در حال ویرایش حسن بن حسن (بخش)

==نقش در نبرد کربلا==
حسن مثنی با کاروان امام حسین(ع) از مدینه به مکه و سپس به [[کربلا]] عازم شد و در روز [[عاشورا]] در ۱۷ سالگی<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص ۴۴</ref> به اذن امام به میدان رفت. او توانست  جمعی از سپاهیان دشمن را که در برخی منابع ۱۷ نفر گفته شده است مجروح کند یا به هلاکت رساند. در این نبرد حسن مثنی علاوه بر زخمهای فراوان، دست راست خود را از دست داد و بیهوش روی زمین افتاد و دشمن با خیال شهادت دست از او کشید اما فردای آن روز، ۱۱ محرم، وقتی [[عمر بن سعد|عمر سعد]] دستور داد که سرهای شهدا را جدا کنند و به کوفه بفرستند، سربازان متوجه شدند که او زندست. 

[[اسماء بن خارجه فزاری]] که در میان سپاه دشمن بود و با مادر حسن مثنی نسبت خویشاوندی داشت تقاضا کرد که زندگی او را به وی ببخشند و به اسارت ببرند. او گفت: «اگر [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] به من بخشید که هیچ اما اگر نبخشید هر چه رای او باشد.» عمر سعد پیشنهاد اورا پذیرفت. در کوفه نیز عبیدالله بن زیاد گفت: «او را به ابی حسان (کنیه اسماء بود) واگذار کردم چون پسر خواهر اوست.»

اسماء هم او را معالجه کرد و به مدینه فرستاد.<ref>تنقیح المقال، ج ۲، ص ۲۷۲.</ref>