در حال ویرایش شام غریبان (بخش)

==شام غریبان در بروجرد==
در بروجرد در شب یازدهم، تمامی چراغ‌های منبر سقاخانه‌ها که ده شب روشن بوده‌اند، یک‌باره خاموش می‌شوند و این‌گونه آغاز مراسم شام غریبان به صورت نمادین اعلام می‌گردد. دسته‌های شام غریبان شمع در دست و خنچه بر سر، در کوچه‌ها و خیابان‌ها آرام و بی‌صدا می‌گردند و به حیاط خانه‌ها و سقاخانه‌ها می‌روند. خنچه‌ها را روی زمین می‌گذارند و می‌نشینند و آرام می‌خوانند: <ref>شجاعی، فاطمه، بروجرد، لرستان، 1388.</ref> 
[[پرونده:شام غریبان در بروجرد.jpg|بندانگشتی|شام غریبان در بروجرد <ref>[https://www.mashreghnews.ir/photo/895038/%D8%B9%DA%A9%D8%B3-%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85-%D8%B4%D8%A7%D9%85-%D8%BA%D8%B1%DB%8C%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%D9%87%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%AE%D8%AA%D9%84%D9%81-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1 پایگاه خبری-تحلیلی مشرق]</ref>]]
{{شعر}}

{{ب| گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را | به هر گل می‌رسم می‌بویم او را }} 

{{ب| گل من یک نشانی در بدن داشت | یکی پیراهن کهنه به تن داشت}}

{{ب| اگر جویم گلم را در گلستان | به آب دیدگان می‌شویم او را}}

{{ب| الهی طفل بی‌بابا نباشد | اگر باشد در این دوران نباشد}} 
{{پایان شعر}}

امروزه در این شب، مراسمی ساده و غم‌انگیز برپا می‌شود و عزاداران با لباس‌های سیاه، شمعی روشن در دست می‌گیرند و نوحه‌های غم‌انگیز می‌خوانند و دسته‌ دسته در معابر حرکت می‌کنند و هر چند قدم، مدتی می‌نشینند و آرام و غمناک می‌گریند. در این مراسم سینه‌زنی نمی‌شود و علم و بیرق نیز حرکت داده نمی‌شود. <ref>جعفری، بی‌نام، ساری، 1377. جعفرزاده، مصطفی، دستجرد، قم، 1354.</ref>