در حال ویرایش یزید بن زیاد (بخش)

===رجزخوانی===
در نقلی گفته شده که در همان روز عاشورا به امام پیوست و این‌گونه رجز خواند:
أنَا یَزیدٌ وَ أبی مُهاصِرٌ	أشجَعُ مِنْ لَیث بِغیلٍ خادِرٌ
یا رَبِّ إنّی لِلحُسَینِ ناصِرُ	وَ لابْنِ سَعدٍ تارِکٌ وَ هاجِرُ
من یزیدم و پدرم مهاصر است. من از شیر ژیان شجاع‌ترم. خداوندا من یاور حسین هستم و از ابن سعد جدا شده و او را ترک کرده‌ام.
زمانی که یزید بن مهاصر تیراندازی می‌کرد، امام دست به دعا برداشت:

«أللّهُمَّ سَدَّد رَمَیْتَهُوَاجْعَلْ ثَوابَهُ الْجَنَّة.»

خدایا تیرش را به هدف برسان و پاداش او را بهشت قرار ده.» سرانجام پس از کشتن پنج تن، به شهادت رسید.

برخی از تاریخ‌نویسان این قول را صحیح‎‌تر دانسته‌اند.<ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، ج3، ص198؛ تاریخ الطبری، ج5، ص408، 445-446؛ امالی، صدوق (ابن بابویه)، ص137؛ اعیان الشیعه، ج4، ص100، 115-116؛ ارشاد القلوب، ج2، ص458؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج4، ص149،73؛ رجال طوسی، ص105؛ ابصار العین فی انصار الحسین(ع)، ص103؛ مناقب آل ابی طالب، ج4، ص113؛ بحار الانوار، ج45، ص72؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص29،23؛ البدایه و النهایه، ج8، ص185؛ منتهی الآمال، قمی، ج1، ص268؛ انصار الحسین(ع)، ص125-126؛ ذخیرة الدارین، ص239؛ نفس المهموم، ص129،90؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، ج3، ص326؛ ناسخ التواریخ، ج2، ص307؛ مجالس المؤمنین، ص120. </ref>