در حال ویرایش محمدحسین غروی اصفهانی (بخش)

===ترکیب‌بند===
'''مطلع بند اول'''{{شعر}}
{{ب| بسیط روى زمین، باز بساط غم است | محیط عرش برین، دایره ماتم است }}
{{پایان شعر}}
'''بیت رابط بند اول'''{{شعر}}
{{ب| خزان گلزار دین، ماه محرم بود | در او بهار عزا، هماره خرّم بود! }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند دوم'''{{شعر}}
{{ب| چو نوبت کارزار، به نوجوانان رسید | محنت این کارزار به جان جانان رسید }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط دوم'''{{شعر}}
{{ب| رسید پیر خرد، بر سر آن نوجوان | به ناله، چون بلبل و شاخ گلِ ارغوان }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند سوم'''{{شعر}}
{{ب| کاى قد و بالاى تو، شاخۀ شمشاد من | وى به کند غمت خاطر آزاد من }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط سوم'''{{شعر}}
{{ب| پس از تو اى نوجوان! شدم زمینگیر تو | خدا ترحّم کند بر پدر پیرِ تو }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند چهارم'''{{شعر}}
{{ب| چو اکبرِ نوجوان، به نوجوانى گذشت | به ماتمش، عقل پیر ز زندگانى گذشت }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند چهارم'''{{شعر}}
{{ب| کوکب اقبال شاه، شد از نظر ناپدید | روى فلک:شد سیاه، دیدۀ انجم: سفید }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند پنجم'''{{شعر}}
{{ب| گوهر یکتاى عشق، دُرّ یتیم حسن | خلعت زیباى عشق کرد چو در برفکن }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند پنجم'''{{شعر}}
{{ب| چو شمع در سوز و ساز، لاله باغ حسن | خداست داناى راز، ز سوز داغ حسن }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند ششم'''{{شعر}}
{{ب| چو نو خط شاه رفت به حجلۀ قتلگاه | ساز مصیبت رسید تا افق مهر و ماه }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند ششم'''{{شعر}}
{{ب| قیامتى شد به پا، به گِرد آن سروِ ناز | عراق شد پر ز شور، ز بانوان حجاز }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند هفتم'''{{شعر}}
{{ب| چو اصغر شیرخوار، نشانه تیر شد | مادر گیتى ز غم، به ماتمش پیر شد }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند هفتم'''{{شعر}}
{{ب| دیدۀ گردون بر آن، غنچه خندان گریست | مادر بیچاره‌اش هزار چندان گریست }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند هشتم'''{{شعر}}
{{ب| ناله برآورد کاى شاخه ریحان من | وى گل نو رُستۀ گلشن دامان من }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط مطلع هشتم'''{{شعر}}
{{ب| گلِ گلوى تو را، طاقتِ ناوک نبود | لایق آن تیر سخت، گلوى نازک نبود }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند نهم'''{{شعر}}
{{ب| کاش شدى واژگون، رایتِ گردونِ دون | چون علم شاه عشق شد به زمین سرنگون }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند نهم'''{{شعر}}
{{ب| مرا به مرگ تو سرگشته و بیچاره کرد | پردگیانِ مرا، اسیر و آواره کرد }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند دهم'''{{شعر}}
{{ب| اى به محیط وفا، نقطه ثابت قدم | نسخۀ صدق و صفا، دفتر جود و کرم }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند دهم'''{{شعر}}
{{ب| پس از تو اى جان من! جهان فانى مباد! | بى‌تو مرا یک نفس ز زندگانى، مبادا! }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند یازدهم'''{{شعر}}
{{ب| چو شهسوار وجود، بست میان بهر جنگ | شد به عدم رهسپار، فرقۀ بى‌نام و ننگ }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند یازدهم'''{{شعر}}
{{ب| به تن، توانایى از خدنگ کارى نماند | خسروِ دین را دگر تاب سوارى، نماند }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند دوازدهم'''{{شعر}}
{{ب| چو ز آتش تیر کین، جان و تن شاه سوخت | ز دود آه حرم، خیمه و خرگاه سوخت }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند دوازدهم'''{{شعر}}
{{ب| دو دیده فَرقَدان، ز غصّه خونبار شد | دمى که بانوى حق به ناله زار شد }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند سیزدهم'''{{شعر}}
{{ب| کاى شه لب‌تشنگان! کنار آب روان | زندۀ لعل لبت، خضرِ ره رهروان }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند سیزدهم'''{{شعر}}
{{ب| سایه لطف تو رفت از سرِ ما بیکسان | سوخت گلستان دین ز سوز قهر خسان }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند چهاردهم'''{{شعر}}
{{ب| جلوه روى تو بود طور، مناجات ما | کعبه کوى تو بود، قبله حاجات ما }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند چهاردهم'''{{شعر}}
{{ب| بى‌تو نشاید که ما بار به منزل بریم | یا که به سختى مگر بار غم دل بریم }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند پانزدهم'''{{شعر}}
{{ب| تا تو شدى کشته، ما بى‌ سر و سامان شدیم | یکسره، سرگشته کوه و بیابان شدیم }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند پانزدهم'''{{شعر}}
{{ب| چو ساربان عزا، نواخت بانگ رحیل | سر تو شد روى نى، گمشدگان را دلیل }}
{{پایان شعر}}'''مطلع بند شانزدهم'''{{شعر}}
{{ب| چو نیزه شد سربلند از سرِ سرِّ وجود | شمع صفت جلوه کرد شاهد بزم شهود }}
{{پایان شعر}}'''بیت رابط بند شانزدهم'''{{شعر}}
{{ب| کاش دل «مفتقر» درین عزا خون شدى | در عوض اشک کاش، ز دیده بیرون شدى }}
{{پایان شعر}}<br />