در حال ویرایش سلحشوران طف (بخش)

== چکیده کتاب ==
کتاب سلحشوران طف از یک فهرست مفصل و دقیق، با پیش گفتاری از انتشارات زائر آغاز می شود.<ref>سماوی، صص 11- 16</ref> پس از آن محمدجعفر طبسی، محقق کتاب، توضیحات موجز و مفید خود را پیرامون اهمیت شناسایی و شناخت شهدای کربلا و معرفی مولف کتاب، سماوی، بیان می کند.<ref>سماوی، صص 22- 23</ref> 

پس از یک مقدمه کوتاه که بیشتر حالت خطابه‌ای دارد، سماوی، در بخش پیش درآمد، به «مروری گذرا بر زندگی حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام از ولادت تا شهادت» می پردازد.<ref>سماوی، صص 33- 60</ref>

مولف در دوازده خط و به سرعت شرح حال زندگی امام حسین (ع) از تولد تا رجب سال 60 قمری را بیان می کند.<ref>سماوی، صص 33- 34 </ref> در ادامه  به بیان وقایع آغاز قیام امام (ع) تا [[شهادت]] ایشان، اختصاص دارد. بیان مولف در پیش درآمد، تاریخی و بسیار موجز و مختصر می باشد. به عنوان مثال روایت السماوی از خروج امام (ع) از مدینه و حرکت ایشان به سمت [[کوفه]] تا برخورد با سپاه [[حر بن یزید ریاحی|حر]] بدین گونه است: «سپیده دمان حسین علیه السلام روانه شد. ابن عباس و ابن زبیر خواستار انصراف وی شدند ولی حضرت نپذیرفت. به تنعیم رسید و فرزند عمر که در مزارع خود بسر می برد از حضرت درخواست بازگشت نمود، این بار نیز حضرت پذیرا نشد و وارد وادی عقیق شد و سپس از آنجا به حرکت خود ادامه داد. عبدالله بن جعفر دو تن از پسرانش را نزد او فرستاد و طی نامه ای از او درخواست بازگشت نمود. ولی حضرت این پیشنهاد را نپذیرفت و بی آنکه درنگی کند، شتابان به حرکت خویش ادامه داد تا به ذات عرق رسید و جمعی به آن بزرگوار پیوستند و آن گاه در حاجر از بطن الرمه فرود آمد و نامه ای را توسط قیس نزد [[مسلم بن عقیل|مسلم]] فرستاد تا مردم کوفه را از امدنش آگاه سازد و سپس حرکت نمود تا به ثعلیه و سپس به زرود رسید. در انجا از شهادت مسلم و [[هانی بن عروه|هانی]] و قیس اطلاع حاصل کرد و به راه خود ادامه داد تا به منطقه زباله رسید. در آن سامان درجریان شهادت [[عبدالله بن یقطر]] قرار گرفت و با یارانش سخن گفت و ماجرای شهادت مسلم و هانی و قیس و عبدالله را به اطلاع آنان رساند و به آنها اجازه برگشت دادو مردم از هر سو، از پیرامون وی پراکنده شدند و جز خاندان او و یاران برگزیده اش، کسی با او باقی نماند. سپس به حرکت خویش ادامه داد تا به پهن دشت عقبه رسید و در شراف فرود امد و شب را در آنجا بسر برد. بامدادان وقتی حرکت کرد سپاهی از دور نمایان گشت.»<ref>سماوی، صص 42- 43</ref>   

به همین ترتیب وقایع پس از [[عاشورا]] و حرکت کاروان اسرا نیز تنها در دو خط و بدین ترتیب بیان می شود: «خیمه ها به غارت رفت و کسانی که در آنجا بودند به اسارت درآمدند و سرهای شهدا را همراه با اسیران به کوفه و از انجا به [[شام]] و سپس به مدینه وطن جدشان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بردند.»<ref>سماوی، ص 60</ref>

در ادامه متن، مولف شرح حال یاران امام حسین (ع) را که یکصد و دوازده نفر می باشد، در ذیل هفده بخش و با توجه به اهمیت خاندان هایشان، ارائه می کند. عناوین هفده بخش مذکور به ترتیب عبارت است از: «شهدای خاندان ابوطالب، شهدای بنی اسد و بردگان، شهدای همدانی و بردگان آنها، شهدای مذحجی، شهدای انصاری، شهدای بجلی و خثعمی، شهدای کندی، شهدای غفاری، شهدای کلبی، شهدای ازدی، شهدای عبدی، شهدای تیمی، شهدای طایی، شهدای تغلبی، شهدای جهنی، شهدای تمیمی و بخش هفدهم به یاران متفرقه امام حسین (ع)»

در ذیل بخش آخر، شرح حال جبلة بن علی شیبانی، قعنب بن عمر نمری و سعیدبن عبدالله حنفی بیان می گردد.<ref>سماوی، صص 261- 265</ref> پیرامون یکی از آنها، السماوی می نویسد: «[[جبله ‌بن‌ علی شیبانی|جبلة بن علی شیبانی]] یکی از دلاور مردان کوفی بود که نخست با مسلم علیه السلام دست به قیام زد و سپس به امام حسین علیه السلام پیوست و همه سیره نویسان از او یاد کرده اند. صاحب حدائق می گوید جبله در کربلا در رکاب امام حسین علیه السلام به فیض شهادت نایل گشت و سروی، شهادت وی را در نخستین حمله دانسته است.»<ref>سماوی، ص 261</ref> 

پس از بخش هفدهم، السماوی با بیان «فرازهایی سودمند در مورد یاران حسین علیه السلام»<ref>سماوی، صص 265- 282</ref> کتاب [[ابصار العین فی انصار الحسین علیه و علیهم السلام|ابصار العین]] و یا همان سلحشوران طف را به پایان می برد. به ضمیمه کتاب، فهرست های متنوع و پرحجمی که توسط محقق آن (طبسی) تهیه شده، قرار گرفته است.<ref>سماوی، صص 283- 376</ref>