در حال ویرایش امیر اکبرزاده (بخش)

===افتاده روى خاک تن دریا به حضرت [[اباالفضل (ع)|ابو فاضل(ع)]]===

{{شعر}}
{{ب| دنبال ردّ پاىِ که مى‌گردد| بر خاک‌هاى تب‌زدۀ صحرا؟ }}

{{ب| دنبال بى‌نشانِ نشان کیست| مجنون گمشده؟! نه خودِ لیلا!}}

{{ب| افتاده به شماره نفس‌هایش| پژمرده است باغ لبان او}}

{{ب| افتاده است لرزه به زانویش| چیزى نمانده است که او از پا...}}

{{ب| با چشم‌هاى مضطربش دارد| از عمق زخم حادثه مى‌گوید}}

{{ب| از ظهر خشکسالىِ باغى سبز| یک عصر قبل از آنکه رسد فردا}}

{{ب| دنبال ردّ پاى نگاهش رفت| بغضى شکفت گوشۀ چشمانش}}

{{ب| آتش زبانه مى‌کشد از سینه‌ش| هُرم عطش گرفته گلویش را}}

{{ب| پشت سرش هر آنچه که بود و بود| هجده گل سپید که قرمز شد}}

{{ب| پژمرده است باغ میان خون|خشکیده است باغ لب دریا}}

{{ب| از باغ مانده دسته گلى پرپر|هجده گلى که هدیه به یک تن شد}}

{{ب| یک دسته گل به نیّت یک مادر|یک دسته گل به خاطر یک زهرا}}

{{ب| امّا نگاه او به کجا مى‌رفت| تنها به سمت غربت نخلستان؟}}

{{ب| آنجا کنار رود چه مى‌خواهد؟|بوى گلى شنیده مگر آنجا؟}}

{{ب| بر خاک داغ قدم‌هایش| هر گوشه مى‌روند، مگر یابند}}

{{ب| نام و نشان گمشده‌اى از عشق|تعبیر عاشقانۀ یک معنا}}

{{ب| مى‌بیند از دریچۀ چشمى خیس|باور ندارد آنچه که مى‌بیند}}

{{ب| افتاده قرص ماه میان خون|افتاده روى خاک تن دریا}}

{{ب| دنبال ردّپاىِ...نمى‌گردد|افتاده روى خاک دو دست آب}}

{{ب| افتاده روى خاک،کنار مشک|دستان آب‌آور یک سقا!}}

{{پایان شعر}}<br />