در حال ویرایش مجتبی کاظم زاده عطوفی‌ (بخش)

==اشعار==
{{شعر}}
{{ب| تا قیامت در نی هستی نوا دارد [[حسین‌]]|صد نیستان نی‌نوا در [[نینوا]] دارد حسین }}

{{ب| در دل صاحبدلان دارد مکان سلطان عشق‌|بر سریر سینه‌ی عشاق جا دارد حسین }}

{{ب| از لب پیغمبران جاریست آیات خدا|بر لب ختم رُسل مدح و ثنا دارد حسین }}

{{ب| گرچه شأن انبیا از اولیاء افزون‌تر است‌|فرّ و شوکت در میان انبیا دارد حسین }}

{{ب| کعبه‌اش میقات وصل [[کربلا]] کوی مناست‌|از صفا تا مروه سعی کربلا دارد حسین }}

{{ب| روز [[عاشورا]] وفای عهد غوغا می‌کند|چونکه پیمان شهادت با خدا دارد حسین }}

{{ب| ظهر عاشورا نماز عشق و خون و وصل خواند|تا نماز این رُکن ایمان را به پا دارد حسین }}

{{ب| روزگار از بی‌وفایی شرمسارِ کربلا|گرچه هفتاد و دو یارِ با وفا دارد حسین }}

{{ب| تا ابد در رزمگاهِ دین مبین‌|بس شهید بی‌نشان درد آشنا دارد حسین }}

{{ب| بر شفاعت شیعیان دارند یک دنیا امید|چون به محشر صد قیامت خونبها دارد حسین <ref>همان؛ ص 14.</ref> }}

{{ب| حسین سلسله جنبان جاودانه‌ی عشق‌|طنین زمزمه‌ی آتشین ترانه‌ی عشق }}

{{ب| بزرگ قافله سالار عاشقان جهان‌|شکوه و جلوه‌ی دنیای عارفانه‌ی عشق }}

{{ب| حماسه‌سازترین مرد صحنه‌ی تاریخ‌|اصیل و ناب‌ترین آیت و نشانه‌ی عشق }}

{{ب| به وصل دوست چنان عاشقانه دل را باخت‌|که بست بار سفر از حرم به خانه‌ی عشق }}

{{ب| به کربلای معلّا به وصل یار رسید|کشید تا به فلک شعله را زبانه‌ی عشق }}

{{ب| ندید چشم فلک جز به ظهر عاشورا|کمال جلوه‌ی آیینه‌ی یگانه‌ی عشق }}

{{ب| رسید تا به مقامی که عرش هم لرزید|حسین عارف اسرار محرمانه‌ی عشق }} 

{{ب| به گوش جان زمان جاودانه زینب خواند|پیام خون شهیدان جاودانه‌ی عشق }}

{{ب| طنین موعظه‌ی زینب و فصاحت اوست‌|روند دائمی رویش جوانه‌ی عشق }}

{{ب| هنوز چشم زمان اشک شوق می‌ریزد|به پای همّت مردان آستانه‌ی عشق <ref>همان؛ ص 13.</ref> }}
{{پایان شعر}}