در حال ویرایش قاسم سروی‌ها (بخش)

==اشعار==

===شعر 1===

{| style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> [[زینب (س)|زینب]] آمد [[شام]] را یکباره ویران کرد و رفت‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">اهل عالم را ز کار خویش حیران کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> در ره شام بلا، آن دل غمین از [[کربلا]]</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">هر کجا بنهاد پا، فتح نمایان کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> با لسان مرتضی، از ماجرای [[نینوا]]</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">خطبه‌ای جانسوز اندر کوفه عنوان کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> فاش می‌گویم که آن بانوی عظمای دلیر</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">از بیان خویش، دشمن را پشیمان کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> با فداکاری و جانبازی به راه کردگار</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">دین جدّ خویش را مشهور دوران کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> با کلام جانفرا، اثبات دین حق نمود</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">عالمی را دوستدار اصل ایمان کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بر فراز نی چو آن قران ناطق را بدید</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">با عمل آن بی‌قرین تفسیر قرآن کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> خطبه‌ای غرّا بیان فرمود در کاخ یزید</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کاخ استبداد را از ریشه ویران کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> در دیار شام، برپا کرد از نو انقلاب‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">سنگر استمگران را سست بنیان کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> زین خطب اتمام حجّت کرد بر کافر دلان‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">غاصبین را مستحقّ نار میزان کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از کلام حق پسندش، شد حقیقت آشکار</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">اهل حق را شامل الطاف یزدان کرد و رفت </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شام غرق عیش و عشرت بود هنگام ورود</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">روز رفتن شام را شام غریبان کرد و رفت <ref>همان؛ ص 1771.</ref>  </span>
|}
<br />

===درس جاویدان===
{{شعر}}


{{ب| جان فدای آن که جان عالمی قربان اوست‌|ما سوی اللّه جلوه‌ای از چهره‌ی تابان اوست }}

{{ب| نام او باشد حسین و نور بخش ما سوی‌|خلق عالم در دو عالم واله و حیران اوست }}

{{ب| جان پیغمبر، عزیز فاطمه، شبل علی‌|حجّة اللّه است و جان عالمی قربان اوست }}

{{ب| مظهر پروردگار و مظهر اسماء ذات‌|سرّ یزدان است و قرآن بهترین برهان اوست }}

{{ب| در مدیحش نصّ قرآن، آیه‌ی ذبح عظیم‌|هم «حسینٌ مِنّی» <ref>اشاره است به حدیث نبوی که در حق حسین «ع» فرمود: «حسین منّی و انا من حسین» حسین از من است و من از حسینم.</ref> از قول نبی در شأن اوست }}

{{ب| سینه‌اش دریای موّاج علوم کردگار|گفته‌های ارجدارش لؤلؤ و مرجان اوست  }}

{{ب| نقشی از دربار پر اجلال او عرش عظیم‌|کز شرافت حضرت روح الامین دربان اوست }}

{{ب| «درّه‌ی بیضا» <ref>درّة البیضاء: خورشید است که به اعتقاد قدما در آسمان چهارم می‌باشد.</ref> به چرخ چارمین تا روز حشر|ذرّه‌آسا در فضا پیوسته سرگردان اوست }}

{{ب| ماه گردون گشته از مهر جمالش مستنیر|خسرو خاور مطیع و بنده‌ی فرمان اوست }}

{{ب| در کتاب آفرینش چون بود دیباچه‌ای‌|نام دلجوی حسین از لطف حق عنوان اوست }}

{{ب| شرح جانبازی او یکسر کتاب زندگی است‌|جان فدا کردن نخستین مطلع دیوان اوست }}

{{ب| هر که در عالم دم از قانون آزادی زند|در حقیقت خوشه چین خرمن احسان اوست }}

{{ب| کشته شد امّا نشد تسلیم نامردی و زور|چون سرافرازی و مردی ایده و ایمان اوست }}

{{ب| جان خود را کرد اگر ایثار در احیای دین‌|جان فدا کردن پی احیای دین پیمان اوست }}

{{ب| درس رادی و جوانمردی به عالم داد و رفت‌|کاخ حریّت به پا از درس جاویدان اوست }}

{{ب| تشنه لب جان داد چون در راه یزدان زین سبب‌|جان عالم تشنه‌ی لعل لب عطشان اوست }}

{{ب| بهر این امّت سفینه‌ی نوح و مصباح الهدی است‌|قلزم الطاف یزدان، بحر بی‌پایان اوست }}

{{ب| راحت و آسوده است از وحشت روز قیام‌|آن که چون «سروی» به عالم دست بر دامان اوست <ref>اشک خون؛ ص 235.</ref>  }}
{{پایان شعر}}