در حال ویرایش سلام خوانی (بخش)

===سلام خوانی روز عاشورا===


در آذربایجان :

السلام ای بو عزایه جمع اولانلار السلام                ای حسین بیکسه ماتم توتانلار السلام

السلام عزا توتانلار 

پادشاه کربلایه 

بیز ده گلمیشیخ سیزیلن

ورخ هم صدا صدایه

(السلام ای جمع شدگان برای این عزا السلام          ای ماتم گرفتگان برای حسین بیکس السلان)



ای حسین یولوندا دوز قدم قویانلار                   خاندان حقه با وفا اولانلار

ای حسین حسین گویان                                شیعیان با ایمان

السلام علیکم السلام علیکم

(ای کسانی که در راه حسین(ع) قدم درست برمیدارید و ای کسانی که به خاندان حق وفادار مانده اید . ای حسین حسین گویان . ای شیعیان با ایمان . السلام علیکم)

اهالی برزک، از شهرهای استان اصفهان، در روز عاشورا این‌گونه سلام خوانی می‌کنند: 


{{شعر}}
{{ب| سلام ما بر حسین کشته راه خدا | درود بر تربت تشنه لب کربلا }} 
{{ب| سلام بر قاسم، اکبر و هم اصغرش | به ام کلثوم و بر زینب غم پرورش }} 
{{ب| به حلمی کودکان و ساقی لشگرش | که در ره دین شده دو دستش از هم جدا }} 
{{ب| به آخرین وداع و سوز دل زینبش | به آخرین نماز و زمزمه یا ربش  }} 
{{ب| به آخرین کلامی که بود ورد لبش | که گفت یا رب منم بر آنچه خواهی رضا }} 
{{ب| آنکه در راه خدا هستی خود را بداد | داد به خلق جهان درس قیام و جهاد }} 
{{ب| بهر نجات بشر جان به کف خود نهاد | بر همه مسلمین داد به خونش بها }} 
{{ب| قبله دل‌ها بود کرب و بلای حسین | می‌تپد این قلب ما فقط برای حسین }} 
{{ب| وعده‌گاه عاشقان صحن و سرای حسین | خدا خدا کی شود نصیب ما کربلا <ref>مولاجانی، محبوبه، برزک، کاشان، اصفهان، بی‌تا.</ref> }} 
{{پایان شعر}}


در مشهد نیز اشعار زیر با نام سلام بر امام حسین (ع) در دهه اول محرم خوانده می‌شود: 


{{شعر}}
{{ب| سلام بر تو که در زیر تیغ با لب خشک | برای شیعه فرستاده‌ای پیام، حسین }} 
{{ب| سلام بر تو و آن قطره‌های خون سرت | که ریخت روی زمین در مسیر شام، حسین }} 
{{ب| سلام بر تو و آن لحظه‌ای که قاتل تو | نهاد تیغ بر آن لعل تشنه کام، حسین }} 
{{ب| سلام بر تو و آن دم که زینب می‌گفت | بیا گلوی تو بوسم به جای مام، حسین }} 
{{ب| سلام بر تو و بر اصغرت که تیر جفا | بریخت شهد شهادت را به کام، حسین }} 
{{ب| چو خم شدی پی بوسیدن رخ اکبر | دگر نبود قعود تو را قیام، حسین <ref>خوش منظر، 1387، ص 212.</ref> }} 
{{پایان شعر}}