در حال ویرایش على انسانى (بخش)

====راندۀ خوانده====
{{شعر}}

{{ب| اگر بر آستان خوانى مرا،خاک درت گردم | و گر از در برانى، خاک پاى لشکرت گردم }}

{{ب| به دامانت غبارآسا نشستم، برنمى‌خیزم | وگر بفشانى‌ام، خیزم ولى گرد سرت گردم }}

{{ب| على- شیر خدا، باب تو- شیر خود به قاتل داد | تویى دلبند او مپسند بى‌فیض از درت گردم }}

{{ب| دل و جانم ز تاب شرم همچون شمع مى‌سوزد | بده پروانه، تا پروانه‌سان خاکسترت گردم }}

{{ب| به دربارت اگر بارى دهى بارم، زهى عزّت | ولیکن با چه رویى رو به رو با خواهرت گردم؟ }}

{{ب| ببین از کردۀ خود سر به پیشم، سربلندم کن | مرا رخصت بده تا پیشْ مرگِ اکبرت گردم }}

{{ب| اگر باشد به دستم اختیارى، بعدِ سر دادن | سرم گیرم به دست و، باز بر گرد سرت گردم }}

{{ب| وضو گیرم ز آب کوثر و نامش به لب آرم | که شاید رستگار از فیض نام مادرت گردم }}

{{ب| اگر بر جانفشانى نیستم قابل، اجازت بخش | به خیمه مهدْ جنبانِ علىِ اصغرت گردم <ref>دل سنگ آب شد، على انسانى، ص 235 و 236.</ref> }}
{{پایان شعر}}<br />