در حال ویرایش على انسانى (بخش)

===اشعار===

====راندۀ خوانده====
{{شعر}}

{{ب| اگر بر آستان خوانى مرا،خاک درت گردم | و گر از در برانى، خاک پاى لشکرت گردم }}

{{ب| به دامانت غبارآسا نشستم، برنمى‌خیزم | وگر بفشانى‌ام، خیزم ولى گرد سرت گردم }}

{{ب| على- شیر خدا، باب تو- شیر خود به قاتل داد | تویى دلبند او مپسند بى‌فیض از درت گردم }}

{{ب| دل و جانم ز تاب شرم همچون شمع مى‌سوزد | بده پروانه، تا پروانه‌سان خاکسترت گردم }}

{{ب| به دربارت اگر بارى دهى بارم، زهى عزّت | ولیکن با چه رویى رو به رو با خواهرت گردم؟ }}

{{ب| ببین از کردۀ خود سر به پیشم، سربلندم کن | مرا رخصت بده تا پیشْ مرگِ اکبرت گردم }}

{{ب| اگر باشد به دستم اختیارى، بعدِ سر دادن | سرم گیرم به دست و، باز بر گرد سرت گردم }}

{{ب| وضو گیرم ز آب کوثر و نامش به لب آرم | که شاید رستگار از فیض نام مادرت گردم }}

{{ب| اگر بر جانفشانى نیستم قابل، اجازت بخش | به خیمه مهدْ جنبانِ علىِ اصغرت گردم <ref>دل سنگ آب شد، على انسانى، ص 235 و 236.</ref> }}
{{پایان شعر}}<br />
====سجود عشق====
{{شعر}}
{{ب| بیا از خاک بردار و به دامانت سرم بگذار | به پیش چشم دشمن، پاى بر چشم ترم بگذار }}

{{ب| اگر چشمم پر از خونست و جایى بهر پایت نیست بیا | چشم انتظارم، پا به چشم دیگرم بگذار }}

{{ب| مرا در کودکى مادر بلاگرد تو گردانید | به پاداش خلوصش منّتى بر مادرم بگذار }}

{{ب| به شکر اینکه گشتم کشته‌ات، بر سجده افتادم | بیا و مُهر مِهرت بر نماز آخرم بگذار }}

{{ب| سجود عشق، طولانى‌ست من سر برنمى‌دارم | اگر خواهى سرافرازم، بیا پا بر سرم بگذار }}

{{ب| علَم افتاده سویى، مشک سویى،دستها سویى | ز هم پاشیده شد، شیرازه‌اى بر دفترم بگذار }}

{{ب| به دوش خود، عَلم‌آسا نهادم بار عشقت را | پس از من همچو بار غم به دوش خواهرم بگذار }}

{{ب| بیا پروانۀ پروانه را اى شمع امضا کن سرافرازم کن | و پا بر سر خاکسترم بگذار <ref>همان،ص 290 و 291.</ref> }}
{{پایان شعر}}
<br />
====دشت شراره====
{{شعر}}
{{ب| بیش از ستاره زخم و، فلک در نظاره بود | دامان آسمان ز غمش پرستاره بود }}

{{ب| لازم نبود آتش سوزان به خیمه‌ها | دشتى ز سوز سینۀ زینب شراره بود }}

{{ب| مى‌خواست تا ببوسد و برگیردش ز خاک | قرآن او ورقْ ورق و پاره پاره بود }}

{{ب| یک خیمه نیم سوخته، شد جاى صد اسیر | چیزى که ره نداشت در آن خیمه، چاره بود }}

{{پایان شعر}}