در حال ویرایش کسایی مروزی‌ (بخش)

===شعر ۲===
{{شعر}}
{{ب| فهم کن، گر مؤمنی فضل امیر المؤمنین‌|فضل حیدر، شیر یزدان مرتضای پاکدین }}

{{ب| فضل آن کس کز پیمبر بگذری فاضل‌تر اوست‌|فضل آن رکن مسلمانی، امام المتّقین }}

{{ب| فضل زین الاصفیا، داماد فخر انبیا|کافریدش خالقِ خلقْ آفرین از آفرین }}

{{ب| «قُلْ تَعالَوْا نَدْعُ <ref> اشاره به آیه ۳ سوره آل عمران در مورد مباهله با مسیحیان نجران.</ref> برخوان، و رندانی گوش دار|لعنت یزدان ببین از «نَبْتَهِلْ» تا «کاذِبِینَ» }}

{{ب| «لا فتی الّا علی» <ref> قسمتی از حدیث «لا فتی الّا علیّ لا سیف الّا ذو الفقار» جوانمردی جز علی نیست و شمشیری جز ذو الفقار نمی‌باشد.</ref> برخوان و تفسیرش بدان‌|با که گفت و یا که داند گفت جز روح الامین }}

{{ب| آن نبی، و ز انبیا کس نی به علم، او را نظیر|وین ولی، وز اولیا کس نی به فضل، او را قرین }}

{{ب| آن چراغ عالم آمد <ref>اشاره به آیه ۴۵و ۴۶سوره احزاب «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً وَ داعِیاً إِلَی اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنِیراً» ای رسول گرامی، ما تو را به رسالت فرستادیم تا بر نیک و بد خلق گواه باشی و خوبان را به رحمت مژده دهی و بدان را از عذاب خدا بترسانی و به اذن حق خلق را به سوی خدا دعوت کنی و چراغ فروزان عالم باشی.</ref> و ز همه عالم بدیع‌|وین امام امّت آمد و ز همه امّت گزین }}

{{ب| از متابع گشتن او حور یابی با بهشت‌|و ز مخالف گشتن او ویل یابی با انین }}

{{ب| ای به دست دیو ملعون سال و مه گشته اسیر|تکیه کرده بر گمان، برگشته از عین الیقین }}

{{ب| گر نجات خویش خواهی در سفینه‌ی نوح شو|چند باشی چون رهی تو بینوای دل رهین }}

{{ب| دامن اولاد حیدر گیر و از طوفان مترس‌|گرد کشتی گیر و بنشان این فزع اندر پسین }}

{{ب| گر نیاسایی تو، هرگز روزه نگشایی به روز|و ز نماز شب همیدون ریش گردانی جبین  }}

{{ب| بی توّلا بر علی و آل او دوزخ تو راست‌|خوار و بی‌تسلیمی از تسنیم و از خلد برین }}

{{ب| سیصد و هفتاد سال از وقت پیغمبر گذشت‌|سیر شد منبر ز نام و خون سکین و تگین }}

{{ب| منبری کالوده گشت از پای مروان و یزید|حقّ صادق کی شناسد وان زین العابدین؟! }}

{{ب| مرتضی و آل او با ما چه کردند از جفا|یا چه حرمت یافتیم از معتصم یا مستعین }}

{{ب| کان همه مقتول و مسمومند و مجروح از جهان‌|وین همه میمون و منصورند امیر الفاسقین؟! }}

{{ب| ای کسایی، هیچ مندیش از نواصب وز عدو|تا چنین گویی مناقب، دل چرا داری حزین؟! <ref> گزیده اشعار کسایی؛ ص ۴۸</ref> }}

{{پایان شعر}}