بود چه یکپاره ماه‌|قامت رعنای او شاخ گل نسترن }}

{{ب| به یاری شاه عشق خسرو جمجاه عشق‌|فکند در راه عشق دست و سر و جان و تن }}

{{ب| به خون سر شد خضاب، صورت چون آفتاب‌|معنی حسن المآب عیان به وجه حسن }}

{{ب| به باد بیداد رفت شاخ گل ارغوان‌|ز تیشه‌ی کین فتاد ز ریشه سرو چمن }}

{{ب| تا شده رنگین به خون جعد سمن‌سای او|خورده بسی خون دل ناقه‌ی مشک ختن }}

{{ب| همای اوج ازل به دام قوم دغل‌|به کام گرگ اجل یوسف گل پیرهن }}

{{ب| به دور او بانوان حلقه‌ی ماتم زدند|شاهد رخسار او شمع دل انجمن }}

{{ب| چه شمع در سوز و ساز لاله‌ی باغ حسن‌|خداست دانای راز ز سوز داغ حسن }} 
{{پایان شعر}}'''۳'''{{شعر}}{{ب| ای به محیط وفا نقطه‌ی ثابت قدم‌|نسخه‌ی صدق و صفا دفتر جود و کرم }}

{{ب| همّت والای تو برده ز عنقا سبق‌|جز به تو زیبنده نیست قبّه‌ی قاف قدم }}

{{ب| سرو سهی سای تو تا که در آمد ز پای‌|شاخه‌ی طوبی شکست پشت مرا کرد خم }}

{{ب| رایت منصور تو تا که نگونسار شد|زد شرر آه من بر سر گردون عَلم }}

{{ب| صبح جمال تو شد تیره چه در خاک و خون‌|بار عیال مرا بست سوی شام غم }}

{{ب| قبله‌ی روی تو رفت به بارگاه قبول‌|ریخت ز نامحرمان حرمت اهل حرم }}

{{ب| دست تو کوتاه شد تا که ز تیغ جفا|شد سوی خرگاه من بلند دست ستم }}

{{ب| ای که گذشتی ز جان ز بهر لب تشنگان‌|خصم ببین در حرم روان چه سیل ارم }}

{{ب| پس از تو ای جان من جهان فانی مباد|بی‌تو مرا یک نفس ز زندگانی مراد <ref>همان؛ ص ۷۴، ۷۸، ۸۳.</ref>  }}
{{پایان شعر}}<br />